Książka ma 480 stron a czyta się ją bardzo szybko , ani razu się nie znudziłem i nie patrzyłem , która to już strona jak mam to w zwyczaju. Muzykę doorsów lubię bardzo , lecz nie jest to mój ulubiony zespół i gdybym miał wziąc jakąś dyskografie na bezludną wyspę do nie byłaby to dyskografia kalifornijskiej grupy. The doors nie istnieje bez Jima jak i Jim nie istnieje bez The doors , więc w książce przedstawiona jest także historia zespołu. Więcej tu znajdziemy jak we większości tego typu książek smaczków i historii z życia Jima niż muzyki , jest też trochę o poezji , sporo o wyskokach i procesach jak i o atmosferze na koncertach. Z początku myślałem ,że będzie to książka trudna w odbiorze , więc nie zrażajcie się paroma pierwszymi stronami. Moim zdaniem z chęcią przeczytałbym ją gdyby miała 1480 stron ponieważ mam niedosyt , tyle jeszcze by można było napisać. Bardzo dobrze się ją czyta. Jedynym minusikiem jest moim zdaniem za małe oddanie kultury i życia ery hippie. Jedynym pojawiającym zespołem jest Jefferson airplane . O scenie muzycznej końca lat 60 również jest nie wiele wspomniane a ja osobiście uwielbiam o tym czytać :) . Polecam polecam i jeszcze raz polecam. Nie tylko fanom doorsów. Nie trzeba być też ekspertem ani maniakiem muzycznym by zrozumieć tą książkę . Więcej jest o poetach niż o muzykach . Jim nie zostanie moim idolem, jest to najdziwniejszy muzyk o jakim czytałem (muzyk to może złe słowo bo na niczym nie umiał grac , może wokalista to właściwsze słowo)

Książka ma 480 stron a czyta się ją bardzo szybko , ani razu się nie znudziłem i nie patrzyłem , która to już strona jak mam to w zwyczaju. Muzykę doorsów lubię bardzo , lecz nie jest to mój ulubiony zespół i gdybym miał wziąc jakąś dyskografie na bezludną wyspę do nie byłaby to dyskografia kalifornijskiej grupy. The doors nie istnieje bez Jima jak i Jim nie istnieje bez...