Drugi tom sagi. Bardzo przyjemna powieść o losach Gdańszczan mierzących się ze swoim pochodzeniem i rodzinnymi naleciałościami. Autorka osadziła losy rodziny w starannie przedstawionych realiach historycznych. Czytelnik nie tyle w reporterskim stylu poznaje fakty historyczne ile ma szansę zanurzyć się w tamtych czasach doznając na własnej skórze atmosfery relacji międzyludzkich. W wymiarze rodzinnym, w wymiarze napięć narodowościowych i wreszcie w wymiarze zmian obyczajowych. Czas grzechu to saga, prawie romansidło, ale czyta się tę książkę z zapartym tchem. Doskonała odskocznia na weekend.

Drugi tom sagi. Bardzo przyjemna powieść o losach Gdańszczan mierzących się ze swoim pochodzeniem i rodzinnymi naleciałościami. Autorka osadziła losy rodziny w starannie przedstawionych realiach historycznych. Czytelnik nie tyle w reporterskim stylu poznaje fakty historyczne ile ma szansę zanurzyć się w tamtych czasach doznając na własnej skórze atmosfery relacji...

II tom sagi o rodzinie Jaśmińskich. Wybucha II Wojna Światowa. Zmienia się świat, zmienia się Polska, zmienia się Gdańsk. Aresztowania, wywózki, walka o przetrwanie, walka o życie to nowa rzeczywistość. Rodzina Jaśmińskich również musi zmierzyć się z bólem, cierpieniem, okrucieństwem, śmiercią. Bardzo przeżywałam razem z bohaterami tej sagi ten wojenny czas, wiele razy zakręciła mi się łza w oku, często wzruszenie brało górę. Z dużą ciekawością śledziłam los Josepha Hirsza, starałam sie zrozumieć motywy jego postępowania. Szczerze mówiąc, zupełnie nie zrozumiałe było dla mnie postępowanie Kasi, z jednej strony chciała bezpieczeństwa, stabilności, ale z drugiej strony dlaczego zrezygnowała z najważniejszego; z siebie? Z miłości, z prawdziwego związku z mężczyzną. Ledwo zaczął się wątek z Michałem a już się skończył; szkoda. Jeżeli I część sagi mnie zachwyciła, to II zupełnie mnie urzekła. Polecam bardzo!

II tom sagi o rodzinie Jaśmińskich. Wybucha II Wojna Światowa. Zmienia się świat, zmienia się Polska, zmienia się Gdańsk. Aresztowania, wywózki, walka o przetrwanie, walka o życie to nowa rzeczywistość. Rodzina Jaśmińskich również musi zmierzyć się z bólem, cierpieniem, okrucieństwem, śmiercią. Bardzo przeżywałam razem z bohaterami tej sagi ten wojenny czas, wiele razy...

OPIS DOTYCZY CAŁOŚCI
W trzytomowej „Jaśminowej sadze” Anny Sakowicz utonęłam na dobre. To piękna, wzruszająca opowieść o losach rodziny Jaśmińskich mieszkającej w Gdańsku.
Akcja rozgrywa się w latach 1916 – 2019. Tłem są ważne wydarzenia historyczne, które wpływają na losy rodziny. Pochodzenie Jaśmińskich nieraz okazuje się powodem do politycznych i społecznych prześladowań, co doprowadza nawet do tragedii.
Wiatr historii nie obchodzi się z Jaśmińskimi łagodnie – i jest to bardzo delikatne określenie. Nieprzewidywalne wydarzenia na pewno sprzyjają lekturze i sprawiają, że trudno się od niej oderwać.
W powieści najbardziej zainteresowały mnie kobiece postacie, zwłaszcza sylwetki sióstr, które bardzo różnią się od siebie, z czasem zmieniają się, dojrzewają, głównie pod wpływem przeżyć i doświadczeń. Intrygująca jest też jednak głowa rodziny – stary Jaśmiński, introligator, mąż, ojciec, zięć; człowiek bardzo apodyktyczny, ale i skomplikowany.
Ciekawie i wzruszająco autorka opisała wątki miłosne, zarówno młodzieńcze, przelotne uczucia, jak i wielkie miłości, także te burzliwe, skrywane, dojrzałe…
Powieść jest wielowątkowa, występuje w niej wielu bohaterów drugoplanowych i epizodycznych – każdy z nich ma tu swoją mniej lub bardziej rozbudowaną historię. I każda jest interesująca. Te zapadające w pamięć kreacje to na pewno kolejna zaleta cyklu.
Trudno nie wspomnieć o bardzo dobrze ukazanym tle historycznym. Widać, że autorka przygotowała się znakomicie do napisania książki. Zwłaszcza okres II wojny światowej oraz czasy powojenne robią na czytelniku ogromne wrażenie.
O czym jeszcze jest „Jaśminowa saga”. Na pewno o ponadczasowych wartościach, takich jak: rodzina, miłość, przyjaźń, lojalność, wierność, tolerancja… To także proza o trudnych życiowych wyborach, o wciąż aktualnych problemach społecznych (np. równouprawnienie kobiet).
Całość czyta się szybko i z wielką przyjemnością, mimo iż jest w książce sporo dramatycznych wydarzeń. Fabuła wzbudza dużo emocji i sprawia, że najpierw chce się jak najszybciej poznać finał, a potem żałuje się, że to już koniec…
Polecam z czystym sumieniem – to jedna z najlepszych sag, jakie przeczytałam w ostatnich latach.

