Historia grupy przyjaciół spedzajacych wielkanoc na angielskiej prowincji. Powtarzalny motyw niemieckich turystów w odludnym angielskim pustkowiu. Jednak to nie lokalna tajemnica jest powodem tragedii ktora sie zdarza lecz powikłanie relacje przyjaciół i ich tajemnice z przeszłości. Ofiar nie jest specjalnie szkoda, bo wczesniej daja sie poznac jako osobowosci antypatyczne i psychopatyczne (moze oprocz dzieci). Niestety postaci zbudowane sa
schematycznie, rozwiazanie zagadki jest od pewnego momentu przewidywalne choc motywy są dosc nieprzekonujace. Z zalet: szybko sie czyta i wciaga. Z wad: niechlujny styl, toporne postacie

Historia grupy przyjaciół spedzajacych wielkanoc na angielskiej prowincji. Powtarzalny motyw niemieckich turystów w odludnym angielskim pustkowiu. Jednak to nie lokalna tajemnica jest powodem tragedii ktora sie zdarza lecz powikłanie relacje przyjaciół i ich tajemnice z przeszłości. Ofiar nie jest specjalnie szkoda, bo wczesniej daja sie poznac jako osobowosci antypatyczne...

Zdecydowanie to nie kryminał, lecz powieść psychologiczna. Książka naprawdę dobra - byłaby świetna, gdyby była o połowę krótsza. Nie spodziewałam się wartkiej akcji, ale rozwleczone opisy prostych czynności i banalnych rozmów, sprawiały, że liczyłam strony do końca. Kilka razy myślałam, że książka już zmierza ku zakończeniu.

Zdecydowanie to nie kryminał, lecz powieść psychologiczna. Książka naprawdę dobra - byłaby świetna, gdyby była o połowę krótsza. Nie spodziewałam się wartkiej akcji, ale rozwleczone opisy prostych czynności i banalnych rozmów, sprawiały, że liczyłam strony do końca. Kilka razy myślałam, że książka już zmierza ku zakończeniu.

Wreszcie dobra książka!
Mam, w ciągu ostatnich 2-3 tygodni, kilka rozpoczętych, wręcz rozgrzebanych kryminałów autorów z różnych krajów - i ni cholery nie mogę ich dokończyć (bo męczą i nudzą) - a tu wreszcie coś wciągającego i interesującego :).
Ciekawa historia, choć to nie kryminał. Tzn. nie ma tu na pierwszym miejscu śledztwa policyjnego, z użyciem wszelkich możliwych technik.
Jest za to opowieść o pewnej, dosyć zwartej grupie ludzi, satelitach orbitujących wokół tej zwartej grupy i motywacjach, które ten układ utrzymują.
Właściwie jest to thriller opowiadający o manipulacjach ludźmi, które źle się kończą*.
Na początku jest wprowadzenie w toksyczny układ (ale nie wyjaśniające wszystkiego),potworna zbrodnia i następnie próba wytłumaczenia wszystkich aspektów tego, co się stało.
I to wszystko całkiem dobrze gra.
Jednak, według mnie, w tym opisie pozostają słabe punkty, czyli osoby:
1. Geraldine. Mało wiarygodna postać. Jak to możliwe, że kobieta o takim potencjale życiowym tak się ubabrała? I tak nic nie rozumiała i nie uczyła się z tego, co się wokół niej dzieje? Nie twierdzę, że to niemożliwe. Brakuje jakiegoś przekonującego uzasadnienia.
2. Phillipa. Całkiem niezły portret psychologiczny. Wciąż jednak nie do końca wiarygodny, żeby zrozumieć aż tak silną potrzebę autodestrukcji.
3. Ricardy. No, tu jest naprawdę niedobrze.
Rozumiem zaburzenia w odbiorze rzeczywistości przez "zdradzoną" nastolatkę, jednak na miejscu jej nowych współmieszkańców bałabym się z nią przebywać w jednym miejscu. Oczywiście, nie chodzi o fantazje na temat śmierci znajomych jej ojca. To jest wytłumaczalne.
Chodzi o wyrachowany sposób traktowania przez nią matki w tygodniach po tragedii. Przyglądanie się jej cierpieniu. sterowanie jej reakcjami na własne zachowanie... wypisz-wymaluj Tim w stosunku do Evelin.
Keith i jego rodzina naprawdę powinni się mieć na baczności, bo pomysł, że bezwarunkowa miłość i ciężka praca na farmie wystarczy, by Ricarda zyskała poczucie bezpieczeństwa, cel w życiu i zaczęła sensownie funkcjonować, wydaje mi się zbyt optymistyczny. Nie do końca wygląda mi ona na zrozpaczoną dziewczynę, złaknioną poczucia bezpieczeństwa i przynależności. Wygląda raczej na to, że tylko czeka, aby ktoś nie spełnił jej oczekiwań, a zniszczy go na zimno. Ale mogę się mylić.

