Na końcu wszystko wróciło do normy. Z początku twoje życie pełne było radości i nadziei w lepsze jutro. Miłość była twoim wyznacznikiem, smak ust ukochanej osoby i maleńka chwila wspólnie spędzonego czasu, utrwaliła się w twym umyśle niczym kadr uchwycony w obiektywie. Później wspomnienia te pokrył cień. Przebudziła się martwa strefa, która pochłaniała cię od wewnątrz, niszcząc cię każdego dnia po kawałku. Szczęśliwe rozdziały życia uleciały, a w sercu skrył się żal. Niechciana umiejętność przykleiła się do ciebie, przed tobą rozprzestrzeniał się obraz tego co nieuniknione. Przekleństwo czy dar?

King znowu to zrobił! Już po pierwszych przeczytanych stronach przeczuwałem, że będzie to coś na miarę "Dallas 63" czy "To". Król horroru tym razem zafundował mi podróż w głąb ludzkiej psychiki. Nie jest to książka grozy, bardziej skłaniałbym się do tezy, iż jest to połączenie powieści obyczajowej z elementami sensacyjnymi i paranormalnymi. Ale jak dobrze wiadomo, takie opowieści wychodzą Kingowi najlepiej. Król mocno zaakcentował rozterki i myśli głównego bohatera i co za tym idzie wykreował pełnokrwistą postać, w której można odnaleźć echa samotności niepogodzenia się z własnym losem. Autor tradycyjnie ujął mnie ukazaniem uczuć swoich postaci, widać do doskonale w ich relacjach. Każdy dialog i każdy opis zdawał się emanować emocjami, które przecież są nam bardzo bliskie. Również miłość znalazła tu swoje miejsce - może nie była obecna na pierwszym planie, ale finalnie otrzymała swój piękny początek i słodko-gorzki koniec.

Tak naprawdę nie odnalazłem tu żadnych słabych momentów. Jest tu dokładnie to czego oczekiwałem od autora. Styl i język jest bez zarzutów. Czytało się tę powieść z dużym zaangażowaniem i ciekawością co będzie dalej. Do pewnego stopnia jest to historia jednego człowieka, lecz gdzieś w tle przemyka nam kalejdoskop zmian, jakie dotknęły Stany Zjednoczone w latach siedemdziesiątych. Umiejętnie zbudowane tło jeszcze bardziej nadało autentyczności tej historii. Wydaje mi się, że King poprzez taki zabieg chciał przekazać jeszcze coś, jakąś uniwersalną myśl: czy jeden człowiek może sprostać wielkiemu wyzwaniu i nie zawieść i jaka tego będzie cena? Na koniec otrzymujemy odpowiedź, ale jaka będzie przyszłość zależy już tylko od nas.

Na końcu wszystko wróciło do normy. Z początku twoje życie pełne było radości i nadziei w lepsze jutro. Miłość była twoim wyznacznikiem, smak ust ukochanej osoby i maleńka chwila wspólnie spędzonego czasu, utrwaliła się w twym umyśle niczym kadr uchwycony w obiektywie. Później wspomnienia te pokrył cień. Przebudziła się martwa strefa, która pochłaniała cię od wewnątrz,...