Na tylnej stronie okładki widnieje zdanie, iż powyższa pozycja powinna być obecna w domu każdego Polaka. Pozwolę się z tym nie zgodzić.
Głównie związane jest to z czasem w którym powstawała książka.
Roman Dmowski „Myśli…” pisał ponad sto lat temu, w czasach zaborów, gdzie rzeczywistość stawiała przed pokoleniami inne wyzwania, niż mamy obecnie.
To był po prostu inny świat i realia.
Pomijając kwestie merytoryczne, książkę, ze względu na styl, czyta się ciężko.
Niejednokrotnie miałem wrażenie, że zawarte hasła, mają populistyczne zabarwienie, które według mojej opinii, straciły swoją ważność.
Nie można autorowi odmówić troski o kraj i jego przyszłe zjednoczenie, jednak sposób i styl w jaki chciał to zrobić nie znalazłoby dzisiaj oddźwięku.
Zapewne trafnie punktuje powody, które doprowadziły społeczeństwo polskie do utraty państwowości tzn. przekładanie dóbr osobistych i wolności nad interes państwa, marazm czy lenistwo i zapewne także ma rację, że tylko silny moralnie naród jest w stanie tą niepodległości odzyskać.
Jednak nie mogę się zgodzić na antysemityzm Dmowskiego i rasizm.
Książka straciła swoją ważność i nie stanowi w mojej ocenie jakiejś wybitnej pozycji.
Nie polecam.

Na tylnej stronie okładki widnieje zdanie, iż powyższa pozycja powinna być obecna w domu każdego Polaka. Pozwolę się z tym nie zgodzić.
Głównie związane jest to z czasem w którym powstawała książka.
Roman Dmowski „Myśli…” pisał ponad sto lat temu, w czasach zaborów, gdzie rzeczywistość stawiała przed pokoleniami inne wyzwania, niż mamy obecnie.
To był po prostu inny świat...