Druga część Malazańskiej Księgi Poległych to znacznie lepsza i bardziej dopieszczona pozycja od "Ogrodów księżyca". Akcja powieści dzieje się w głównej mierze na Świętej Pustyni Raraku i na terytoriach Siedmiu Miast. Coltaine, nowy Wielka Pięść Imperium, ma za zadanie przeprowadzić karawanę uchodźców wiele mil aż do świętego miasta Aren. Tę podróż jednak skutecznie będą utrudniać dwaj wielcy wodzowie Siedmiu miast, Korbolo Dom (była pięść Malazu,renegat), i Kamist Reloe (wielki mag), a także Tornado Apokalipsy, czyli powstanie wielkiej armii na czele z Sha'ik przeciwko cesarzowej. Niejednokrotnie zatem będzie dochodziło do starć i nieustającej walki.

W międzyczasie, żeby tego było mało, ze wszystkich stron Świata do Imperium nadciągają tysiące jednopochwyconych i d'iversów (rasy zmiennokształtne) poszukujących Legendarnej Ścieżki Dłoni, która ma im pomóc w osiągnięciu ascendencji (stania się bogiem). Nie będziemy się zatem nudzić!

W "Bramach domu umarłych" w dalszym ciągu poznajemy bogaty świat Eriksona i po części uzyskujemy odpowiedzi na pytania, jakie mieliśmy po pierwszej części. Najbardziej jednak zauważalną zmianą w tej części jest indywidualizm, którego zdecydowanie zabrało poprzednio. I dzięki temu mamy możliwość zżyć się z jednymi i znienawidzić drugich. Nieraz będziemy też zmieniać stronę po której się opowiadaliśmy wcześniej i będziemy się zastanawiać, kto jest właściwie tutaj ten dobry, a kto zły.

Oczywiście czeka nas przy tym mnóstwo nowych postaci (od zwykłych ludzi, poprzez smoki i nieśmiertelne rasy, aż po demony i bogów) oraz ciekawych miejsc (Święta Pustynia, pradawne groty czy światy czarów ). Nie zabraknie też magii. A jeśli zaś o sceny batalistyczne chodzi, to będzie ich dużoooo... Będzie zatem krew, pot i łzy, przyjaźń i nienawiść, smutek i radość, spokój i opętanie, sacrum i profanum.

Nie doświadczymy nudy, będziemy dobrze się bawić i podziwiać świat wykreowany przez autora. Malazańska Księga Poległych to zdecydowanie świetne fantasy, które zasługuje na uwagę i odwzajemnia z nadmiarem spędzony nad nią czas. Polecam!

Druga część Malazańskiej Księgi Poległych to znacznie lepsza i bardziej dopieszczona pozycja od "Ogrodów księżyca". Akcja powieści dzieje się w głównej mierze na Świętej Pustyni Raraku i na terytoriach Siedmiu Miast. Coltaine, nowy Wielka Pięść Imperium, ma za zadanie przeprowadzić karawanę uchodźców wiele mil aż do świętego miasta Aren. Tę podróż jednak skutecznie będą...