Chciałbym bardzo przeczytać Nocnik Andrzeja Żuławskiego, ale niestety nie będzie mi dane, gdyż staraniem „salonu” michnikowskiego, książka ma zakaz sprzedaży w naszym priwiślańskim kraju (i niech nie mamią nikogo pozory braku cenzury w IIIRP [PRL-bis], bo ta istnieje i ma się znakomicie).
Z nielicznych i niepochlebnych opinii na tym portalu, a także z oficjalnego enigmatycznego opisu książki, widzę iż knebel ów ma się dobrze i tu- w miejscu który powinien być sanktuarium czytelnictwa- wolnego czytelnictwa, ponieważ umiejscowienie zobowiązuje. Wszak Internet jest symbolem współczesnej wolności. Nie łudźmy się jednak, nie jest. Nie ze wszystkim i nie do końca. Widać to dobitnie na załączonym obrazku. Jeden mały cytat z książki, którą czytam obecnie pt. Karawana Literatury Waldemara Łysiaka:

„Gdy Żuławski „Nocnikiem” wyłożył Polsce co narobili salonowcy przez dwie ostatnie dekady – Salon, rzecz jasna, dostał szału. Gorączkowo myślano: jak tu uwalić sukinsyna?! Piętnowanie go za wrogość polityczną (czyli za strzelanie z szańców prawicy) nie wchodziło w grę, gdyż facet nie pieścił się również z prawicą, bezkompromisowo krytykując choćby braci Kaczyńskich. Polemizowanie na temat wykpionej twórczości pupilków Salonu (a więc zbijanie argumentów estetycznych perswadowaniem, iż to, co dla autora „Nocnika” jest „be”, w istocie jest „cacy”) również nie byłoby zręczne, bo wyłuszczałoby rzeszom ludzi, którzy nie czytali „Nocnika”, iż twórczość nagradzana przez Salon bywa tu i tam uważana za badziewie. Zdecydowano się wyrzucić cenzuralnie książę z rynku. To samo chciano zrobić wcześniej z kilkoma też „skandalicznymi” (‘politycznie niepoprawnymi’) książkami, które dokumentacyjnie udowadniały współpracę Lecha Wałęsy (TW „Bolka”) z bezpieką, ale zabrakło solidnego (prawnego) pretekstu, tutaj natomiast trik się znalazł. Otóż Żuławski w swej książce kilkanaście razy wzmiankował (bezpruderyjnie i beznazwiskowo) swoją była metresę. Ta skierowała sprawę do sądu (z kilkumiesięcznym opóźnieniem!), żądając zakazu rozprowadzania książki, sąd natychmiast się przychylił, i „Nocnik” wycofano z księgarń (dzięki czemu na ‘’czarnym rynku’) zyskuje ceny astronomiczne”.


Książkę wydano w 2010. Teraz pięć lat później jest dalej obłożona anatemom. Nie można sprzedawać, ale można czytać. Jeżeli ktoś posiada, przeczytał i chciałby sprzedać, wypożyczyć (nawet odpłatnie), chętnie zapłacę podaną – w granicach rozsądku – cenę, aby się z nią zapoznać.
I choć nie czytałem Nocnika jeszcze, to za recenzje starczy mi opina mistrza W. Łysiaka, dam więc zaocznie i na pohybel obecnej ocenie, dużą ilość „gwiazdek”, mając świadomość, że zasługuje na to w ciemno już samym jej wykluczeniem z dyskursu publicznego „głównego nurtu”, a przez to niestety, dla wielu opiniotwórczego.

Chciałbym bardzo przeczytać Nocnik Andrzeja Żuławskiego, ale niestety nie będzie mi dane, gdyż staraniem „salonu” michnikowskiego, książka ma zakaz sprzedaży w naszym priwiślańskim kraju (i niech nie mamią nikogo pozory braku cenzury w IIIRP [PRL-bis], bo ta istnieje i ma się znakomicie).
Z nielicznych i niepochlebnych opinii na tym portalu, a także z oficjalnego...