OPIS DOTYCZY CAŁOŚCI
W trzytomowej „Jaśminowej sadze” Anny Sakowicz utonęłam na dobre. To piękna, wzruszająca opowieść o losach rodziny Jaśmińskich mieszkającej w Gdańsku.
Akcja rozgrywa się w latach 1916 – 2019. Tłem są ważne wydarzenia historyczne, które wpływają na losy rodziny. Pochodzenie Jaśmińskich nieraz okazuje się powodem do politycznych i społecznych...

„ Każdy człowiek powinien wiedzieć, gdzie jest granica pomiędzy dobrem a złem, bo inaczej zatraci się w szarości.” (str. 213)

Jest to II część Jaśminowej sagi rozgrywająca się w czasie wojny i po jej zakończeniu. Wydarzenia i bohaterowie są fikcyjni. Autorka oparła się na wspomnieniach świadków historii, zeznaniach więźniów obozu koncentracyjnego w Stutthof i literaturze historycznej.

Po napaści niemieckiej na Polskę, Gdańsk został wcielony do Rzeszy. Likwidowano wszelkie oznaki polskości. Na polskich i żydowskich mieszkańców miasta padł blady strach. Warsztat introligatorski seniora rodu przejął dawny niemiecki współpracownik. Najmłodsza Jaśmińska dostała przydział do pracy, męża skierowano na przymusowe roboty za miastem, a syna wcielono do niemieckiej armii. Męża średniej przydzielono do sprzątania terenu Westerplatte, a później wylądował w obozie w Stutthof, gdzie przeżywał gehennę, ale robił wszystko by przetrwać.

Rodzinę Jaśmińskich dotykają tragiczne wydarzenia. Płatki jaśminu ze zbioru Stasi pokryły kolejną rodzinną mogiłę. Zmagali się z codzienną, wojenną rzeczywistością w różnych warunkach i sytuacjach i usilnie podejmowali działania by przeżyć. Jaśmińscy żyli nie zważając na historię, wojnę i politykę, które wdarły się w ich życie przemocą. Próbowali zachować pozory normalności. Nie tracili nadziei, mimo tego jak boleśnie doświadczyło ich życie, bo bez niej nie przetrwaliby w niemieckim Gdańsku. Starali dostosować się do obowiązujących zasad, mimo, że serce krwawiło, a umysł się buntował.

Nie wszyscy wrogowie Jaśmińskich okazali się podłymi ludźmi. W trudnych sytuacjach stać ich było na okazanie serca. Dzieci dorastają i mają swoje problemy. Najwięcej kłopotów sprawiała najmłodsza latorośl Jaśmińskich. Była nieodpowiedzialną i lekkomyślną osobą. Prowadziła rozrywkowe i rozrzutne życie. Mimo zachowania ostrożności bohaterowie wpadają w kłopoty związane z przeszłością.

Nikt nie spodziewał się, że wojna tak zmieni los bohaterów, pokrzyżuje plany. Lecz strach był wszechobecny w ich życiu. Senior rodu Antoni chciał dla swoich dzieci jak najlepiej. Jednak jego decyzje w pewnych kwestiach okazały się tragiczne. Po latach zrozumiał, że popełnił wiele błędów i nieświadomie skrzywdził swoje dzieci. Czasami przyszłość malowała się dla rodziny w coraz ciemniejszych kolorach. Wszystko się komplikowało. Nie tracili jednak woli walki i przetrwania. Wojna zmieniła bohaterów. Odcisnęła na nich niezniszczalne piętno.

