Baldacci udowodnił, że wcale nie jest drugim Grishamem... W moim mniemaniu obaj panowie wiodą prym jako mistrzowie i klasycy gatunku thriller prawniczy. "Władza absolutna" wgniotła mnie w fotel.

Doskonała wielowątkowa intryga - jest. Ciągłe zrywy akcji - są. Wyraziste postaci - jak najbardziej. Nieprzewidywalny tok wydarzeń - oczywiście. Te elementy dobrego thrillera sprawiły, że nie potrafiłam rozstać się z lekturą. A co sprawiło, że jestem nią zachwycona? To, że Baldacci w niebanalny sposób ukazał dwutorowość pragnień, dualizm człowieczego umysłu, możliwość wyboru.

Można za wszelką cenę próbować utrzymać się na szczycie, na który dotarliśmy i skupiać się na tuszowaniu swoich błędów. Można zrezygnować z pozornego szczęścia i luksusu w imię przyjaźni. Multum ścieżek, multum alternatyw, które towarzyszą nam przy podjęciu tysięcy decyzji. Kontrast, dwubiegunowość, walka dobra ze złem, rywalizacja dobrych ze złymi… Gdyby „Władza absolutna” była lekturą szkolną to na jej podstawie egzaminatorzy mogliby wymyślać niekończącą się ilość tematów analiz porównawczych. Nie wspominając już o tym, że z pewnością znalazłaby się w gronie ulubionych lektur.

Znajdziesz w niej wszystko, czego chcesz. Przeczytaj!

Baldacci udowodnił, że wcale nie jest drugim Grishamem... W moim mniemaniu obaj panowie wiodą prym jako mistrzowie i klasycy gatunku thriller prawniczy. "Władza absolutna" wgniotła mnie w fotel.

Doskonała wielowątkowa intryga - jest. Ciągłe zrywy akcji - są. Wyraziste postaci - jak najbardziej. Nieprzewidywalny tok wydarzeń - oczywiście. Te elementy dobrego thrillera...