Czym jest epickość? Spróbuj ucieczki na motocyklu przed śmigłowcem szturmowym wśród wybuchów, ognia i pyłu, albo przeczytaj "Władcę Pierścieni" Tolkiena.
Ostatni epizod opus magnum tego pisarza przyćmiewa poprzednie części przede wszystkim rozmachem patetycznych, jak podkład "Carminy Burany" pod sceny walki z udziałem Chucka Norrisa, opisów wydarzeń, kulminację których stanowią wielki wymarsz wojsk Mordoru na Śródziemie i Wojna o Pierścień.
Znacznie bardziej, aniżeli w poprzednich tomach, Tolkien przekłada akcenty na tyrtejski wymiar swej powieści fantasy. Jakkolwiek linia fabularna generuje iście apokaliptyczny klimat ostatecznej konfrontacji Dobra i zła, prawdziwego Final Showdown, nie wątpi Czytelnik w tryumf bohaterów, wskutek biegle podawanych przez autora, krzepiących serca wątków, m.in. zwycięstwa księżniczki Eowiny nad nie-tak-niepokonanym Czarnoksiężnikiem z Angmaru, czy odwagi walecznego Hobbita Sama, który, uzbrojony zaledwie w Żądełko i flakonik Galadrieli, ciężko poranił czułą i subtelną Szelobę, a następnie uratował Froda z niewoli przyjacielskich i towarzyskich orków.
Zwrot ku dynamicznej deskrypcji zdarzeń, w szczególności scen bitewnych, zarówno z perspektywy ludzi, jak też po stronie sił ciemności jest znacznie bardziej porywający, niż często wypominane Tolkienowi przydługie i nudne opisy krain, tak usypiające niejednokrotnie, podczas lektury "Drużyny Pierścienia".
Wraz z klęską Saurona i destrukcją Pierścienia Władzy, losy wszystkich znaczących postaci, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, dobiegają sprawiedliwego kresu. Największy nieprzyjaciel wszelkiego życia zalicza epic fail i unicestwiony zostaje przez najmniejsze pozornie istoty Śródziemia, jego zdradziecki poplecznik Saruman, opuszczony i pozbawiony dawnej świetności, ginie z ręki zaufanego przydupasa, zaś nasi umiłowani protagoniści powracają do swych krain okryci chwałą wybawicieli świata. Aragorn nawet wstąpił na tron Gondoru.
Tak dobiega końca najsłynniejsza powieść fantasy w literaturze, lecz stanowi ona równocześnie inspirację dla niezliczonych książek, gier, utworów muzycznych i filmów osadzonych w mitycznych krainach elfów, orków, krasnoludów. W działaniach głównych bohaterów odnajdzie Czytelnik analogie do osobistych doświadczeń, naturalnie oprócz bitew z orkami, ponieważ w trylogii "Władca Pierścieni" nakreślona została wielka panorama metafor naszego świata i ludzkich zmagań oraz przeżyć, paraboli zawartych w wyśnionym uniwersum fantazji oraz niesamowitej mythopoei zrodzonej z wielkiej wyobraźni niezwykłego pisarza. Oto istota tego niezwykłego fenomenu.

Czym jest epickość? Spróbuj ucieczki na motocyklu przed śmigłowcem szturmowym wśród wybuchów, ognia i pyłu, albo przeczytaj "Władcę Pierścieni" Tolkiena.
Ostatni epizod opus magnum tego pisarza przyćmiewa poprzednie części przede wszystkim rozmachem patetycznych, jak podkład "Carminy Burany" pod sceny walki z udziałem Chucka Norrisa, opisów wydarzeń, kulminację których...