W biografii Swietłany Alliłujewej "Córka Stalina" którą czytałam kilka tygodni temu wielokrotnie pada nazwisko Borysa Pasternaka - poety i prozaika którego twórczość była niezwykle ceniona wśród emigrantów rosyjskich rzuconych w różne zakątki świata. Sam autor w swoim kraju był "na cenzurowanym" gdyż jego twórczość, zwłaszcza nagrodzony Literacką Nagrodą Nobla w 1958 roku "Doktor Żywago", uznawana była za antyradziecką. Naciski polityczne sprawiły że odmówił przyjęcia tej nagrody ale gest ten sprawił iż "Doktor Żywago" stał się książką jeszcze bardziej popularną o której ekranizację szybko pokusił się Hollywood (niezapomniana tytułowa rola Omara Shafira).

Do lektury zasiadłam więc pełna nadziei na niezapomniane wrażenia. "Doktor Żywago" to z pozoru historia miłosnego trójkąta gdzie tytułowy bohater- lekarz o duszy poety - miota się między miłością (i poczuciem obowiązku) w stosunku do żony Toni a namiętnością i żywym uczuciem do Lary której wyidealizowany obraz nosił w swoim sercu od lat młodzieńczych.
Jednak ten wątek jest tylko tłem aby ukazać burzliwe dzieje Rosji trawionej rewolucjami, I wojną światową i wojną domową.
Jurij Żywago to bohater który staje się uczestnikiem wszystkich tych wydarzeń a jego los, osoby wciągniętej w historyczną zawieruchę, jest losem milionów których żarna historii pochwyciły i przeżuły wyrzucając potem na przysłowiowy "śmietnik historii".

"Doktor Żywago" to powieść która ukazuję duszę człowieka rosyjskiego: kochającego swoją ojczyznę niezależnie po której stronie barykady stoi, oddanego sztuce i pełnego mistycyzmu.
Większość tekstu to właśnie rozważania na temat ojczyzny, poezji i Boga napisane pięknym językiem jednak językiem który pewnie jest coraz mnie zrozumiały.
Podejrzewam że tę książką trudno czyta się współczesnemu czytelnikowi który nie ma głębszej wiedzy na temat historii Rosji XX wieku.
Ja również, choć wiedzę taką posiadam, czasami łapałam się na tym że ulatuję gdzieś myślami przy fragmentach opisujących nastroje polityczne czy światopogląd bohaterów.
Jeśli ktoś ma w głowie film "Doktor Żywago" to książka srodze go rozczaruje bo na ponad 700 stronach wątek miłosny jest w tle "wielkiej historii" która przetoczyła się przez Rosję.

Książka na pewno wiele mówiąca o Rosji jako kraju jednak dla czytelnika już z pewnym zasobem wiedzy i nie nastawiającego się na romantyczną historię.

W biografii Swietłany Alliłujewej "Córka Stalina" którą czytałam kilka tygodni temu wielokrotnie pada nazwisko Borysa Pasternaka - poety i prozaika którego twórczość była niezwykle ceniona wśród emigrantów rosyjskich rzuconych w różne zakątki świata. Sam autor w swoim kraju był "na cenzurowanym" gdyż jego twórczość, zwłaszcza nagrodzony Literacką Nagrodą Nobla w 1958 roku...