pełna recenzja - http://sophie-karen.blogspot.com/2014/11/09-epidemia-robin-cook.html

Pozycja ta nosi tytuł Epidemia i cóż, nie zgadniecie, traktuje ona o epidemii. Główną bohaterką jest niejaka Marissa Blumenthal. Jest niska, ładna i inteligentna. Czyli nic nowego. Nasza dzielna Mary Sue, której nawet ostatecznie zaczynają się bać zawodowcy, zostaje zawezwana do sprawy pewnej epidemii. Właściwie nie wiadomo dlaczego, akurat ona – jej umiejętności i wiedza na pewno nie są na wystarczającym poziomie. Ale jest ładna. I w ogóle. Nasza bohaterka szybko zaczyna podejrzewać, że epidemia nie wzięła się znikąd. W głowie Marissy szybko zaczyna kiełkować niezwykle przerażająca myśl. W międzyczasie o serce naszej bohaterki zabiega trzech męźczyzn. Zresztą nie tylko oni, nawet zawodowi gangsterzy czy przypadkowi ludzie pochwalą urodę naszej Marrisy.

Fabuła jak u Cooka długo się rozwija, by zakończyć się idiotycznie na ostatnich stronach. Główny czarny charakter teoretycznie ma być niespodzianką, ale serio, podkreślanie na każdej stronie jaki to on nie jest idealny, troskliwy, ach i och, daje nam bardzo niesubtelne wskazówki. Oprócz tego dowiadujemy się, że najlepszym księciem z bajki jest facet, który najpierw molestuje cię seksualnie, a potem zachowuje się w stosunku do ciebie jak ostatni buc, bo nie pozwolilaś się mu molestować.

Bohaterzy – standardowo są tak przekonywujący jak zawsze. Czyli prawie w ogóle. Marissa oprócz tego, że jest ładna i sprytna, to bez problemu radzi sobie z gangsterami, umie się bronić lepiej niż Rambo i ogólnie ma same świetne pomysły. A o jej serce zabiega każdy facet na tej ziemi.

Gdyby to była znowu książka o kosmitach, być może musiałabym zmienić na każdy facet w tych wszechświecie.

Inni bohaterzy to przede wszystkim adoratorzy naszej dzielnej bohaterki. Tad, który daje się sobą manipulować jak niewinne dziecko. Ralph, który jest troskliwy i miły, i ostatni, ten zły i niedobry, który dzielnie traktuje naszą bohaterkę jak powietrze, ale tak naprawdę to ją kocha miłością przeogromną bez żadnych granic.

Trzeba jednak Cookowi oddać to, że pisze tak, że jego książki czyta się dość szybko. Ta na przykład zajęła mi godzinkę, trochę się pośmiałam z głupoty, trochę popłakałam nad intrygą – ogólnie miły wieczór.

pełna recenzja - http://sophie-karen.blogspot.com/2014/11/09-epidemia-robin-cook.html

Pozycja ta nosi tytuł Epidemia i cóż, nie zgadniecie, traktuje ona o epidemii. Główną bohaterką jest niejaka Marissa Blumenthal. Jest niska, ładna i inteligentna. Czyli nic nowego. Nasza dzielna Mary Sue, której nawet ostatecznie zaczynają się bać zawodowcy, zostaje zawezwana do sprawy...