Fakt, że chciało mi się snuć takie pogłębione analizy, świadczy o dużym wrażeniu, jakie ta książka na mnie wywarła. Tego oczekuję od literatury.
Dobra robota :)
Poprzednio czytałam tej Autorki "Wielbiciel" - nie podobała mi się wcale. Cieszę się, że mimo to, sięgnęłam po inne pozycje.

*moim zdaniem motto tej książki powinno brzmieć: możesz wkurzać żonę tylko do pewnego momentu ;)

Wreszcie dobra książka!
Mam, w ciągu ostatnich 2-3 tygodni, kilka rozpoczętych, wręcz rozgrzebanych kryminałów autorów z różnych krajów - i ni cholery nie mogę ich dokończyć (bo męczą i nudzą) - a tu wreszcie coś wciągającego i interesującego :).
Ciekawa historia, choć to nie kryminał. Tzn. nie ma tu na pierwszym miejscu śledztwa policyjnego, z użyciem wszelkich możliwych...

Jak zwykle u Charlotte Link - dużo, dużo psychologii, może nieco za dużo, szczególnie na końcówce.
Grupa przyjaciół z Niemiec każdego roku spotyka się w angielskim Stanbury, w pięknej, ogromnej posiadłości. Jej właścicielka - Patricia - jest despotyczną, autorytarną, wstrętną perfekcjonistką. Otoczenie jednak znosi jej zachowanie, ponieważ po 1. inni są niewiele lepsi, po 2. lubią luksus, po 3. wykorzystują znajomość do własnych celów.
Jedyną osobą z zewnątrz jest Jessica, druga żona Aleksandra. Po przyjeździe do Stanbury odkrywa, że wszyscy, w tym jej mąż, zachowują się w sposób dziwaczny, często nieakceptowalny społecznie. Jednak kiedy dochodzi do przerażającej zbrodni, Jessica nie może pojąć, kto, mimo swoich wad, byłby zdolny do takiego bestialstwa. Policja obarcza winą mieszkańców Stanbury albo kogoś z zewnątrz i tak na zmianę.
W kryminale można znaleźć wiwisekcję współczesnych małżeństw, jest ona - moim zdaniem - przerażająco prawdziwa i smutna.
Nieco rozczarowała mnie końcówka - według mnie rozwlekła. Ogólnie jednak polecam.

Jak zwykle u Charlotte Link - dużo, dużo psychologii, może nieco za dużo, szczególnie na końcówce.
Grupa przyjaciół z Niemiec każdego roku spotyka się w angielskim Stanbury, w pięknej, ogromnej posiadłości. Jej właścicielka - Patricia - jest despotyczną, autorytarną, wstrętną perfekcjonistką. Otoczenie jednak znosi jej zachowanie, ponieważ po 1. inni są niewiele lepsi, po...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Charlotte Link i na pewno nieostanie. Dobrze zarysowane postaci, ciekawy wątek i osadzenie fabuły w angielskiej wsi.
Pozycja skłaniająca do refleksji nad tym, czym jest przyjaźń i czy osoby, które nazywamy mianem przyjaciół rzeczywiście nimi są? Oraz do czego może doprowadzić toksyczna miłość.
Dodatkowo tajemnice bohaterów nadają charakteru całości.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Charlotte Link i na pewno nieostanie. Dobrze zarysowane postaci, ciekawy wątek i osadzenie fabuły w angielskiej wsi.
Pozycja skłaniająca do refleksji nad tym, czym jest przyjaźń i czy osoby, które nazywamy mianem przyjaciół rzeczywiście nimi są? Oraz do czego może doprowadzić toksyczna miłość.
Dodatkowo tajemnice bohaterów nadają...

