Trochę zbyt mocno przewidywalna ale w miarę w porządku historia. Minus to powtarzanie co chwilę o bułeczkach maślanych i herbacie co dość było irytujące , choć możliwe że to zabieg autorki często lubiła droczyć się czytelnikiem opisując prozaiczne sprawy starszych ciotek a między ciasteczkami a herbatą wrzucić makabryczną zbrodnie.

Trochę zbyt mocno przewidywalna ale w miarę w porządku historia. Minus to powtarzanie co chwilę o bułeczkach maślanych i herbacie co dość było irytujące , choć możliwe że to zabieg autorki często lubiła droczyć się czytelnikiem opisując prozaiczne sprawy starszych ciotek a między ciasteczkami a herbatą wrzucić makabryczną zbrodnie.

Po przeczytaniu powieści mam trudność z oceną jej. Agata Christie to jedna z moich ulubionych pisarek. Jednakże ta książka i jej fabuła rozczarowały mnie totalnie (to moja subiektywna ocena i wiem, że niektórzy się z nią nie zgodzą). Jedynym plusem jest jej objętość 240 str.
Pierwsze około 60 stron to jedna wielka męka. Mnóstwo bohaterów i ich przeżycia rodzinno-towarzyskie. Wiele wątków i historii. Dopiero pod koniec zaczyna się prawdziwa akcja kryminalna z niespodziewanym zakończeniem.
Czym był i jaką rolę odgrywał ten staroświecki tytułowy hotel i jego mieszkańcy dowiadujemy się na prawie ostatnich kartach.
Dobrze, że pojawił się nadinspektor Fred Davy (tata) i szybko rozwiązał sprawę, a zarazem zakończył moje czytelnicze męki. Mimo to nadal jestem fanem twórczości Agaty Christie i będę dalej czytał jej kryminały.

Po przeczytaniu powieści mam trudność z oceną jej. Agata Christie to jedna z moich ulubionych pisarek. Jednakże ta książka i jej fabuła rozczarowały mnie totalnie (to moja subiektywna ocena i wiem, że niektórzy się z nią nie zgodzą). Jedynym plusem jest jej objętość 240 str.
Pierwsze około 60 stron to jedna wielka męka. Mnóstwo bohaterów i ich przeżycia...

Panna Marple zatrzymała się w londyńskim hotelu Bertram. Czas akcji to chyba rok 1955 , ale hotel robi wrażenie przedwojennej doskonałości. Pokoje są wygodne , obsługa nienaganna , w tradycyjnych strojach , idealnie przyrządzone potrawy , przypominające te z dzieciństwa lub młodości.
Panna Matrple obserwuje i dochodzi do wniosku , że jest zbyt wspaniale . Jednocześnie w całym kraju dochodzi do serii spektakularnych napadów rabunkowych.
Przestępcy pozostali by przez długie lata nieuchwytni , gdyby nie to , że zupełnie niepotrzebnie przyjęli bardzo skomplikowany sposób postępowania , który pozostawia wyraźne poszlaki . Mam wrażenie że mówią do policjantów: "Panowie, zapraszamy do hotelu Bertram"
Rozumiem , że autorka miała intrygujący pomysł na szereg przestępstw i postanowiła go opisać nie zwracając uwagi na to ,że w realnym świecie byłoby to całkowicie bez sensu.
Mimo tych zastrzeżeń mam sentyment do tej książki , ze względu na opis hotelowego życia [ co jak zauważyłam w recenzjach , nudzi niektórych czytelników].
Przypomina mi się " Ballada hotelowa" repertera Wiesława Górnickiego wydana w 1979 r , kiedy trudno było wyjechać za granicę - zwłaszcza na "zgniły zachód" . Lubiłam czytać opisy egzotycznych hoteli - to był powiew wielkiego świata. Ten sentyment przeniosłam na hotel Bertram.
Dodatkowo mamy tu i morderstwo i porwanie i oszustwa.
Nie jest to najlepsza książka Agathy Christi , ale czytało mi się dobrze.

Panna Marple zatrzymała się w londyńskim hotelu Bertram. Czas akcji to chyba rok 1955 , ale hotel robi wrażenie przedwojennej doskonałości. Pokoje są wygodne , obsługa nienaganna , w tradycyjnych strojach , idealnie przyrządzone potrawy , przypominające te z dzieciństwa lub młodości.
Panna Matrple obserwuje i dochodzi do wniosku , że jest zbyt wspaniale . Jednocześnie w...

