Po "Triumf chirurgów" sięgnęłam z dwóch powodów. Po pierwsze przypadło mi do gustu "Stulecie chirurgów". Po drugie całkiem niedawno skończyłam miesięczne praktyki na oddziale chirurgii w ramach moich studiów i miałam okazje przyjrzeć się z bliska tej, jakże niesamowitej profesji.

Może właśnie dlatego książka ta wywarła na mnie tak duże wrażenie. Patrząc z perspektywy dnia dzisiejszego, sterylnych sal, profesjonalnego sprzętu i badań obrazowych, na opisane sposoby odkrywania kolejnych białych plam w organizmie człowieka, można w pełni docenić ludzi, którzy ryzykując życie pacjentów i swoją karierę podejmowali się pionierskich operacji.

Z drugiej strony książka świetnie ukazuje wszystkie wady lekarzy, zarówno jako jednostek, jak i zamkniętego społeczeństwa. Thorwald, ustami swojego dziadka, ukazuje dążenie do sławy, próżność, czy też konserwatyzm środowiska lekarskiego, które doprowadziły do śmierci wielu cierpiących ludzi. W ten sposób całkowicie niweluje patos, który, jakby się mogło wydawać, towarzyszy tak wiekopomnym odkryciom.

Tytuł sugeruje, że chirurdzy wygrali. Ale oni walczą cały czas. Jednak teraz mają do tej walki znacznie lepsze narzędzia.

Książka godna polecenia, do której na pewno jeszcze wrócę.

Po "Triumf chirurgów" sięgnęłam z dwóch powodów. Po pierwsze przypadło mi do gustu "Stulecie chirurgów". Po drugie całkiem niedawno skończyłam miesięczne praktyki na oddziale chirurgii w ramach moich studiów i miałam okazje przyjrzeć się z bliska tej, jakże niesamowitej profesji.

Może właśnie dlatego książka ta wywarła na mnie tak duże wrażenie. Patrząc z perspektywy dnia...