Historia mocna i smutna jak w większości opisanych w książkach z serii pisane przez życie.
Judy Westwater obecnie już dorosła kobieta postanowiła spisać swoje smutne dzieciństwo. Gdy była małą dziewczynką została porzucona przez matkę a została pod opieką sadystycznego ojca , który wraz z kochanką znęcał się nad dzieckiem na wszelkie możliwe sposoby. Podłość ojca i macochy nie znała granic, Judy została pozbawiona nawet ukochanego pieska, z którym się związała. Kiedy miała 12 lat po przeprowadzce do Johannesburga Judy uciekła od okrutnego ojca i jego kochanki i przez 9 miesięcy musiała żyć na ulicy afrykańskiego miasta, gdzie musiała walczyć z głodem i o to by przetrwać. Postanowiła, że jeśli przeżyje w przyszłości chce nieść pomoc dzieciom skrzywdzonym takim jakim ona sama była. Ciężko było mi czytać książkę ze świadomością, że została w niej opisana czyjaś rzeczywistość , wszystkie zdarzenia miały miejsca naprawdę,nie mieści mi się w głowie jak można tak krzywdzić dziecko. Nie powinno się oprawcy bohaterki określać "ojcem" ponieważ nawet na to miano nie zasłużył, nie wiem jaka kara byłaby odpowiednia za takie okrutne czyny,które wyrządził swojej córce. Judy dorastała w samotności, pozbawiona rodzinnego ciepła, nigdy nie miała radosnego i bezpiecznego dzieciństwa. Trudno pojąć, że sprawcami nie byli obcy ludzie, tylko najbliższe osoby, które to szczęśliwe dzieciństwo mieli jej zapewnić. Język w książce jest prosty, czyta się szybko. Trudno wymagać pięknego języka , kiedy temat jest brutalny i bardzo życiowy. Autorka chciała podzielić się swoimi wspomnieniami, przelać na papier swoje cierpienia w prosty sposób bez ubarwiana czegokolwiek. "Dziecko ulicy" to mocna , życiowa książka. Wstrząsająca historia o cierpieniach dziewczynki, która we wczesnym dzieciństwie już musiała dorosnąć. Nie można oczekiwać pięknego , pisarskiego języka, jeśli temat jest o krzywdzie dziecka.
Ogromnie podzwiam autorkę, że miała odwagę spisać swoje wspomnienia i zostawić przeszłość za sobą. Ukłon należy się też za to, że sama chce bronić pokrzywdzonych dzieci i angażować się w sprawy, gdzie dochodzi do przemocy wobec słabszych. Historia autorki mnie poruszyła i dała do myślenia. Zdarza się , że narzekam na pewne sprawy, ale wiem, że niektórzy mają w życiu o wiele gorzej. Lektura mi przekazała aby cieszyć się z rzeczy, które się ma , ponieważ gdzieś obok może żyć ktoś kto by mógł się chętnie zamienić. "Dziecko ulicy" z pewnością zapamiętam na długo. Są to ksiażki do których zawsze się wraca.

Historia mocna i smutna jak w większości opisanych w książkach z serii pisane przez życie.
Judy Westwater obecnie już dorosła kobieta postanowiła spisać swoje smutne dzieciństwo. Gdy była małą dziewczynką została porzucona przez matkę a została pod opieką sadystycznego ojca , który wraz z kochanką znęcał się nad dzieckiem na wszelkie możliwe sposoby. Podłość ojca i macochy...