Okrutnie umęczyła mnie ta książka
Początek był obiecujący, wciągnęłam się od razu, bylam ciekawa co dalej. Niestety długie opisy, mnóstwo postaci, coraz więcej fikcji, spowodowały, że końcówkę już męczyłam prawie ze łzami w oczach

Dla mnie duże rozczarowanie

Okrutnie umęczyła mnie ta książka
Początek był obiecujący, wciągnęłam się od razu, bylam ciekawa co dalej. Niestety długie opisy, mnóstwo postaci, coraz więcej fikcji, spowodowały, że końcówkę już męczyłam prawie ze łzami w oczach

Dla mnie duże rozczarowanie

Bardzo dobra książka.
Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobra książka.
Warto przeczytać.
Polecam.

Moim zdaniem jedna z mniej docenianych książek właśnie przez to, że wszyscy spodziewają się horrorowych albo thrillerowych fajerwerków, a ona snuje dość grubą otoczkę wokół całego tematu. Ale jak już się człowiek w to w gryzie i zrozumie zamysł autora, to jest niepokojąca. Koontz bardzo sprawnie bawi się tworzenie powoli paraliżującego klimatu.

Moim zdaniem jedna z mniej docenianych książek właśnie przez to, że wszyscy spodziewają się horrorowych albo thrillerowych fajerwerków, a ona snuje dość grubą otoczkę wokół całego tematu. Ale jak już się człowiek w to w gryzie i zrozumie zamysł autora, to jest niepokojąca. Koontz bardzo sprawnie bawi się tworzenie powoli paraliżującego klimatu.

W tej książce świat realny miesza się z fikcją i jest to zdecydowanie na plus. Czyta się bardzo szybko. Historia jest ciekawa.

W tej książce świat realny miesza się z fikcją i jest to zdecydowanie na plus. Czyta się bardzo szybko. Historia jest ciekawa.

Losy osób, których z pozoru nic nie łączy, w pewnym momencie zlepiają się. Wybitna powieść dająca dużo doświadczeń życiowych, warto uważnie ją przeczytać i wyciągać ''rady'' w celu rozwoju samego siebie. Jest bardzo użyteczna dla ludzi głodnych wiedzy (z wielu dziedzin) i poszerzania horyzontów. Ci co nieustannie trwają w samodoskonaleniu nie powiedzą, że książka nie dała im tego czego chcą od książki chcą.

Losy osób, których z pozoru nic nie łączy, w pewnym momencie zlepiają się. Wybitna powieść dająca dużo doświadczeń życiowych, warto uważnie ją przeczytać i wyciągać ''rady'' w celu rozwoju samego siebie. Jest bardzo użyteczna dla ludzi głodnych wiedzy (z wielu dziedzin) i poszerzania horyzontów. Ci co nieustannie trwają w samodoskonaleniu nie powiedzą, że książka nie dała...

Kolejny raz Koontz skutecznie zabił we mnie przyjemność z lektury zbyt długimi opisami. Ogólny zarys fabuły i motyw powieści bardzo przypadły mi do gustu, dlatego tym bardziej ubolewam nad tym, że moja ostateczna ocena nie jest zbyt wysoka. Początkowo myślałam, że wreszcie jest to czego oczekiwałam od autora. Dobry pomysł, interesujące postaci i na dodatek mało irytujący zarówno pozytywni, jak i główny czarny charakter. Gdyby książka zgubiła połowę opisów, które uśmierciły jakąkolwiek akcję, byłaby to świetna lektura. Dla mnie niestety to kolejne rozczarowanie autorem.

Kolejny raz Koontz skutecznie zabił we mnie przyjemność z lektury zbyt długimi opisami. Ogólny zarys fabuły i motyw powieści bardzo przypadły mi do gustu, dlatego tym bardziej ubolewam nad tym, że moja ostateczna ocena nie jest zbyt wysoka. Początkowo myślałam, że wreszcie jest to czego oczekiwałam od autora. Dobry pomysł, interesujące postaci i na dodatek mało irytujący...

choć dobrze się to czytało to zakończenie okrutnie psuje całokształt. głupota goni inną naiwną głupotę.

choć dobrze się to czytało to zakończenie okrutnie psuje całokształt. głupota goni inną naiwną głupotę.

