Właściwie ciężko powiedzieć, czy książka dobra, czy zła.
Najgorsze w niej jest często nieudolne sprowadzanie wszystkiego do spraw wiary. Poza tym, właściwie nie mam większych zarzutów co do tej publikacji. Edelman skutecznie "gasi" swoich rozmówców i to dodaje rozmowie jeszcze większego uroku.
Dla niego sprawy o których mówi są albo czarne, albo białe. Jak to mówi o nim Krzysztof Piesiewicz, dla pana Marka wszystko jest na "tak-tak, nie-nie".
Mówi on o wartościach moralnych w ludzkiej egzystencji jednocześnie uznając je za coś oczywistego i za nic nie pozwala mieszać w to spraw duchowości i religii.

Każde słowo zapisane z rozmów z panem Markiem Edelmanem ma znaczenie.
Nie próbuje na siłę przypominać sobie momentów z życia, których ma prawo nie pamiętać tak szczegółowo. Gdy nie znajduje odpowiednich chwil lub nie ma zdania na ten temat odpowiada zwyczajnie "nie wiem".

Bardzo podobają mi się wstawki ze wspomnieniami innych ludzi o Marku Edelmanie. I oczywiście wspomnienia uczniów, dla których styczność z panem Edelmanem niewątpliwie była czymś zaskakującym i jednocześnie pozostawiła niesamowity ślad w ich życiu.

Całość oceniam jako "bardzo dobrą". Mimo, że sam założony cel, żeby książka powstała w oparciu o Dekalog, wypadł średnio.

Właściwie ciężko powiedzieć, czy książka dobra, czy zła.
Najgorsze w niej jest często nieudolne sprowadzanie wszystkiego do spraw wiary. Poza tym, właściwie nie mam większych zarzutów co do tej publikacji. Edelman skutecznie "gasi" swoich rozmówców i to dodaje rozmowie jeszcze większego uroku.
Dla niego sprawy o których mówi są albo czarne, albo białe. Jak to mówi o nim...