Zbyt obszerne opisy, kluczenie między wątkami, dużo zbędnych postaci, a wszystko tylko po to by na zakończenie zaserwować odklejone od reszty zdarzenia. Nie widzę w tym większego sensu. Jedynym plusem tej książki są dialogi. Dawno nie czytałam tak realistycznych wymian zdań między bohaterami. Cała reszta pozostawia wiele do życzenia. Przede wszystkim strasznie się wynudziłam. Mimo ciekawego motywu autor jakimś cudem zawsze zdoła mnie zmęczyć. Niestety seria nie zestarzała się dobrze.

Zbyt obszerne opisy, kluczenie między wątkami, dużo zbędnych postaci, a wszystko tylko po to by na zakończenie zaserwować odklejone od reszty zdarzenia. Nie widzę w tym większego sensu. Jedynym plusem tej książki są dialogi. Dawno nie czytałam tak realistycznych wymian zdań między bohaterami. Cała reszta pozostawia wiele do życzenia. Przede wszystkim strasznie się...

Sądzę , że miłośników gatunku zainteresuje fakt , że powieść ten napisano w 1990-ym roku . Dlaczego uważam , że to istotna informacja ? Bo przez trzydzieści lat wiele się zmieniło w pisaniu kryminałów , czy jak kto woli thrillerów . Ten w klimacie przypomina dzieła Patricka Quentin'a czy Francisa Durbridge'a i należy zaliczyć go do ligi klasyków XX wieku . Ówczesny czytelnik oczekiwał wtedy od pisarza ciekawej historii , intelektualnych dialogów bez wulgaryzmów , scen pozbawionych tak teraz modnego naturalizmu . Czytając tę książkę należy o tym pamiętać . To taka powieść "z myszką" i przeczytałem ją z przyjemnością , natomiast miłośnicy wyprutych flaków , zboczeńców wszelkiej maści i gnającej do przodu akcji będą zawiedzeni . Nie te klimaty .

Sądzę , że miłośników gatunku zainteresuje fakt , że powieść ten napisano w 1990-ym roku . Dlaczego uważam , że to istotna informacja ? Bo przez trzydzieści lat wiele się zmieniło w pisaniu kryminałów , czy jak kto woli thrillerów . Ten w klimacie przypomina dzieła Patricka Quentin'a czy Francisa Durbridge'a i należy zaliczyć go do ligi klasyków XX wieku . Ówczesny...

Troszkę mi się dłużyło i w zasadzie to nie do końca wszystko było dla mnie zrozumiałe i wyjaśnione do końca. Nie polubiłam Lindy i brakowało mi Robin. Na szczęście pojawił się Milo więc historia była znośna. Ostatni rozdział dosc otwarty. Można się domyślać z kim Alex był ale ja osobiście nie lubię czegoś takiego.

Troszkę mi się dłużyło i w zasadzie to nie do końca wszystko było dla mnie zrozumiałe i wyjaśnione do końca. Nie polubiłam Lindy i brakowało mi Robin. Na szczęście pojawił się Milo więc historia była znośna. Ostatni rozdział dosc otwarty. Można się domyślać z kim Alex był ale ja osobiście nie lubię czegoś takiego.

Z przyjemnością oderwałam się od chłodnej październikowej aury i przeniosłam ma chwilę do zawsze słonecznego Los Angeles i przygód psychologa dziecięcego Alexa Delaware’a.
Tym razem opowieść rozpoczyna się od szkolnej strzelaniny, po której główny bohater zostaje wezwany do szkoły jako konsultant, którego zadaniem jest zaopiekować się dzieciakami po szokującym przeżyciu. Tyle, że rozglądając się uważnie na wszystkie strony bystry psycholog zaczyna dostrzegać pewne nieścisłości w całej tej hecy. Pojawia się wiele wątpliwości w stylu: czy zamachowiec był katem, czy de facto kolejną ofiarą?, kto stał za zorganizowaniem strzelaniny? kto miał być jej prawdziwym celem? Każda pojawiająca się odpowiedź podsuwa następne pytanie, a odpowiedź na nie jeszcze inne… A że doprowadzanie do końca rozpoczętej raz sprawy leży doktorowi Delaware we krwi, to w efekcie zostaje wciągnięty w wir wydarzeń, które odsłaniają prawdziwe oblicze lokalnej społeczności, niuanse wielkiej polityki, a także zaszłości sprzed lat…
Książkę czytało mi się bardzo dobrze, mam tylko zastrzeżenia do końcówki. Wydaje mi się taka trochę przegadana, niczym klasyczny film amerykański, w którym psychopatyczny zbrodniarz trzyma swą ofiarę na muszce, lecz zamiast pociągnąć za spust, przez kilka kwadransów szczegółowo spowiada się z motywów swojego postępowania. Przez co jak wiadomo, traci bezcenny czas i finalnie marnuje okazję do zrealizowania swojego planu. Tutaj mamy powtórzenie tego szablonu i trochę to razi…

