Karakale to niesamowicie odrażające stworzenia, podobnie jak wargalowie. Na szczęście, razem z Twoim mistrzem udaje Ci się pokonać karakale, ale zostaje jeszcze armia wargalów, którymi dowodzi umysł Morharath'a...

Nie trzeba być inteligentnym człowiekiem, żeby się zorientować, że nadciąga wojna, w której tym razem wróg może wygrać - a wszystko dzięki fałszywym planom, które ON chce, żebyście zdobyli. Ma jeszcze kilka innych asów w rękawie, które zamierza wyciągnąć w odpowiednim czasie...

Tropiąc wargale, natykacie się na podwładnego Pana Gór Deszczu i Nocy. Bestie zrobili z nim swoje... Przy nim odnajdujecie ciekawy, i bardzo przydatny dla królestwa Araluen dokument - plany Morgarath'a...

Masz się udać z byłym uczniem Twojego mistrza do Celtii. Celtowie są bardzo przesądni, dlatego zabieracie ze sobą jeszcze Horace'a. Jednak gdy tam docieracie - widzicie opuszczone wioski... Ogólnie panuje chaos, co jest dziwnym zjawiskiem - mieszkańcy
cenią sobie ład i porządek...
Co się stało?

„Brak wiary w siebie jest chorobą. Jeśli stracisz panowanie nad tym, wątpliwości staną się twoją rzeczywistością”

Po przeczytaniu pierwszego tomu Zwiadowców, grzechem byłoby nie poznać dalszych losów bohaterów. Myślę, że Flanagan i tym razem dał z siebie wszystko, żeby utrzymać poziom. Czy mu się to udało? Oczywiście, że tak.

Tym razem autor zaskakuje nas jeszcze bardziej niż poprzednio, nawet daje nam powody do uśmiechu i wzruszeń, co było dla mnie ogromnym plusem. Nie spodziewałam się, że akcja tak szybko się rozwinie, a książkę przeczytam w 2 dni!

„Sarkazm wcale nie jest pośledniejszą formą humoru.
Sarkazm po prostu nie ma z poczuciem humoru nic wspólnego.”

Will, Horace i Gilian (były uczeń Halta, którego poznaliśmy już w pierwszej części) udają się do Celtii z informacją dla króla, że wzywają o pomoc do wojny z Morgarathem. Szczerze? Znienawidziłam go już w poprzednim tomie.

Gdy nasi bohaterowie docierają do Celtii, są zupełnie zaskoczeni! Nikogo nie ma. Panuje chaos. Co się stało? Czy to sprawka 'ludzi' Morgaratha? Odpowiedzi na pytania udzieli nam Evanlyn, którą Gilian, Will i Horace spotkali, gdy natknęli się na złodziei...

„Muszę to sobie zapamiętać, na wypadek, gdyby kiedyś zaczęło mnie to obchodzić.”

Od początku Evanlyn wydawała mi się kimś więcej, niż tylko pokojówką swojej 'pani'. Czytelnik bez problemu może się domyślić, że ukrywa swoje prawdziwe imię dlatego, żeby się chronić. Bo lepiej nie wiedzieć, co by się stało, gdyby inna wersja 'tego, którego imienia lepiej nie wymawiać' się o tym dowiedział.

Tak więc, tym razem tylko dziewczyna, Will i Horace udają się do wędrówki. Podczas niej natykają się na grupę wargali, którzy mają ze sobą więźniów. Są nimi celtowie - górnicy... Ale po co im górnicy? Co planuje pan Gór Deszczu i Nocy?

„Nie ma przeszkód, których nie dałoby się pokonać.”

Celtowie pomagają im budować most, przez który bez problemu można przeprowadzić armię i zaatakować, co może oznaczać ogromną klęskę dla królestwa Araluen. Will wpada na genialny pomysł - trzeba spalić most... Niektóre pomysły jednak mają straszne konsekwencje...
Polecam.

„Jego usta poruszały się, wypowiadając bezgłośną obietnicę,
którą słyszał tylko on sam.”

Karakale to niesamowicie odrażające stworzenia, podobnie jak wargalowie. Na szczęście, razem z Twoim mistrzem udaje Ci się pokonać karakale, ale zostaje jeszcze armia wargalów, którymi dowodzi umysł Morharath'a...

Nie trzeba być inteligentnym człowiekiem, żeby się zorientować, że nadciąga wojna, w której tym razem wróg może wygrać - a wszystko dzięki fałszywym planom,...