Książka szczera, prawdziwa, autentyczna. Nie jest to wyciskacz łez, aczkolwiek prawdziwa historia prawdziwej osoby zmagającej się z poważną chorobą. Bez awantur podjęta walka z guzem. Uczy pokory i akceptacji oraz wskazuje drogę do miłości i oświecenia duchowego. Polecam tę książkę każdemu a zwłaszcza osobom którzy mają styczność z nowotworem.

Książka szczera, prawdziwa, autentyczna. Nie jest to wyciskacz łez, aczkolwiek prawdziwa historia prawdziwej osoby zmagającej się z poważną chorobą. Bez awantur podjęta walka z guzem. Uczy pokory i akceptacji oraz wskazuje drogę do miłości i oświecenia duchowego. Polecam tę książkę każdemu a zwłaszcza osobom którzy mają styczność z nowotworem.

Książkę odebrałam bardzo osobiście. Wstrząsnęła mną do głębi. Nie potrafię wyrazić moich uczyć. To nie była fikcja i fantazja literacka.

Książkę odebrałam bardzo osobiście. Wstrząsnęła mną do głębi. Nie potrafię wyrazić moich uczyć. To nie była fikcja i fantazja literacka.

Książka to jest pamiętnik napisany przez matkę . Opisujący ostani rok z życia Izabeli.
Książkę przeczytałam w jeden dzień.

Książka to jest pamiętnik napisany przez matkę . Opisujący ostani rok z życia Izabeli.
Książkę przeczytałam w jeden dzień.

Nie mam odwagi i zuchwałości by oceniać. Napiszę, źe dobrze, źe bardzo dobrze, źe powstała ta ksiąźka. Wielki szacunek.

Nie mam odwagi i zuchwałości by oceniać. Napiszę, źe dobrze, źe bardzo dobrze, źe powstała ta ksiąźka. Wielki szacunek.

Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Praktycznie ją połknęłam. Na przeczytanie tego smutnego pamiętnika wystarczyły mi 2 dni. Cały czas byłam ciekawa co będzie dalej. Pomimo że sam tytuł mówi nam, że książka musi skończyć się śmiercią głównej bohaterki, ja gdzieś tam cały czas kibicowałam Belli, żeby jej się udało wyzdrowieć.
Jak dla mnie książka bardzo trafnie pokazuje nam jakimi jesteśmy szczęściarzami, mając zdrowie i mogąc zrobić z życiem, co tylko chcemy.

Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Praktycznie ją połknęłam. Na przeczytanie tego smutnego pamiętnika wystarczyły mi 2 dni. Cały czas byłam ciekawa co będzie dalej. Pomimo że sam tytuł mówi nam, że książka musi skończyć się śmiercią głównej bohaterki, ja gdzieś tam cały czas kibicowałam Belli, żeby jej się udało wyzdrowieć.
Jak dla mnie książka bardzo trafnie...

Była to chyba jedna z pierwszych książek którą przeczyrałam w całości.Trudno mi ją oceniać z dzisiejszego punktu widzenia jednak wtedy wywarła na mnie ogromne wrażenie.

Była to chyba jedna z pierwszych książek którą przeczyrałam w całości.Trudno mi ją oceniać z dzisiejszego punktu widzenia jednak wtedy wywarła na mnie ogromne wrażenie.

Wstrząsnąć potrafi niesamowicie. Zostaje na długo. Uczy pokory.

Wstrząsnąć potrafi niesamowicie. Zostaje na długo. Uczy pokory.

Ocenienie tej książki to nie lada sztuka. Jak bowiem ocenić opis drogi do śmierci i samego umierania tak młodej i przy tym nieprawdopodobnie dojrzałej osoby? Jak ocenić relację matki, która musiała przejść do porządku dziennego z tym, że jej wspaniała córka jest nieuleczalnie chora? Matki, która patrzyła na śmierć swojego dziecka, z którą córka dzieliła się najskrytszymi przemyśleniami?
Jest to lektura, która na bardzo długo zapadnie w mojej pamięci. Na pewno warto po nią sięgnąć.

Ocenienie tej książki to nie lada sztuka. Jak bowiem ocenić opis drogi do śmierci i samego umierania tak młodej i przy tym nieprawdopodobnie dojrzałej osoby? Jak ocenić relację matki, która musiała przejść do porządku dziennego z tym, że jej wspaniała córka jest nieuleczalnie chora? Matki, która patrzyła na śmierć swojego dziecka, z którą córka dzieliła się najskrytszymi...

Bardzo poruszjąca, trochę przygnębiajaca ale prawdziwa. ta historia zdarzyła sie naprawde! Isabell wzorem do naśladowania.
Moment pożegnania z najbliższymi.... poprostu płacz.

Bardzo poruszjąca, trochę przygnębiajaca ale prawdziwa. ta historia zdarzyła sie naprawde! Isabell wzorem do naśladowania.
Moment pożegnania z najbliższymi.... poprostu płacz.

Nie da się chyba ocenić tej książki. Bo jak można ocenić ból matki, która żegna się z umierająca córką. Ściska za gardło.

Nie da się chyba ocenić tej książki. Bo jak można ocenić ból matki, która żegna się z umierająca córką. Ściska za gardło.