Wysłuchałam książkę ale to jest dosyć banalna historia miłosna. Nic ciekawego. Nie polecam.

Wysłuchałam książkę ale to jest dosyć banalna historia miłosna. Nic ciekawego. Nie polecam.

Jude wyjeżdża z Chicago do Irlandii, domu, w którym dorastała jej babcia. Na miejscu poznaje przystojnego właściciela baru.
Szczypta miłości, szczypta magii..
Nie do końca mnie porwała

Jude wyjeżdża z Chicago do Irlandii, domu, w którym dorastała jej babcia. Na miejscu poznaje przystojnego właściciela baru.
Szczypta miłości, szczypta magii..
Nie do końca mnie porwała

Lekka i odprężająca książka o historii Jude Murray, która przeprowadza się do Irlandii w poszukiwaniu szczęścia. Budowa fabuły jest dosyć typowa - życie się wali, przeprowadzka, nowi znajomi i szalona miłość. Na początku Jude jest nieśmiała i nerwowa, wydaje się nie mieć własnego zdania. Jednak z upływem czasu odzyskuje wiarę w siebie i zaczyna brać życie w swoje ręce. Trochę nie podobał mi się fakt, że ta przemiana zaszła tak nagle. Miałam wrażenie, jakbym przeoczyła moment, w którym odkryła swój temperament. Jednego dnia jest cichą, stonowaną kobietą, a już nazajutrz wchodzi wzburzona do pubu i daje publiczne świadectwo swojej furii. Wątek miłości z Aidanem jest również lekki i przyjemny, chociaż momentami mało realistyczny. Mężczyzna jest typowym ideałem, charakternym a jednocześnie uroczym. Polubiłam go, chociaż oczywiście mam parę uwag. Na początku jest zbyt pewny siebie i oświadczając się Jude podchodzi do niej dosyć przedmiotowo, lekceważy jej zdanie. A potem, jak po dotknięciu zaczarowanej różdżki, gdy brat i książę Carrick każą mu wyznać jej miłość, staje się idealnym kochankiem. Wydało mi się to dosyć nierealistyczne. Zwłaszcza, że stało się to w ciągu dosłownie dwóch dni, a wiadomo, że nie jest tak łatwo zmienić myślenie. Jude również jest dosyć niestała w swoim zdaniu. Najpierw zarzeka się, że za niego nie wyjdzie, bo nie jest pewna, czy to ten odpowiedni mężczyzna. Jednak wystarczyło jedno rzewne wyznanie miłości, by zgodziła się bez zastanowienia. Dlatego koniec książki uważam za średnio udany. Możnaby to bardziej rozciągnąć w czasie, aby dodać trochę realizmu. Jednak w książce nie brakuje też plusów. Bogate opisy krajobrazu i klimatu Irlandii sprawiały, że czytanie ich było bardzo relaksujące. Życzliwość i pozytywne myślenie ludzi dawało poczucie przyjaznej atmosfery. Nawet opisy legend i wątek duchów nie był nużący, wręcz dodawał uroku. Całą książkę oceniam pozytywnie, mimo małych niedoskonałości.

Lekka i odprężająca książka o historii Jude Murray, która przeprowadza się do Irlandii w poszukiwaniu szczęścia. Budowa fabuły jest dosyć typowa - życie się wali, przeprowadzka, nowi znajomi i szalona miłość. Na początku Jude jest nieśmiała i nerwowa, wydaje się nie mieć własnego zdania. Jednak z upływem czasu odzyskuje wiarę w siebie i zaczyna brać życie w swoje ręce....

Lekka, szybko się czyta, chwilami zabawna. Ciężko się oderwać. Polecam

Lekka, szybko się czyta, chwilami zabawna. Ciężko się oderwać. Polecam

Irlandzka trylogia zaczyna się podobnie do trylogii kluczy (czy też na odwrót),czyli parą, gdzie kobieta przeżywa kryzys egzystencjalny, a mężczyzna dotąd nie sądził, że chce mieć żonę; oraz fantastycznym motywem przewodnim, który determinuje ludzi do zakochiwania się, trudno powiedzieć czy z potrzeb własnych, czy potrzeb dumnego i aroganckiego króla elfów, który nie był taki mądry, kiedy trzeba było, a po paruset latach poucza śmiertelników, jak żyć.

Jude uciekła aż z Ameryki przed starym życiem eleganckiej pani profesor, wykładania psychologii i nieudanego małżeństwa z rozsądku. Taka światowa, taka ułożona i taka zagubiona, zrywa się ze smyczy i mknie w świat romantyczny, idylliczny krajobraz, trochę wyśniony i bajkowy.
Cóż, prawdziwe bajki nie są wesołe. Są ku przestrodze i powinny zawsze trochę straszyć. A pani psycholog z zacięciem literackim, która obawia się o swoje zdrowie psychiczne, jest odpowiednią postacią do skonfrontowania z duchem i królem elfów. W atmosferze irlandzkich klifów, starych cmentarzy i w ciepłej karczmie zaczyna się opowieść, która zaczęła się wieki temu, jakkolwiek to brzmi.

