Po świetnym pierwszym tomie przychodzi średni tom drugi. Szkoda. Potencjał był naprawdę duży. Wzajemne relacje Mistrza z Uczniem, tajemnicze holokrony, pełen wątpliwości Jedi... Nie zostały dobrze wykorzystane. Brak tej książce polotu. Jakiegoś zacięcia, czegoś co poruszy czytelnika, jak w części pierwszej. Darth Bane jest naprawdę ciekawą postacią, ale w tego typu książkach mamy kibicować bohaterowi (pomimo, a może dlatego, że jest po Ciemnej Stronie Mocy). A trudno kibicować bohaterowi jeśli daje mu się prawie nieśmiertelność. To taki problem drugiej części trylogii - wiemy, że główny bohater nie umrze. Zastanawiam się, czy autor dostał wytyczne na podstawie uniwersum, czy mógł tworzyć swoją postać i wydarzenia jak chciał.Ale przecież można to opisać prostym językiem, trochę innym dla każdego POVa. A tutaj Mistrz Sithów, uczennica, Jedi i uzdrowiciel myślą tak samo. Mówią tak samo. Zachowują się podobnie. Wielki minus za koszmarną okładkę, Bane wygląda jak zły, łysy kibol z laserkami.
Bardzo dużym plusem książki jest genialne opisanie walk na miecze świetlne. Kolejną zaletą jest dość gęsty klimat.
Polecam jeśli komuś spodobała się postać Dartha Bane'a.
5+/10

Po świetnym pierwszym tomie przychodzi średni tom drugi. Szkoda. Potencjał był naprawdę duży. Wzajemne relacje Mistrza z Uczniem, tajemnicze holokrony, pełen wątpliwości Jedi... Nie zostały dobrze wykorzystane. Brak tej książce polotu. Jakiegoś zacięcia, czegoś co poruszy czytelnika, jak w części pierwszej. Darth Bane jest naprawdę ciekawą postacią, ale w tego typu...