"Kątem oka" to na pewno jedna z lepszych powieści D.Koontza. Autor z charakterystyczną dla siebie łatwością kreśli postaci bohaterów, wprowadza nastrój niepokoju, zaciekawienia i grozy. Tu z jednej strony mamy pokazaną ewolucję bezlitosnego mordercy a z drugiej ludzi po ciężkich doświadczeniach życiowych, którzy zachowali i rozwinęli w sobie dobro. Koontz przypomina nam - dobro zawsze wygrywa ze złem, choć ta walka trwa od tysiącleci i nie jest ostatecznie rozstrzygnięta. Ustami Vanadiuma, detektywa, autor mówi nam tak: "Wierzę, że wszechświat jest czymś w rodzaju niewyobrażalnie rozległego instrumentu o nieskończonej liczbie strun.(...) Każda ludzka istota, każde żywe stworzenie jest struną w tym instrumencie.(...) Decyzje, jakie każdy z nas podejmuje, i czyny jakich się dopuszcza, przypominają wibracje przebiegające po strunie gitary.(...)Wibracje jednej struny wzbudzają ciche, podobne w tonie wibracje wszystkich pozostałych i rozchodzą się po całym instrumencie." Przecięcie struny jakiejś osoby wywołuje dysonans, odczuwalny w całym wszechświecie.
Bohaterowie powieści, mały Barty, Angel i detektyw Tom Vanadium wierzą, że istnieje nieskończenie wiele światów, tu i teraz, które wzajemnie się nie przenikają i każdy człowiek tu, żyje również w tych innych światach, choć jego życie w każdym z nich wygląda inaczej. W jednym ktoś choruje, w innym umiera a w jeszcze innym dobrze mu się wiedzie. A propos tej tezy czytałam w publikacjach popularno-naukowych o możliwości występowania światów równoległych. Przyznaję, że jest to temat świetnie odnajdujący się w powieściach wielu pisarzy.
Czyta się z dreszczykiem emocji, z zainteresowaniem i szybko. Przy tej powieści nie można się nudzić.
Polecam!

"Kątem oka" to na pewno jedna z lepszych powieści D.Koontza. Autor z charakterystyczną dla siebie łatwością kreśli postaci bohaterów, wprowadza nastrój niepokoju, zaciekawienia i grozy. Tu z jednej strony mamy pokazaną ewolucję bezlitosnego mordercy a z drugiej ludzi po ciężkich doświadczeniach życiowych, którzy zachowali i rozwinęli w sobie dobro. Koontz przypomina nam -...

Książkę tę rozpoczyna piękna spokojna zakochana scena dwojga młodych ludzi spacerujących po lesie , szczebioczących do siebie i jednocześnie słuchających szczebiotania leśnego ptactwa . Jest piękny słoneczny dzień , wprost sielsko i anielsko . Czytelnik się odpręża i nawet w pewnym momencie zaczyna myśleć , oby to się za długo nie ciągnęło bo zacznę się nudzić i nagle cios następuje tak ostry i tak szybko jak cięcie maczetą . Opuściłam książkę na kolana , zaparło mi dech i jedyne co mogłam z siebie wykrztusić to '' ale , ale , jak to ?? o co chodzi ? dlaczego ? Niestety nie mogłam w takim stanie trwać za długo , chcąc uzyskać odpowiedzi na moje paniczne pytania musiałam natychmiast zacząć czytać dalej . Książka jest bardzo dobra . Poznajemy głównego bohatera Bartholomew Lampiona , to ta postać pozytywna , zmuszeni też jesteśmy poznać jego odwiecznego wroga , tropiciela i złoczyńcę , Enocha Caina . Potem następuje odwieczna walka dobra ze złem . Pozycja obszerna , ale bardzo podoba mi się patrzenie autora na rzeczywistość , tę prawdziwą i tę '' uzgodnioną '' jak twierdzą niektórzy . Takie opowieści zawsze wywołują u mnie drganie w kręgosłupie , bo a nuż to nie całkiem jest fikcja ? Kto to tak naprawdę może wiedzieć...co możemy dostrzec kątem oka .

Książkę tę rozpoczyna piękna spokojna zakochana scena dwojga młodych ludzi spacerujących po lesie , szczebioczących do siebie i jednocześnie słuchających szczebiotania leśnego ptactwa . Jest piękny słoneczny dzień , wprost sielsko i anielsko . Czytelnik się odpręża i nawet w pewnym momencie zaczyna myśleć , oby to się za długo nie ciągnęło bo zacznę się nudzić i nagle cios...

Moim zdaniem najlepsza książka D. Koontz'a którą przeczytałem. Było to bardzo dawno temu ale najlepiej ją wspominam.

Moim zdaniem najlepsza książka D. Koontz'a którą przeczytałem. Było to bardzo dawno temu ale najlepiej ją wspominam.