Książka jest chyba w takim samym stopniu irytująca, co interesująca. Ma kilka dłużyzn, natomiast główny bohater... Cóż, budzi sprzeczne uczucia. Mam takie niejasne przeczucie, że autor z rozmysłem zrobił z niego takie naprawdę duże, naiwne dziecko, które musiało dorosnąć, i dlatego w pewnym momencie jego entuzjazm dla całej rewolucji słabnie. Rewolucję oglądamy oczami dziecka, idealisty, który nie do końca wie, po której stronie stanąć. Dlatego w czasie czytania, obok zainteresowania, pojawia się także odrobina goryczy. I ostatecznie, jak dla mnie, jest on jedyną zupełnie pozytywną postacią w całej książce, która jednocześnie jest zbyt dorosła, by nie móc dojrzeć niektórych absurdów rewolucji i jej nieuchronnych następstw. Sama rewolucja tutaj została pokazana bardzo dobrze, bo autor starał się nikogo nie faworyzować, dlatego czytelnik sam, zgodnie z własnym sumieniem może wybrać, która strona jest "lepsza"...

Książka jest chyba w takim samym stopniu irytująca, co interesująca. Ma kilka dłużyzn, natomiast główny bohater... Cóż, budzi sprzeczne uczucia. Mam takie niejasne przeczucie, że autor z rozmysłem zrobił z niego takie naprawdę duże, naiwne dziecko, które musiało dorosnąć, i dlatego w pewnym momencie jego entuzjazm dla całej rewolucji słabnie. Rewolucję oglądamy oczami...