Nie jestem przekonana do tej formy "pisarstwa". Zawsze uważałam, że komiks to nic poważnego, że przez rysunki staje się pobłażliwy w stosunku do tematu, a już w ogóle jeśli tym tematem jest Holocaust, to jawi się komiks jako coś nieodpowiedniego, jak marny żart, niestosowny dla podejmowanego tematu. Ale się pomyliłam...To była pierwsza obrazkowa historia czytana w tzw. dorosłym życiu i okazała się rewelacyjna, poruszająca - jak każdy autobiografizm mieszający się się z Wielką i jednak Tragiczną Historią. Ale przede wszystkim wspaniale narysowana! Nigdy nie pomyślałabym, że w świecie kultury obrazkowej, której nie cierpię, docenię kunszt kreski Spiegelmana! To poruszony temat, świetna stylizacja językowa (choć przyznam, że początkowo irytująca) Włodka, ojca naszego bohatera, który jako Polak i Żyd mówi w sposób charakterystyczny, łamiąc wszelkie stylistyczne reguły i przekręcając słowa. To jedna z moich ulubionych postaci, nauczona trudnym obozowym życiem oszczędności, oschłości w kontaktach z ludźmi i nieufności. Art jego syn, to przykład człowieka ogarniętego traumą pokolenia po Oświęcimiu, człowieka tak, za sprawą rodziców, uwikłanego w historię, że żaden sposób nie jest w stanie sobie z nią poradzić. Stąd depresja, z którą się boryka.

Dla wielbicieli gatunku, ale i "na pierwszy raz". Polecam!

Nie jestem przekonana do tej formy "pisarstwa". Zawsze uważałam, że komiks to nic poważnego, że przez rysunki staje się pobłażliwy w stosunku do tematu, a już w ogóle jeśli tym tematem jest Holocaust, to jawi się komiks jako coś nieodpowiedniego, jak marny żart, niestosowny dla podejmowanego tematu. Ale się pomyliłam...To była pierwsza obrazkowa historia czytana w tzw....