Kilka opowiadań, kilka historii, jak urywki wyjęte z cudzego życia. Tu już nie ma bajkowej magii jak w "Mistrzyni przypraw" tylko realia życia, z jego brudem, niesprawiedliwościami, upokorzeniem.
Divakaruni plecie swoje historie o kobietach realistycznie, prezentując ich losy w pewnych przełomowych dla nich momentach, gdy przychodzi pora na podejmowanie decyzji. Akcja nie ogranicza się tu jedynie do indyjskiego podwórka, bo mamy przeniesienie do Ameryki i pokazane nowoczesne kobiety chcące studiować, pracować w sklepie u boku męża, ale jednak zawsze w zderzeniu ze swoją tradycją.
Być może niektórzy skuszą się na tą pozycję z uwagi na egzotykę kraju pochodzenia autorki, jednak wydzwięk tych opowieści reasumując jest dość smutny, realnie przygnębiający jak czasem nasze szare życie. Wbrew temu co by można zakładać dotykający takiej samej rzeczywistości jak naszej, ze względu na poruszaną w niej tematykę, gdy ktoś podejmuje decyzję za nas układając nam życie, poszukiwanie szczęścia w odległych rejonach świata, poza swoją kulturą, a i tak wszędzie może spotkać obezwładnienie kobiety poprzez ich tradycję, normy kulturowe, które są rygorystyczne przestrzegane.

Nie jestem specjalnie miłośniczką opowiadań, chyba że to opowieści grozy, bo te przeważnie mają swój klimat, natomiast tutaj nie spodziewałam się aż takiego dopracowania i magnetyzmu, że chciało by się tak czytać i czytać w nieskończoność. A jeszcze lepiej by autorka podjęła wątek i stworzyła z każdego przedstawionego tu fragmentu większa całość.

Kilka opowiadań, kilka historii, jak urywki wyjęte z cudzego życia. Tu już nie ma bajkowej magii jak w "Mistrzyni przypraw" tylko realia życia, z jego brudem, niesprawiedliwościami, upokorzeniem.
Divakaruni plecie swoje historie o kobietach realistycznie, prezentując ich losy w pewnych przełomowych dla nich momentach, gdy przychodzi pora na podejmowanie decyzji. Akcja nie...