http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/07/przeamac-tabu-waris-dirie-corinna.html

Kiedy wiele lat temu sięgnęłam po "Kwiat pustyni", przeraziłam się sytuacją afrykańskich kobiet, które w zasadzie są jedynie marionetkami w rękach swoich ojców, a później mężów. Jednocześnie zachwyciła mnie postawa Waris Dirie - kobieta przeszła tak wiele, będąc obrzezaną jako pięcioletnia dziewczynka, a mimo wszystko nie poddała się. Zawalczyła o siebie, robiąc zawrotną karierę i dbając o uświadamianie ludzi, a także robiąc wszystko, aby pomóc bezbronnym dzieciom i młodym kobietom.

Europa wydaje się dość rozwiniętym kontynentem, zamieszkanym przez ludzi świadomych oraz dbających o swoje prawa. Niestety okazuje się, iż w wielu miejscach nadal obrzeza się kobiety, co powinno być na zawsze zakazane. O tym problemie nie mówi się głośno, jednak przybyli tu Afrykańczycy dopuszczają się owego procederu w Europie. Dlaczego? Nie czują się traktowani jak pełnoprawni obywatele, dlatego nie mają powodu, aby akceptować zwyczaje kraju, w jakim mieszkają, przez co zachowują tradycje panujące w swej ojczyźnie. Każdego roku przybywa okaleczonych nastolatek, dojrzałych kobiet, jak i tygodniowych niemowląt oraz kilkuletnich dziewczynek...

Niestety w wielu europejskich państwach brakuje odpowiednich regulacji prawnych zakazujących obrzezania, a także mówiących o konkretnych karach dla osób, które dopuszczają się tego karygodnego czynu. Lekarze boją się konsekwencji, ale najczęściej wcale nie tłumaczą pacjentkom, aby tego nie robić - w zamian za to polecają im swoich odważniejszych kolegów lub namawiają na wyjazd do ojczyzny, aby tam dokonać okaleczenia. To przerażające, że Europejczycy nie sprzeciwiają się tym poczynaniom, uważając, że to nie ich sprawa, a wręcz wyrażają cichą zgodę na podtrzymywanie tej strasznej tradycji.

"Przełamać tabu" to książka mocno skupiona na jednym temacie, przypominająca reportaż. Nie porusza tak jak "Kwiat pustyni" czy "Córka nomadów", ponieważ najczęściej przekazuje suche fakty związane z obrzezaniem. Oczywiście Waris Dirie oraz Corinna Milborn przedstawiają także historie kobiet, które zostały skrzywdzone, ale samo ich przedstawienie bywa dość lakoniczne. Nie polecałabym tej książki na pierwsze spotkanie z twórczością Waris Dirie, bo w tym wypadku wręcz należy zacząć od "Kwiatu pustyni" - lektury obowiązkowej.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/07/przeamac-tabu-waris-dirie-corinna.html

Kiedy wiele lat temu sięgnęłam po "Kwiat pustyni", przeraziłam się sytuacją afrykańskich kobiet, które w zasadzie są jedynie marionetkami w rękach swoich ojców, a później mężów. Jednocześnie zachwyciła mnie postawa Waris Dirie - kobieta przeszła tak wiele, będąc obrzezaną jako pięcioletnia...