Wojna dobiegała końca. Niemcy przyśpieszyli wywózkę dokumentów i dzieł sztuki. W mieście wieszano niemieckich dezerterów i sami zaczęli się ewakuować. Do miasta wkroczyli Rosjanie a z nimi koszmar dla jego mieszkańców i rodziny bohaterów. Tak jak kiedyś z miasta wysiedlani byli Polacy i Żydzi, tak teraz spotkało to Niemców. Miasto tonęło w zgliszczach.

Wszyscy ponownie starali się dopasować do nowej rzeczywistości. Mimo, że wojna się skończyła nadeszły czasy komunizmu niosąc wiele złego. Nieszczęścia nie opuszczały rodziny bohaterów. Wspomnienia z przeszłości wracały i zatruwały im życie. Nikt nie był już dawnym sobą. Przyszła też pora na odkrywanie tajemnic z przeszłości.

„ Każdy człowiek powinien wiedzieć, gdzie jest granica pomiędzy dobrem a złem, bo inaczej zatraci się w szarości.” (str. 213)

Jest to II część Jaśminowej sagi rozgrywająca się w czasie wojny i po jej zakończeniu. Wydarzenia i bohaterowie są fikcyjni. Autorka oparła się na wspomnieniach świadków historii, zeznaniach więźniów obozu koncentracyjnego w Stutthof i literaturze...

Świetna. Momentami wyrywa serce. Autorka namacalnie pokazuje okrucieństwa wojny, szarość okresu powojennego. W tle rodzinne dzieje, kolejne pokolenia, miłość goni śmierć..

Świetna. Momentami wyrywa serce. Autorka namacalnie pokazuje okrucieństwa wojny, szarość okresu powojennego. W tle rodzinne dzieje, kolejne pokolenia, miłość goni śmierć..

Jako, że po pierwszym tomie byłam ogromnie ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów zaraz sięgnęłam po tom II.

Drugi tom Jaśminowej sagi zaczyna się od wybuchu II wojny światowej. Polacy i Żydzi mieszkający w Gdańsku, a więc i rodzina Jaśmińskich przeżywają trudne chwile. Większość z nich zostaje wysłana na przymusowe prace lub do obozu Stutthof. Stasia korzysta z niemieckiego nazwiska po pierwszym mężu i przez dłuższy czas udaje jej się pozostać wraz z rodziną w Gdańsku.

Koniec wojny i wejście Armii Czerwonej to kolejne okropne czasy dla wymęczonej wojną ludności. Gdańsk stał się niby wolnym miastem, ale tylko pozornie, ponieważ rozpanoszyli się w nim Sowieci. Jaśmińscy, którzy widzieli już niejedno w swoim życiu i często zastanawiali się czy są Polakami, czy Niemcami ( choć w duszy zawsze Polakami) teraz musieli nauczyć się żyć w mieście z oprawcami a nie jak w książce autorka pisze wyzwolicielami ze Wschodu.

Płonący Gdańsk, zniszczenia, mordy, gwałty, wszystko to pokrótce autorka opisuje wplatając bohaterów w tło historyczne miasta.

W 1945 roku Gdańsk powoli wstaje z kolan. Powstają nowe sklepy, fabryki, ruszają pierwsze tramwaje. Życie nabiera tempa, bo przecież trzeba żyć. Człowiek przystosuje się do nowych realiów.
Fakty dotyczące działań stosowanych przez Niemców podczas wojny wychodzą powoli na jaw; produkcja mydła z ludzkiego tłuszczu, zbrodnie hitlerowskie, obozy koncentracyjne, eksperymenty wykonywane na więźniach.

Autorka ukazując losy rodu Jaśmińskich porusza kolejne problemy z którymi borykają się mieszkańcy Gdańska/Polski. Kobiety walczą o swoje prawa. Chcą mieć możliwość nauki na różnych kierunkach wcześniej zarezerwowanych tylko dla mężczyzn. Podobnie z pracą. Chcą pracować na etatach zarezerwowanych tylko dla płci przeciwnej.