Z przyjemnością oderwałam się od chłodnej październikowej aury i przeniosłam ma chwilę do zawsze słonecznego Los Angeles i przygód psychologa dziecięcego Alexa Delaware’a.
Tym razem opowieść rozpoczyna się od szkolnej strzelaniny, po której główny bohater zostaje wezwany do szkoły jako konsultant, którego zadaniem jest zaopiekować się dzieciakami po szokującym przeżyciu....

Na całe szczęście autor po poprzedniej wpadce wraca do formy. Co prawda intryga jak zwykle jest mocno naciągana i nieco melodramatyczna, ale taki już urok tej serii. Do historii obfitującej zamachy, spiski oraz oczywiście postacie tak kuriozalnie sztampowe jak szalony wynalazca czy żydowski murzyn dosztukowano nieco głębszego sensu o rasizmie i tolerancji zarówno dla skrajnie liberalnych, jak i konserwatywnych poglądów. A jako smaczek mamy kolejną seksowną dziewczynę przystojnego psychologa i detektywa amatora w jednym, odpowiednika Bonda z doktoratem.

Na całe szczęście autor po poprzedniej wpadce wraca do formy. Co prawda intryga jak zwykle jest mocno naciągana i nieco melodramatyczna, ale taki już urok tej serii. Do historii obfitującej zamachy, spiski oraz oczywiście postacie tak kuriozalnie sztampowe jak szalony wynalazca czy żydowski murzyn dosztukowano nieco głębszego sensu o rasizmie i tolerancji zarówno dla...

fabula troszke naciagnieta, dla mnie zanatto.

fabula troszke naciagnieta, dla mnie zanatto.

Nudna, monotonna i rozwlekła. Dość szybko zanosi się na thriller polityczny, ale thriller powinno się czytać/słuchać z szeroko otwartymi oczami i wypiekami na twarzy. "Bomba zegarowa" nie jest książką, od której trudno się oderwać. Wręcz przeciwnie. Owszem, postać Alexa Delaware'a jest ciekawa, ale trochę dla mnie mało prawdopodobna. Psycholog, który rozwiązuje kryminalne zagadki wyręczając w tym policję. Chadza sobie od domu do domu, od świadka do świadka i wielu z nich nie ma oporów, by być przesłuchiwanym. Trochę naciągane.
Akcja nieco się zagęszcza gdzieś po 2/3 tekstu. Słowo "zagęszcza" jest niezbyt trafione, bo owo zagęszczanie polega raczej na zwiększeniu ilości informacji o powiązaniach żyjących i martwych bohaterów, nie koniecznie na przyśpieszeniu samej akcji.
Dosłuchałem bardziej z obowiązku (żeby zaliczyć do przeczytanych) niż z przyjemności. Szansa na sięgnięcie po inne powieści autora raczej mizerna.

Nudna, monotonna i rozwlekła. Dość szybko zanosi się na thriller polityczny, ale thriller powinno się czytać/słuchać z szeroko otwartymi oczami i wypiekami na twarzy. "Bomba zegarowa" nie jest książką, od której trudno się oderwać. Wręcz przeciwnie. Owszem, postać Alexa Delaware'a jest ciekawa, ale trochę dla mnie mało prawdopodobna. Psycholog, który rozwiązuje kryminalne...

Podoba mi się u Alexa to, że nie jest takim detektywem "z krwi i kości", ma zupełnie inną rolę. Dlatego te książki są takie ciekawe, inaczej toczą się śledztwa.

Podoba mi się u Alexa to, że nie jest takim detektywem "z krwi i kości", ma zupełnie inną rolę. Dlatego te książki są takie ciekawe, inaczej toczą się śledztwa.

Nie jest zła ta powieść,ale Kellerman popełniał już dużo lepsze.

Nie jest zła ta powieść,ale Kellerman popełniał już dużo lepsze.