„Masz być dla mnie miła, słyszysz? Bo inaczej mały ptaszek wyśpiewa policji, co widział.”

„Nie potrafili tego pojąć. Nie było czasu na rozterki. Musieli dalej ciągnąć ten wóz.” – sprawa, która chyba wszystkim dała się we znaki. Tak skomplikowana, że robiąc jeden krok w przód, od razu odskakiwałeś dwanaście w tył.
Pewnego dnia mały chłopczyk wybrał się do Wąwozu Królewskiego, aby pobawić się w rycerzy. Znalazł nawet księżniczkę. Nagą, nieżywą...
Patrik pomimo urlopu wraca na stanowisko i prowadzi śledztwo. Okazuje się, że pod kobietą były ukryte kości, które należały do dwóch dziewcząt (dawna historia), które również zostały porwane i nieodnalezione... z podobnymi obrażeniami. Tyle że sprawa została umorzona wieki temu, a jedyny podejrzany popełnił samobójstwo. Jednakże jego rodzina żyje, trochę rozbita i skłócona, ale są!
Jak mówią: wszystko zostaje w rodzinie. Nawet związek pomiędzy kuzynką a kuzynem iskrzy. Ale wracając do tematu: policja stara się jak może, jednakże kolejna dziewczyna zostaje porwana, a rodzice w niepokoju oczekują werdyktu.
W tym czasie Erika jest w ciąży i to pod sam koniec, a lato w Szwecji (to te zmiany klimatu) było niemiłosierne. Poza tym sama w domu... nudzi się babce, więc po kolei sprowadza sobie gości, taki mały wąteczek, a rozśmiesza wśród całej zagmatwanej i tajemniczej sprawy.

Jak wszystkie książki tej autorki – i ta była wspaniała! Polecam!

„Masz być dla mnie miła, słyszysz? Bo inaczej mały ptaszek wyśpiewa policji, co widział.”

„Nie potrafili tego pojąć. Nie było czasu na rozterki. Musieli dalej ciągnąć ten wóz.” – sprawa, która chyba wszystkim dała się we znaki. Tak skomplikowana, że robiąc jeden krok w przód, od razu odskakiwałeś dwanaście w tył.
Pewnego dnia mały chłopczyk wybrał się do Wąwozu...