Sięgnęłam po "Zmierzch" z ciekawości. Bestseler, tyle pochwalnych opinii. Chciałam się przekonać czym tak ludzie się zachwycają i byłam w sumie przygotowana na to, że sama się zachwycę. Tak naprawdę się rozczarowałam.

Przez książkę brnęło się lekko i przyjemnie, ale jakoś spokojnie mogłam ją odłożyć i wrócić za jakiś czas, o ile bym o niej nie zapomniała.

Książka przewidywalna. W dodatku Edward- idealny. Nie chce ideałów, chcę bohaterów, którzy mają wady. A wampiry? Jakby nie wampiry, Dracula się grobie przewraca ;) O ile "wegetarianizm" wśród wampirów był zabiegiem ciekawym, to zmienny kolor oczu i święcąca skóra wydają się bardzo naciągane. Z kolei członkowie rodziny Cullenów to ciekawe postacie i szkoda, że Meyer skupiła się tylko na Belli i Edwardzie.

Całość tworzy bardzo lukrowy świat, gdzie niebezpieczeństwa, wady postaci, tajemnice i intrygi są bardzo pozorne.

Ale nigdy nie powiem, żebym żałowała, iż przeczytałam "Zmierzch". Ta powieść popchnęła mnie w falę tej popularności książek o wampirach, których tematykę bardzo polubiłam, ale także skierowała mnie w stronę klasyki, takie jak "Dracula", "Wywiad z wampirem" czy nowele i opowiadania gotyckie, które pokochałam.

Sięgnęłam po "Zmierzch" z ciekawości. Bestseler, tyle pochwalnych opinii. Chciałam się przekonać czym tak ludzie się zachwycają i byłam w sumie przygotowana na to, że sama się zachwycę. Tak naprawdę się rozczarowałam.

Przez książkę brnęło się lekko i przyjemnie, ale jakoś spokojnie mogłam ją odłożyć i wrócić za jakiś czas, o ile bym o niej nie zapomniała.

Książka...