Opowieść nie wciąga od razu, wielość narratorow początkowo zniechęca i dekoncentruje. Po skończeniu lektury wiem jednak, że warto czytać dalej. Historia jest złożona i przedstawiona w bardzo ciekawy sposób: chwilami nie wiemy, kto opowiada - co zachęca do szukania i budzi ciekawość. Fabuła jest złożona i nie będę jej streszczac, choć z pewnością zacheciloby to do lektury - jest ona jednak przede wszystkim sposobem na przedstawienie rzeczywistości Peru lat 60tych - a wyłania się przed nami niezbyt pozytywny obraz. Ciekawi mnie jak dzisiaj naprawdę wygląda życie w tym państwie. Bohaterów jest wielu, ale chyba tylko jeden odznacza się cechami pozytywnymi - Gamboa. Llosa ukazuje degeneracje i zepsucie toczące ludzi (nie będzie to przesadą jeśli powiem - zwłaszcza mężczyzn) i cały stworzony przez nich system. Jest to wszystko tak szczere, że mam ochotę od razu sięgnąć po inne tego rodzaju książki. Mój profesor od historii zawsze powtarzał, że książki historyczne są w ogromnym stopniu zmieniane, a zawarty w nich obraz dostosowany, do tego czego powinno się nas uczyć. W takich książkach jak Miasto i psy nie mam jednak wątpliwości co do wiarygodności autora. Jest to druga książka Llosy, jaką czytam, ale na pewno nie ostatnia. Polecam gorąco.

Opowieść nie wciąga od razu, wielość narratorow początkowo zniechęca i dekoncentruje. Po skończeniu lektury wiem jednak, że warto czytać dalej. Historia jest złożona i przedstawiona w bardzo ciekawy sposób: chwilami nie wiemy, kto opowiada - co zachęca do szukania i budzi ciekawość. Fabuła jest złożona i nie będę jej streszczac, choć z pewnością zacheciloby to do lektury -...