To moja najmniej lubiana książka autorki. Pomysł był świetny, klimat został odpowiednio stworzony ale czegoś tu jednak zabrakło... Niemniej jednak czytało się ją i tak dobrze i była wciągająca.

To moja najmniej lubiana książka autorki. Pomysł był świetny, klimat został odpowiednio stworzony ale czegoś tu jednak zabrakło... Niemniej jednak czytało się ją i tak dobrze i była wciągająca.

Nie sądziłam, że kolejna książka Pani Link będzie nudniejsza od poprzedniej...
Muszę zrobić sobie przerwę od tfurczości pisarki, bo fakt, że mam na półce 11 jej wyrobów... nieco mnie załamuje...
Odradzam.

Nie sądziłam, że kolejna książka Pani Link będzie nudniejsza od poprzedniej...
Muszę zrobić sobie przerwę od tfurczości pisarki, bo fakt, że mam na półce 11 jej wyrobów... nieco mnie załamuje...
Odradzam.

Rzeczywiście nie jest to historia dla osób szukających szybkiej akcji. Sięgając po "Przerwane milczenie" należy liczyć się z rozbudowanymi portretami psychologicznymi bohaterów, licznymi opisami przyrody i tym, że powieść nie skupia się tylko na intrydze kryminalnej.

Jednak według mnie jest to bardzo wciągająca lektura. Całość jest spójna, interesująca, z nutą tajemniczości. Szczególnie urzekła mnie magiczna atmosfera angielskiej wsi i wpisany w ten sielankowy klimat wątek kryminalny. Doskonałe połączenie.

Natomiast akurat wydanie I z 2009 roku jest fatalne - pełne błędów, złego tłumaczenia, a nawet pomyłek w imionach bohaterów! Pierwszy raz spotkałam się z tak niechlujnym wydaniem. Dziwię się, że coś takiego ujrzało światło dzienne.

Podsumowując, książkę polecam, ale proponuję wybrać inne wydanie.

Rzeczywiście nie jest to historia dla osób szukających szybkiej akcji. Sięgając po "Przerwane milczenie" należy liczyć się z rozbudowanymi portretami psychologicznymi bohaterów, licznymi opisami przyrody i tym, że powieść nie skupia się tylko na intrydze kryminalnej.

Jednak według mnie jest to bardzo wciągająca lektura. Całość jest spójna, interesująca, z nutą...

Jesicca przyjeżdża do angielskiej wsi razem ze swoim mężem Aleksandrem oraz z pasierbicą Ricardą, aby spędzić wakacje na łonie natury. Kobieta uwielbia długie samotne spacery, co bardzo gniewa resztę domowników. A jest ich kilkoro: Eveline i jej mąż Tim (ona depresyjna, on psychoterapeuta),Patricia, Leonard i ich dwie córki (matka z dziewczynkami wydają pieniądze na lekcje jazdy na kucykach, on prawnik). Powieść rozpoczyna morderstwo piątki z wyżej wymienionych osób, aby się dowiedzieć kto zabił, autorka zastosowała retrospekcję i poznajemy powody przyjazdu i relacje panujące między trzema mężczyznami. Część akcji toczy się w Niemczech, gdzie rodzi się sympatia, między bohaterami, którzy przeżyli angielską masakrę. Eleonora była żona Aleksandra zdradza sekret swojego byłego męża, aż ciarki mam na plecach od samych wspomnień.

Książkę czytało mi się dobrze, postaci są barwnie zilustrowane, dokładnie psychologicznie przedstawione. Traumy, które od lat targały każdym z bohaterów wychodzą z każdą stroną na jaw. Aż dziw bierze, że Charlotte Link tak dokładnie przeanalizowała każdą osobowość. Ewidentnie chcę poznać kolejne powieści i zachwycać się piórem pisarki.

Jesicca przyjeżdża do angielskiej wsi razem ze swoim mężem Aleksandrem oraz z pasierbicą Ricardą, aby spędzić wakacje na łonie natury. Kobieta uwielbia długie samotne spacery, co bardzo gniewa resztę domowników. A jest ich kilkoro: Eveline i jej mąż Tim (ona depresyjna, on psychoterapeuta),Patricia, Leonard i ich dwie córki (matka z dziewczynkami wydają pieniądze na lekcje...

Jedna z lepszych tej autorki :)

Jedna z lepszych tej autorki :)