„Hotel Bertram” Agathy Christie jest zupełnie inną książką od tych, które znamy. Wraz z niezawodną Panną Marple udajemy się w sentymentalną podróż do miejsca, które odwiedziła jako mała dziewczynka, do hotelu, który na pierwszy rzut oka nie zmienił się ni trochę. Ale czy z pewnością? Czy to co zobaczymy będzie rzeczywiste?

Starsza Pani w tej historii nie gra pierwszych skrzypiec. Jest obserwatorem i słuchaczem, ale jej niezawodna intuicja pomoże policji rozwikłać skomplikowane śledztwo. Książka ta jest powieścią wielowątkową, w której zostaniemy wplątani w nadzwyczajną intrygę, a ilość mylnych tropów przyprawi nas o niezły zawrót głowy.

Mimo tego, że morderstw mamy tu dosłownie jak na lekarstwo to bawiłam się genialnie! A jeżeli Wy chcecie się przekonać co wspólnego ze sobą mają ksiądz, dziedziczka fortuny oraz niewyjaśniona seria rabunków koniecznie przeczytajcie!

„Hotel Bertram” Agathy Christie jest zupełnie inną książką od tych, które znamy. Wraz z niezawodną Panną Marple udajemy się w sentymentalną podróż do miejsca, które odwiedziła jako mała dziewczynka, do hotelu, który na pierwszy rzut oka nie zmienił się ni trochę. Ale czy z pewnością? Czy to co zobaczymy będzie rzeczywiste?

Starsza Pani w tej historii nie gra pierwszych...

Agatha Christie - jak zwykle napisane wybitnie.

Agatha Christie - jak zwykle napisane wybitnie.

Niezastąpiona lektura kryminału, zdawałoby się prosta sprawa a okazała się intryga jakich mało. Nie pozorna panna Marple dziergająca swoje robótki i obserwująca przechodzących obok ludzi przed którą się nic nie ukryje, która połączy wszystkie drobne szczegóły w jedną spójną całość .Razem z nadinspektorem Davy panna Marple rozwiązują tę intrygę i demaskują złoczyńców.👍

Niezastąpiona lektura kryminału, zdawałoby się prosta sprawa a okazała się intryga jakich mało. Nie pozorna panna Marple dziergająca swoje robótki i obserwująca przechodzących obok ludzi przed którą się nic nie ukryje, która połączy wszystkie drobne szczegóły w jedną spójną całość .Razem z nadinspektorem Davy panna Marple rozwiązują tę intrygę i demaskują złoczyńców.👍

Agatha Christie nie zawodzi, Panna Murple również.
Klimat hotelu prowadzonego w starym stylu i jego goście, małe i większe tajemnice, niespodziewane spotkania i zbiegi okoliczności, kradzieże i w końcu morderstwo. A wszystko napisane niepowtarzalnym językiem autorki.
Spokój, dedukcja, spostrzegawczość, to cechy na których oparte jest śledztwo i udział w nim niezastąpionej Panny Murple.
Klasyka kryminału w starym stylu. Bardzo lubię, zarówno w wersji papierowej jak i audiobooku.

Agatha Christie nie zawodzi, Panna Murple również.
Klimat hotelu prowadzonego w starym stylu i jego goście, małe i większe tajemnice, niespodziewane spotkania i zbiegi okoliczności, kradzieże i w końcu morderstwo. A wszystko napisane niepowtarzalnym językiem autorki.
Spokój, dedukcja, spostrzegawczość, to cechy na których oparte jest śledztwo i udział w nim niezastąpionej...

Brakowało mi tu faktycznej tajemnicy, którą trzeba rozwiązać. Sama idea hotelu dosyć mi się podobała. Ale muszę przyznać - kiedy już było morderstwo, to jego prostota aż mnie oszołomiła.

Brakowało mi tu faktycznej tajemnicy, którą trzeba rozwiązać. Sama idea hotelu dosyć mi się podobała. Ale muszę przyznać - kiedy już było morderstwo, to jego prostota aż mnie oszołomiła.

Bardzo klimatyczny kryminał, a jednocześnie bardzo ludzki, tyle osób przewija się przez hotel, istna galeria postaci, ale Panna Marple ma dar katalogowania osobowości, pamięć i spostrzegawczość, biada temu kto da się zwieść "staruszce".

Bardzo klimatyczny kryminał, a jednocześnie bardzo ludzki, tyle osób przewija się przez hotel, istna galeria postaci, ale Panna Marple ma dar katalogowania osobowości, pamięć i spostrzegawczość, biada temu kto da się zwieść "staruszce".

Dobra, ciekawa i zaskakująca.

Dobra, ciekawa i zaskakująca.