Rozdzielone w czasach wojny rodziny mają problem, żeby z powrotem połączyć swoje drogi życiowe, albo jeśli już udaje im się, to piętno wojny nie pozwalało im na zapomnienie wszystkich wydarzeń, co często wywołuje rysę na ich związkach. Okrutne, przemilczane wspomnienia brak dialogu, tłamszone w sobie przeżycia doprowadzają do rozpadu małżeństw.
Autorka w powieści również podejmuje trudne tematy takie jak napiętnowanie homoseksualistów, oraz niechęć do rodzin żydowskich, które nadal mieszkają na terenie Gdańska.

Powieść kończy się w roku 1968, podczas strajku na Uniwersytecie Warszawskim. Oczywiście w takim momencie, że znów nie sposób chwycić za kolejną ostatnią już część sagi tym bardziej ciekawą dla mnie bo opowiadającą już o współczesnych czasach.

Jako, że po pierwszym tomie byłam ogromnie ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów zaraz sięgnęłam po tom II.

Drugi tom Jaśminowej sagi zaczyna się od wybuchu II wojny światowej. Polacy i Żydzi mieszkający w Gdańsku, a więc i rodzina Jaśmińskich przeżywają trudne chwile. Większość z nich zostaje wysłana na przymusowe prace lub do obozu Stutthof. Stasia korzysta z...

Drugi tom sagi rodziny Jaśmińskich.
W moim odczucia książka była lepsza niż pierwsza część.
Szczególnie losy wojenne były wciągające. Czyta się szybko, nieźle oddane realia wojenne, ciekawe losy poszczególnych postaci, bez względu na to czy są bliskie czytelnikowi czy nie.
Niestety, ostatnie rozdziały obejmujące długi okres czasu (23 lata) i są zbyt pobieżne. Mijają lata a bohaterowie są wciąż w tym samym punkcie (vide Hirsz szukający oprawcy z obozu, Iza wciąż przedstawiana jako młodziutkie dziewczątko, choć musi już mieć ładnie po trzydziestce).
Autorka nie ustrzegła się też błędów: na początku lat 50-tych nie było RFN, ale NRF i taką nazwą wszyscy się posługiwali; czy słowo gej było używane w Warszawie tuż przed drugą wojną światową? Wątpię.
Acha i używanie w narracji (nie w dialogach!) słowa "dziewczyna" w określeniu do kobiet w wieku 50-60 lat jest po prostu dziwne albo jest niedopatrzeniem autorki, której umknęło, że jej bohaterki mają właśnie tyle lat.
Czasem mam wrażenie, że pisarce umyka, że pisała o pokoleniu, które było zupełnie inaczej wychowane i pewnych rzeczy po prostu nie robiło lub nie mówiło (vide słowo gej w latach 30-tych, czy tańczenie kobiety po 60-tce do "Help" Beatlesów lub ich ciągłe bieganie),przez co niektóre dialogi brzmią sztucznie i zbyt współcześnie.

Drugi tom sagi rodziny Jaśmińskich.
W moim odczucia książka była lepsza niż pierwsza część.
Szczególnie losy wojenne były wciągające. Czyta się szybko, nieźle oddane realia wojenne, ciekawe losy poszczególnych postaci, bez względu na to czy są bliskie czytelnikowi czy nie.
Niestety, ostatnie rozdziały obejmujące długi okres czasu (23 lata) i są zbyt pobieżne. Mijają lata a...

Świetna część o rodzie Jaśmińskich. Dla mnie był to kolejny tom z ważnym przesłaniem - kobiety siłą rodziny!

Świetna część o rodzie Jaśmińskich. Dla mnie był to kolejny tom z ważnym przesłaniem - kobiety siłą rodziny!

Dla mnie rewelacja,pokazuje ciężkie życie w czasie wojny i okres powojenny do 68 roku głównie w Gdańsku i trochę w Warszawie

Dla mnie rewelacja,pokazuje ciężkie życie w czasie wojny i okres powojenny do 68 roku głównie w Gdańsku i trochę w Warszawie

Druga część sagi, akcja zaczyna się wraz z rozpoczęciem II Wojny Światowej. Losy kolejnych pokoleń rodziny Jaśmińskich, w tle - historia Gdańska.

Druga część sagi, akcja zaczyna się wraz z rozpoczęciem II Wojny Światowej. Losy kolejnych pokoleń rodziny Jaśmińskich, w tle - historia Gdańska.