"Niektóre rzeczy są jak KOTWICA Lisey pamiętasz?"

"Historia Lisey" to trochę inny King niż ten, do którego zdążyłam się przez te dziesięć lat przyzwyczaić. Pytanie, które od razu ciśnie się na usta: czy to dobrze, czy źle? Moja odpowiedź będzie w stylu tych poprawnych politycznie: zależy jak dla kogo :)

Historia Lisey jest raczej z gatunku zakręconych, a do tego przepełniona kingowym słowotwórstwem, przez co trochę trudna w odbiorze. Ale jak się człowiek do tego przyzwyczai, to dalej idzie już bezboleśnie, przynajmniej dla czytelnika, bo dla bohaterów niekoniecznie.
Będzie mrocznie, momentami krwisto, na pewno nie nudno. Miłość łącząca Lisey i Scotta to nie bajeczka na dobranoc. Tak jak większość prawdziwych związków, miała też swoje ciemne strony. Jak się okazało Kingowi nie tylko świetnie wychodzi przedstawianie skomplikowanych relacji w małych społecznościach. Równie dobrze udało mu się oddać intymność i wyjątkowość więzi łączącej dwoje ludzi.

Mnie się podobało, nic dziwnego - pewne elementy fabuły zostały już wykorzystane np. w "Talizmanie", który bardzo przypadł mi do gustu. Całość oceniam bardzo dobrze, a moimi ulubionymi fragmentami są: historia Paula i zakończenie z opowieścią dla Lisey włącznie.

W trakcie czytania czasem zastanawiałam się, ile w parze głównych bohaterów jest samego Stephena i Tabithy. Tak, wiem, czytałam we wstępie, że Tabitha nie jest Lisey, ale to było silniejsze ode mnie.
Z drugiej strony King lubi sobie popisać o pisarzach, niedoszłych pisarzach, martwych pisarzach, żonach pisarzy i wdowach po martwych pisarzach. A nawet o wdowcach pisarzach i martwych pisarskich alter ego. Może po prostu nie powinnam doszukiwać się w tym drugiego dna.

Mimo iż okładka mnie przyciągała, ciągle zwlekałam z czytaniem "Historii Lisey". Pewnie ma to związek z tym, że przeczytałam o niej kilka niepochlebnych opinii. Na szczęście w końcu postanowiłam zmierzyć się z problemem i okazało się, że nie taki diabeł straszny. Chociaż nie, trochę straszny. Ale w końcu tak miało być, smerdolone ślamanogi! :)

"Niektóre rzeczy są jak KOTWICA Lisey pamiętasz?"

"Historia Lisey" to trochę inny King niż ten, do którego zdążyłam się przez te dziesięć lat przyzwyczaić. Pytanie, które od razu ciśnie się na usta: czy to dobrze, czy źle? Moja odpowiedź będzie w stylu tych poprawnych politycznie: zależy jak dla kogo :)

Historia Lisey jest raczej z gatunku zakręconych, a do tego...