Historia głupiutkiego Kandyda, który cały życie daje się wodzić za nos najgorszym draniom i nieustannie styka się z okrucieństwem i niesprawiedliwością tego padołu łez, nie przestając wątpić, że "żyjemy w najwspanialszym ze światów".

Wyjątkowo gorzka opowiastka nakumulowana przykładami ludzkiej głupoty, chciwości, egoizmu, traktowania człowieka (a zwłaszcza kobiet) jak przedmiotu. Jakby na potwierdzenie, że to nie wybujała wyobraźnia zgryźliwego autora, lecz ponura rzeczywistość, czytelnik nieustannie natrafia na nawiązania do historycznych wydarzeń (o, patrz pan, wątek edukacyjny).

Choć książka jest króciutka, schemat "bohater spotyka jakiegoś nieszczęśnika, a ten przedstawia mu swoją ponurą historię" zaczyna powoli męczyć.

Co na plus - poczciwy Wolter nie pozostał na zrzędzeniu, a oferuje konkretne rozwiązanie dla tych, którzy pragną być szczęśliwi. Motywujące.

Powiastka filozoficzna, dobra rzecz. Choć całość jest dołująca, sporo tu zabawnych, ironicznych fragmentów, a na kartach powieści obserwujemy losy interesujących postaci.

Może i nie żyjemy w najwspanialszym ze światów, ale za to mamy całkiem niezłe książki. Nie, Wolter?

Historia głupiutkiego Kandyda, który cały życie daje się wodzić za nos najgorszym draniom i nieustannie styka się z okrucieństwem i niesprawiedliwością tego padołu łez, nie przestając wątpić, że "żyjemy w najwspanialszym ze światów".

Wyjątkowo gorzka opowiastka nakumulowana przykładami ludzkiej głupoty, chciwości, egoizmu, traktowania człowieka (a zwłaszcza kobiet) jak...