"Placówka" przynajmniej na tle bardziej znanych produkcji Aleksandra Głowackiego jak "Lalka" i "Faraon" moim totalnie subiektywnym zdaniem chwilami sprawia wrażenie, że nadaje się do czytania. Ale może się mylę. Z uwagi na carską cenzurę wieści o uwłaszczeniu wsi w tej książce są tylko mniej więcej ścisłe (jak napisał Paweł Jasienica, "Dwie drogi", zaznaczam że nie powtarzam jego twierdzeń mechanicznie). Mimo, że lekturą "Placówka" była, udało mi się przeczytać, chyba głównie z uwagi na wisielczy humor pisarza. Wyjaśniam, że kiedyś mnie humor jego śmieszył i już dawno przestał. Ślimak przychodzi do dziedzica z prośbą o wydzierżawienie kawałka ziemi. Ten na to: a może kupisz ten kawałek? Po obniżonej cenie. Decyduj teraz, nim będzie za późno. Ślimak duma: czemu dziedzic taki hojny? Musi zląkł się tego nowego rozdawania gruntów, co to o nim gadają. Pilno mu sprzedać to, co wkrótce dadzą za darmo. Głośno zaś: jaśnie panie, bez poradzenia się żony kupować nieładnie.
A widzisz? — rzekł dziedzic do szwagra, z którym chwilę wcześniej dysputował o świadomości ludu prostego — Czy on nie jest skończonym idiotą?
A co gdyby Ślimak nadspodziewanie przystałby na onę ofertę? Wonczas pewnikiem pan dziedzic (o ile można go nazwać panem) obróciłby to w żart.
Magda "Prus przeciwstawia dwie nacje społeczne" bez przesady żeby zaraz "nacje".
Dalej humorek jeszcze bardziej wisielczy. W rodzaju "Maciek, wypędzony przez Ślimaka, zamarzł w lesie i bardzo tego żałował". To cytat "z zeszytów szkolnych", lecz pasuje do sofistycznych rozróżnień wypędzonego, iż siąść na mrozie nie można ale przysiąść można. To, że i tak zamarzł nie było przecie winą Ślimaka, jak wytłumaczył sołtys...
Happy end trochę naciągnięty, lecz lepszy taki niż w innych jego książkach.

"Placówka" przynajmniej na tle bardziej znanych produkcji Aleksandra Głowackiego jak "Lalka" i "Faraon" moim totalnie subiektywnym zdaniem chwilami sprawia wrażenie, że nadaje się do czytania. Ale może się mylę. Z uwagi na carską cenzurę wieści o uwłaszczeniu wsi w tej książce są tylko mniej więcej ścisłe (jak napisał Paweł Jasienica, "Dwie drogi", zaznaczam że nie...