Niewątpliwie po Danie Brownie przyszła moda na książki łączące religie , fakty historyczne , Kościół z akcją i fikcją literacką . „Krew” wcale nie odbiega od podobnych wzorów, ba nawet główne stwierdzenia ma bardzo podobne do „Kodu..” i na tym autor jedzie do końca . Tu podobieństwa się kończą . Czytając miałem wrażenie że Asensi nie do końca ma wprawę w pisaniu.
Połowa książki dobra ,ciekawa ,nic nie wprawiało w zachwyt ale też nie przeszkadzało. Niestety w miarę upływu czasu powieść zaczęła się wlec , przechodzić schematycznie od punktu a do punktu b nie zostawiając miejsca na domysły czy zaskoczenie czytelnika . Momentami suche ,jednostajne dialogi wydają się niedopracowane . Rytm akcji właściwie też powolny , albo bohaterowie wpadają na rozwiązanie tajemnic natychmiast albo kluczą w kółko itp. Nie ma elementów które wbijają w fotel , nie ma zaskoczeń , łatwo można domyślić się rozwiązań i finału.
Na uwagę zasługuje fakt że autor będąc parę lat księdzem trafnie pokazuje machinę władzy jaką jest Opus Dei . Przedstawia świat nie do końca czystych interesów w cieniu Watykanu czy trafnie obrazuje postawę części duchownych. Oczywiście w dużej mierze jest to fikcja jednak w każdej fikcji jest trochę prawdy a Opus Dei zawsze budziło duże kontrowersje …
Nie czytało się źle , jednak w morzu podobnej literatury książka rysuje się jako średniak..

Niewątpliwie po Danie Brownie przyszła moda na książki łączące religie , fakty historyczne , Kościół z akcją i fikcją literacką . „Krew” wcale nie odbiega od podobnych wzorów, ba nawet główne stwierdzenia ma bardzo podobne do „Kodu..” i na tym autor jedzie do końca . Tu podobieństwa się kończą . Czytając miałem wrażenie że Asensi nie do końca ma wprawę w pisaniu.
Połowa...