Kiedy kolega zastał mnie z tą książką, nie mógł wyjść ze zdumienia, że czytam taki chłam. No bo przecież, jakby nie patrzeć, takie określenie to synonim do tworów na podstawie gier komputerowych...
Panie i panowie - to nie jest takie złe!
Richard A. Knaak niewątpliwie trzyma pewien poziom. Oczywiście, jest to nadal opowieść stosunkowo naiwna, z końcówką, która potrafi wywołać pełen politowania uśmiech. Z drugiej jednak strony, nie dostajemy odgrzewanego kotleta, jak w większości takich dzieł, a pełnoprawną historię o pewnej dozie oryginalności. Główny bohater jest zdecydowanie największą jej zaletą - książka powstała zresztą po prośbach czytelników o dodatkową porcję przygód młodego nekromanty. A skoro to on miał grać teraz pierwsze skrzypce, to pewnym było, że prędzej czy później poruszone zostanie jego życie uczuciowe. To po prostu pewniak każdej szanującej się książki tego typu i nie mam tego autorowi za złe. Zwłaszcza, że wybrnął z tego wcale gładko.

Podsumowując całą serię, będę ją wspominać całkiem pozytywnie. Zwłaszcza dwie ostatnie części, napisane najlepiej, najbardziej oryginalnie - i z bohaterem, który także zdobył sporo mojej sympatii. ;)

Kiedy kolega zastał mnie z tą książką, nie mógł wyjść ze zdumienia, że czytam taki chłam. No bo przecież, jakby nie patrzeć, takie określenie to synonim do tworów na podstawie gier komputerowych...
Panie i panowie - to nie jest takie złe!
Richard A. Knaak niewątpliwie trzyma pewien poziom. Oczywiście, jest to nadal opowieść stosunkowo naiwna, z końcówką, która potrafi...