Ukazana historia zawiera w sobie pokaźny ładunek emocjonalności oraz autentyczności. Mistrzowska struktura świata przedstawionego odzwierciedla rzeczywistość wyjątkowo precyzyjnie. Jest to utwór niezwykły na tle pozostałych pozycji pisarza. Niezwykły – co trzeba dodać - z wielu względów. Przede wszystkim mamy okazję obcować w tym opowiadaniu z Prusem - nietuzinkowym psychologiem, który ponownie okazuje się bystrym obserwatorem i ponownie zachwyca swą mistrzowską szczegółowością w socjologicznym portretowaniu. Ponadto historia Kazia jest bliska każdemu czytelnikowi. Dlaczego? Z pewnością dlatego, że każdy w jakimś stopniu jest w stanie utożsamić się z losem głównego bohatera, jest to opowieść niezwykle „ludzka”: bliska ludzkiej naturze i obcowaniu człowieka w społeczeństwie, co więcej, potrafi przenieść dorosłego czytelnika w czasy młodości i przypomnieć typowe dla adolescencji wyznaczniki (jak np. rodzenie się pierwszych uczuć). Opowiadanie uznane zostało przez krytyków i badaczy za utwór wybitny, niektórzy śmiało nazywają je arcydziełem. Szkoda, że dziś już zupełnie zapomnianym arcydziełem..

Dlaczego dzieciństwo u Prusa jest grzeszne? Bo na adolescencję składa się wiele trudnych momentów, zawiłych chwil inicjacji w dorosłość na które składają pierwsze uczucia, doznania.. Dziecko i dzieciństwo było dla Prusa tematem atrakcyjnym, traktował swoich bohaterów dziecięcych z należytą powagą. W portretowaniu bohaterów dziecięcych był równie wybitny jak Karol Dickens, o czym niejednokrotnie pisali naukowcy.

Ukazana historia zawiera w sobie pokaźny ładunek emocjonalności oraz autentyczności. Mistrzowska struktura świata przedstawionego odzwierciedla rzeczywistość wyjątkowo precyzyjnie. Jest to utwór niezwykły na tle pozostałych pozycji pisarza. Niezwykły – co trzeba dodać - z wielu względów. Przede wszystkim mamy okazję obcować w tym opowiadaniu z Prusem - nietuzinkowym...