Książka dobra dla tych, dla których zwykły Harlequin to jednak trochę za mało i potrzebują fantastycznego motywu przewodniego przez serię.
Niby nic aż takiego rzucającego na kolana, ale już dawno nie czułam takiej sympatii do głównej bohaterki.

Irlandzka trylogia zaczyna się podobnie do trylogii kluczy (czy też na odwrót),czyli parą, gdzie kobieta przeżywa kryzys egzystencjalny, a mężczyzna dotąd nie sądził, że chce mieć żonę; oraz fantastycznym motywem przewodnim, który determinuje ludzi do zakochiwania się, trudno powiedzieć czy z potrzeb własnych, czy potrzeb dumnego i aroganckiego króla elfów, który nie był...

lekka książka z odrobiną duchów i magii. Czyta się leciutko i dosyć szybko.

lekka książka z odrobiną duchów i magii. Czyta się leciutko i dosyć szybko.

Kolejna pozycja Nory Roberts za mną. Pierwszy tom trylogii irlandzkiej. Kolejny błyskawiczny romans, kolejne błyskawiczne oświadczyny i kolejny w zapowiedzi błyskawiczny ślub.
Naczytałam się trochę tego typu romansów - Roberts, Sparks, a z polskiego podwórka np. Michalak. Hmm, albo jestem znudzona takimi powieściami, albo powtarzanymi w nich schematami, że wydają się coraz mniej racjonalne i oderwane od rzeczywistości. A może to kwestia wieku i doświadczeń życiowych.
Jakoś tym razem Nora mnie nie omotała. Naturalnie w jej pisarstwie jest dużo wdzięku, dużo emocji i poczucia humoru, ale odebrałam ten romans bez szczególnych fajerwerków. A wątek dotyczący magii i obecności duchów w domu głównej bohaterki wydał mi się całkiem infantylny.

Z całą pewnością takie książki są budujące, optymistyczne, podtrzymują wiarę w szaloną, nagłą miłość (wątpię, czy dozgonną) i potrafią dodać otuchy każdej kobiecie, nawet tej samotnej i niekochanej. Także przyjemnie wypełnią wolny czas.

To, co najlepiej wyszło Norze w tej książce to jednak nie uczucia, a fantastycznie oddany irlandzki klimat i krajobraz. Z jego uroczymi kamiennymi kościółkami, domkami z ogrodem, pubami i muzyką. Oraz z gościnnymi i umuzykalnionymi Irlandczykami. Za tę "Irlandzkość" dodaję plusa.

Kolejna pozycja Nory Roberts za mną. Pierwszy tom trylogii irlandzkiej. Kolejny błyskawiczny romans, kolejne błyskawiczne oświadczyny i kolejny w zapowiedzi błyskawiczny ślub.
Naczytałam się trochę tego typu romansów - Roberts, Sparks, a z polskiego podwórka np. Michalak. Hmm, albo jestem znudzona takimi powieściami, albo powtarzanymi w nich schematami, że wydają się...

Gorąco polecam! Książka jak i cała seria "Irlandzka trylogia" jest świetnie napisana. Czyta się lekko i przyjemnie, opisy krajobrazu zachwycają i zachęcają do podróży... można by powiedzieć "żywa reklama Irlandii" :)
Szkoda że nie ma nowszego wydania i troszkę bardziej zachęcającej okładki. Ale treść jak najbardziej na OGROMNY PLUS :)

Gorąco polecam! Książka jak i cała seria "Irlandzka trylogia" jest świetnie napisana. Czyta się lekko i przyjemnie, opisy krajobrazu zachwycają i zachęcają do podróży... można by powiedzieć "żywa reklama Irlandii" :)
Szkoda że nie ma nowszego wydania i troszkę bardziej zachęcającej okładki. Ale treść jak najbardziej na OGROMNY PLUS :)

Chyba jestem za stara, albo za racjonalna na takie dyrdymały. Achy i echy, wieczna miłość i ona myśli co innego i co innego robi...

Chyba jestem za stara, albo za racjonalna na takie dyrdymały. Achy i echy, wieczna miłość i ona myśli co innego i co innego robi...

jak to z miloscia jest ?rzucamy wszystko prace,dom i wyjezdzamy do innego kraju by tam spotkac swego ukochanego .tak robi glowna bohaterka ksiazki.poznaje wlasciciela pubu ,obydwoje zakochuja sie w sobie .przezywaja gorace ,namietne pelne milosci chwile,noce.jest im cudownie ale pomimo tego .............polecam goraco

jak to z miloscia jest ?rzucamy wszystko prace,dom i wyjezdzamy do innego kraju by tam spotkac swego ukochanego .tak robi glowna bohaterka ksiazki.poznaje wlasciciela pubu ,obydwoje zakochuja sie w sobie .przezywaja gorace ,namietne pelne milosci chwile,noce.jest im cudownie ale pomimo tego .............polecam goraco