Jak większość tutaj byłam zachęcona licznymi pozytywnymi opiniami na temat książki. Zabrałam się za nią z wielkim zapałem, który w miarę czytania stopniowo przygasał żeby rozbudzać się podczas nagłych, niestety pojedynczych przebłysków.
Uważam, że trzeba sporo zaakceptować żeby dalej posunąć się z lekturą. Obserwowałam kolejne decyzje i losy bohatera i myślałam "Aha, okej..." nie próbując zadawać zbyt wielu pytań. Dziwiły mnie na przykład motywy Artema, choćby postanowienie o opuszczeniu stacji, co autor wyjaśnia dopiero na samym końcu.
Mimo, że jest to fantastyka cały motyw wybrańca i przeznaczenia nieznośnie kontrastował ze światem, który stworzył autor - brutalnym, mrocznym gdzie ludzie byli gotowi sprzedać własne dziecko za kilka nabojów. Za to nasz główny bohater mówił o przeznaczeniu, a cała akcja układała się tak, że samoistnie osiągał cel. Ma to swój baśniowy charakter, który niesamowicie mnie irytował.
Kolejnym zarzutem jest bezbarwność postaci. Sam Atrem jakoś szczególnie charakterem nie zabłysnął po prostu szedł i wszystko się jakoś układało. Po za tym miałam wrażenie, że każda z postaci stalkerów tj. Suchy, Młynarz, Hunter właściwie się od siebie nie różnią. Większość po prostu zaczęła mi się zlewać nie wyróżniając się absolutnie niczym.
Denerwowały mnie też według mnie za częste opisy snów, podobne i bardzo mało mówiące czytelnikowi nie dodające prawie niczego do całej historii, ale za to łatwo wytrącały mnie z akcji i odbierały chęci do dalszej lektury.
Następne co mi nie przypadło do gustu to filozofowanie autora na temat wiary. Znowu kompletnie zbędne i nie pasujące do fabuły. Jasne, że ludzie potrzebują w coś wierzyć, szczególnie kiedy jest ciężko i na tym powinien być koniec. A tu autor wrzuca wszystkie wiary do jednego worka włącznie z Wielkim Czerwiem tak jak by chciał podkreślić ich absurdalność i śmieszność.
To by było na tyle jeśli chodzi o minusy. Niestety jak widać jest ich sporo za to zakończenie jest jak najbardziej na plus i cieszę się, że doczytałam "Metro" do końca bo ono w znacznym stopniu wpłynęło na moją opinię. Zakończenie nie było banalne jak się tego spodziewałam, ale zachęcające do dalszej lektury.
Podsumowując, jestem raczej zawiedziona tym tytułem i w najbliższej przyszłości nie sięgnę po kontynuację. Myślę, że historia ma potencjał do dalszego rozwoju i bardzo chciałabym żeby poszła w kierunku ukazanym w zakończeniu.

Jak większość tutaj byłam zachęcona licznymi pozytywnymi opiniami na temat książki. Zabrałam się za nią z wielkim zapałem, który w miarę czytania stopniowo przygasał żeby rozbudzać się podczas nagłych, niestety pojedynczych przebłysków.
Uważam, że trzeba sporo zaakceptować żeby dalej posunąć się z lekturą. Obserwowałam kolejne decyzje i losy bohatera i myślałam "Aha,...