Uwielbiam gdy autorzy umiejętnie przekraczają granice fantastycznych gatunków mieszając je i w efekcie osiągają coś zupełnie nowego. Właśnie to niezwykle efektownie udało się G. Wolfowi, który napisał książkę absolutnie niezwykłą. A jak określić jej przynależność gatunkową? Science fiction? Fantasy?Właściwie jedno i drugie, ale żadne do końca.

Głównym atutem powieści jest nader oryginalna i przemyślana w detalach wizja posthistorycznego świata bardzo odległej przyszłości. Autor stosuje osobliwą formułę pamiętnika spisywanego przez wygnanego kata Seweriana, głównego bohatera obdarzonego pamięcią absolutną, który doskonale potrafi odtworzyć swoje życie i przedstawić je czytelnikowi. Mamy tu popularną w fantastyce konwencję wspinania się z nizin na sam szczyt, ale prawdziwego mistrza poznać po tym jak potrafi przetworzyć ograne motywy i natchnąć je oryginalnością. Wolfowi to się znakomicie udaje.

Podziwu godna jest także dbałość stylistyczna przejawiająca się w najdrobniejszych szczegółach języka, którym napisano powieść. Tu należy pochwalić również tłumacza Arkadiusza Nakoniecznika, który po mistrzowsku oddał subtelności prozy Wolfa. Niezwykle interesująca jest też konstrukcja fabuły; akcja nie poraża rozpędzonym tempem, ale jest tak ułożona, że każdy jej moment pochłania uwagę czytającego. Wszystko tu cudownie współgra ze sobą, i nastepujące po sobie wydarzenia, i inteligentne, nieprzydługie dygresje narratora pozwalające stwierdzić, że Sewerian to niezwykła osobowość, prawdziwie kat-filozof.

Mimo że powieść Wolfa olśniła mnie jak mało które dzieło fantastyki, to wyżyny gatunku osiągane przez największych mistrzów gatunku takich jak Philip Dick, Stanisław Lem czy J.R.R. Tolkien, powstrzymam się przed przyznaniem maksymalnej noty, dlatego,że to dopiero pierwszy tom cyklu i nie wiedząc jeszcze czego autor zdoła dokonać w dalszym ciągu, nie mogę się wypowiedzieć ostatecznie, bo Księga Nowego Słońca musi być potraktowana jako całość. Przeto przymierzając się do lektury kolejnych tomów, ogromną mam nadzieję na kolejne czytelnicze wyzwanie.

Uwielbiam gdy autorzy umiejętnie przekraczają granice fantastycznych gatunków mieszając je i w efekcie osiągają coś zupełnie nowego. Właśnie to niezwykle efektownie udało się G. Wolfowi, który napisał książkę absolutnie niezwykłą. A jak określić jej przynależność gatunkową? Science fiction? Fantasy?Właściwie jedno i drugie, ale żadne do końca.

Głównym atutem powieści jest...