Na nazwisko Rachel Cusk natknęłam się jakieś dwa lata temu. Przeczytałam wtedy w "Wysokich Obcasach" wywiad z nią, nieznaną mi dotąd pisarką. Jej podejście do wielu spraw, między innymi do roli matki i żony bardzo mi zaimponowało i postanowiłam przeczytać jej książki. Na "Arlington Park", który jest jej osobistym spojrzeniem na rolę kobiet nie mogłam niestety nigdzie trafić. W żadnej księgarni nie było możliwości nabycia jej, postanowiłam więc poszukać książki w internecie. I znalazłam, kupiłam, przeczytałam. Wiedziałam, czego się spodziewać, dlatego książką się delektowałam. Spijałam każde ze słów autorki jak zachłanne dziecko domagające się słodkiego napoju. Książka spełniła moje oczekiwania w 100%. Jest według mnie wybitna wręcz w obrazie współczesnych kobiet, ich spojrzeniu na macierzyństwo i małżeństwo. Autorka odważnie mówi że "przed stu laty kobieta wiedziała, że jej życie kończy się z chwilą zajścia w ciążę", że małżeństwo to powolne umieranie. "Uświadamiasz sobie, że czekasz na coś, co nigdy się nie zdarzy. I zwykle nie wiesz nawet, co to takiego. Czekasz na kolejny etap. Aż w końcu do Ciebie dociera, że go nie będzie. Tylko tyle, nic więcej"....

Na nazwisko Rachel Cusk natknęłam się jakieś dwa lata temu. Przeczytałam wtedy w "Wysokich Obcasach" wywiad z nią, nieznaną mi dotąd pisarką. Jej podejście do wielu spraw, między innymi do roli matki i żony bardzo mi zaimponowało i postanowiłam przeczytać jej książki. Na "Arlington Park", który jest jej osobistym spojrzeniem na rolę kobiet nie mogłam niestety nigdzie...