Zjazdy klasowe pow wielu latach z założenia mają być fajne. Znana historyk dr Jean Sheridan jedzie do rodzinnego miasta na dwudziestą rocznicę ukończenia szkoły. Ona i pięcioro innych uczniów mają otrzymać medale za wybitne osiągnięcia. Kilka tygodni przed zjazdem ginie jedna z uczestniczek. Jest piątą dziewczyną z tego rocznika, która już nie żyje. Co najdziwniejsze wszystkie one oraz jeszcze dwie kobiety siedziały zawsze razem przy stoliku na stołówce. Co więcej, zachowało się zdjęcie z takiego lunchu w szkole a kobiety giną w takiej kolejności jak siedzą na zdjęciu.

Kiedy podczas zjazdu nagle znika szósta ze zdjęcia Laura Wilcox policja zaczyna się niepokoić. Dodatkowo ktoś wysyła dziwne faksy do Jean grożące jej oraz jej córce, którą po urodzeniu oddała do adopcji i nigdy nie poznała.

Przez całą prawie książkę trudno czytelnikowi domyślić się, który z uczestników zjazdu jest tajemniczym mordercą, który przy swoich ofiarach zostawia małą figurkę sowy. Jedyne, co o nim wiemy to to, że w szkole był wyśmiewany za jąkanie się przy zdaniu: Jestem sową i mieszkam na drzewie. Jednak autorka nie zdradza tożsamości prawie do końca książki.

Szczerze mówiąc książka dość przeciętna. Szkoda, że mało tu psychologii bohaterów a akcja jest dość… nudna. Czyta się bo czyta ale powieść nie porywa. W skali 1 na 10 (gdzie 1 to tragedia a 10 arcydzieło) dałabym 5. Mnie się niezbyt spodobała ale ktoś może mieć inne odczucia.

Zjazdy klasowe pow wielu latach z założenia mają być fajne. Znana historyk dr Jean Sheridan jedzie do rodzinnego miasta na dwudziestą rocznicę ukończenia szkoły. Ona i pięcioro innych uczniów mają otrzymać medale za wybitne osiągnięcia. Kilka tygodni przed zjazdem ginie jedna z uczestniczek. Jest piątą dziewczyną z tego rocznika, która już nie żyje. Co najdziwniejsze...