rozwiń zwiń

Dzieci Arbatu. Tom 1

Okładka książki Dzieci Arbatu. Tom 1
Anatolij Rybakow Wydawnictwo: Wydawnictwo Iskry literatura piękna
311 str. 5 godz. 11 min.
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
Deti Arbata
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Iskry
Data wydania:
1989-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1989-01-01
Data 1. wydania:
1988-01-01
Liczba stron:
311
Czas czytania
5 godz. 11 min.
Język:
polski
ISBN:
8320711533
Tłumacz:
Michał B. Jagiełło
Tagi:
literatura rosyjska ZSRR czasy stalinowskie

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,7 / 10
1361 ocen
Twoja ocena
0 / 10

Opinia

avatar
212
85

Na półkach: , , ,

Drugi tom „Dzieci Arbatu” Rybakowa stanowi prawdziwe studium psychiki ludzkiej. Każdy z bohaterów to osobna historia. Mamy więc Stalina zazdrosnego o popularność wśród towarzyszy i obywateli towarzysza Kirowa, dotąd wiernego włodarzowi Kremla, mamy Saszę Pankratowa, czyli jednostkę starającą się nawet nie tyle przeciwstawić, co zachować resztki godności i człowieczeństwa. Ale mamy też inne postaci, z pozoru drugoplanowe, ale jakże wiele wnoszące do powieści.

Bo czyż nie fascynujące jest poznanie co motywować może młodego człowieka, aby wstąpić do NKWD? Bo czyż nie fascynujące jest poznawanie psychiki matki, która zostaje pozbawiona syna wywiezionego w głąb kraju za głupstwo i usiłującą zrozumieć to co się stało? A czy ktokolwiek mógłby wiedzieć o tym, że w czasach Stalina można było żyć z hazardu i być tzw. niebieskim ptakiem? Przecież z podręczników historii znamy ten czas jako „polowanie na czarownice”. Tymczasem młodzież wówczas bawiła się, tańczyła, a nawet – jak jeden z bohaterów - mogła sobie pozwolić na komfort niepracowania utrzymując się z wygranych przy stole bilardowym.

Jednakże główna oś powieści wiąże się z planami Stalina dotyczącymi stopniowego sekowania Kirowa w gronie kierownictwa partii. Stalin, zazdrosny o jego popularność, nie potrafi pogodzić się z tym, że inni towarzysze mogą być odeń inteligentniejsi, bardziej oczytani, zasłużeni dla partii. Jeśli tezom Stalina przeczy historia, to trzeba tę historię zmienić. Choćby poprzez usunięcie urojonego wroga. W ten sposób ten pełen kompleksów człowiek radził sobie z otoczeniem, które według jego urojeń, czyhało tylko na to, aby go ośmieszyć, wypomnieć niepełne seminaryjne wykształcenie i niewielkie zasługi dla partii bolszewickiej przed rewolucją.

Sasza Pankratow, młody człowiek zesłany na Syberię pokazuje, że można żyć godnie i tam. Nie sprzeniewierzyć się swoim wartościom, a przy tym zachować resztki oporu. Przy tym przetrwał w nim osąd, że to w co wierzył jako komunista nie jest tym co zaserwował mu system komunistyczny. Czy w takich okolicznościach każdego byłoby stać na taką postawę?

„Dzieci Arbatu” to preludium przed tym, co ZSRR czekało już wkrótce. To bolesna lekcja historii. Przez lata przemilczana, dziś ją już dobrze znamy. Jednakże rozumiem jakie musiała wywołać emocje, kiedy została wydana w czasach gorbaczowowskiej pieriestrojki. Wszakże do dziś Stalin jest uważany przez niektóre środowiska w Rosji za Ojca Narodu i Wielkiego Zwycięzcę Wojny Ojczyźnianej. I czy ktoś tak oddany swojej sprawie mógłby skrzywdzić kogokolwiek? Tylko jeśli miał ku temu poważny powód. Takim powodem mogłaby być np. rozmowa na plaży dentysty z Kirowem, po której ten pierwszy przestał pełnić funkcję kremlowskiego stomatologa.

Powyższe zdanie to oczywiście ironia, ale naprawdę warto sięgnąć po książkę Rybakowa. To lekcja historii stanowiąca przestrogę przed tym do czego w konsekwencji doprowadzi każdy totalitaryzm. Do strachu, zniewolenia i krwawych rządów tyrana oderwanego od rzeczywistości.

Drugi tom „Dzieci Arbatu” Rybakowa stanowi prawdziwe studium psychiki ludzkiej. Każdy z bohaterów to osobna historia. Mamy więc Stalina zazdrosnego o popularność wśród towarzyszy i obywateli towarzysza Kirowa, dotąd wiernego włodarzowi Kremla, mamy Saszę Pankratowa, czyli jednostkę starającą się nawet nie tyle przeciwstawić, co zachować resztki godności i człowieczeństwa....

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    1 803
  • Chcę przeczytać
    874
  • Posiadam
    515
  • Ulubione
    82
  • Literatura rosyjska
    43
  • Rosja
    28
  • Literatura rosyjska
    20
  • Historia
    17
  • Teraz czytam
    16
  • Historyczne
    10

Cytaty

Więcej
Anatolij Rybakow Dzieci Arbatu. Tom 1 Zobacz więcej
Anatolij Rybakow Dzieci Arbatu. Tom 2 Zobacz więcej
Anatolij Rybakow Dzieci Arbatu. Tom 2 Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także