Przeczytałem ostatnio z wielką przyjemnością, stara dobra fantastyka, bez zadęcia, swietne pomysły, barwnie zbudowany swiat, problemy moralne, nawiązania do "Jądra ciemność " Conrada, czego chcieć więcej, wybitna powieść.

Przeczytałem ostatnio z wielką przyjemnością, stara dobra fantastyka, bez zadęcia, swietne pomysły, barwnie zbudowany swiat, problemy moralne, nawiązania do "Jądra ciemność " Conrada, czego chcieć więcej, wybitna powieść.

Obie powieści są wspaniałe i nic nie straciły na świeżości. We "W dół do ziemi" podróżujemy z Gundersenem do świata Holmana i przyjdzie nam odkryć tajemnicę nildorów. Tak zupełnie przy okazji pojawia się rewfleksja o naszym człowieczeństwie. W "Czasie przemian" jesteśmy na planecie Borthan - mało gościnnej, na której należy tak budować wypowiedzi, aby unikać słowa: ja odmienianego przez wszystkie przypadki, bo to jest nieprzyzwoite i źle widziane. Z uwagą obserwujemy przemianę Kinnalla Darivala. Obie powieści to mocna rzecz, trzymająca poziom. Piękna okładka. Zachęcam do lektury!

Obie powieści są wspaniałe i nic nie straciły na świeżości. We "W dół do ziemi" podróżujemy z Gundersenem do świata Holmana i przyjdzie nam odkryć tajemnicę nildorów. Tak zupełnie przy okazji pojawia się rewfleksja o naszym człowieczeństwie. W "Czasie przemian" jesteśmy na planecie Borthan - mało gościnnej, na której należy tak budować wypowiedzi, aby unikać słowa: ja...

W dół do ziemi - ładnie napisane, ale przewidywalne do bólu. W zasadzie po pierwszych 30 stronach można od razu przeczytać ostatnie 30.

Czas przemian - to już konkretna powieść. Zgrabnie napisana, ciekawe koncepcje językowe unikające 1 osoby (mam wrażenie, że w kilku miejscach tracące na tłumaczeniu).

8/10 daję za Czas przemian.

W dół do ziemi - ładnie napisane, ale przewidywalne do bólu. W zasadzie po pierwszych 30 stronach można od razu przeczytać ostatnie 30.

Czas przemian - to już konkretna powieść. Zgrabnie napisana, ciekawe koncepcje językowe unikające 1 osoby (mam wrażenie, że w kilku miejscach tracące na tłumaczeniu).

8/10 daję za Czas przemian.

Dwie mikro powieści. Kompletnie nie związane, ale napisane w bardzo podobnym duchu.
"W dół, do ziemi" - wyborna. Szczerze uwielbiam taką fantastykę. Styl książek Aldissa. Zanurzanie się w dziwny, niesamiowity, obcy świat, z pewnym duchem mistycyzmu... Rewelacja

"Czas przemian" - bardzo interesujący koncept i konstrukcja. Ciekawe fikcyjne społeczeństwo. Forma autobiografii również mi odpowiadała. Miałem z nią jednak poważny problem. Nie lubiłem i irytował mnie główny bohater. Przez co lektura nie należała do najprzyjemniejszych.

Gorąco polecam. Szczególnie ze względu na 1 powieść

Dwie mikro powieści. Kompletnie nie związane, ale napisane w bardzo podobnym duchu.
"W dół, do ziemi" - wyborna. Szczerze uwielbiam taką fantastykę. Styl książek Aldissa. Zanurzanie się w dziwny, niesamiowity, obcy świat, z pewnym duchem mistycyzmu... Rewelacja

"Czas przemian" - bardzo interesujący koncept i konstrukcja. Ciekawe fikcyjne społeczeństwo. Forma...

Dwie krótkie powieści w jednej książce. Obie są o szacunku, o próbie otwierania głowy na to, co inne, o przełamywaniu schematów myślenia.
"Czas przemian" poruszył mnie przede wszystkim uważnym i troskliwym podejściem do języka, do poszczególnych słów i konstrukcji. Wiem, że w dużym stopniu jesteśmy tym, co i jak mówimy - było dla mnie ważnym przeżyciem czytelniczym śledzenie budzącej się świadomości wagi słów u bohatera powieści.
Podobało mi się też analityczne podejście bohatera do religijności, własnej i społecznej.
"W dół, do ziemi" przeczytałam jako historię o próbie zadośćuczynienia za okazany innym istotom brak szacunku. Podobały mi się opisy tajemniczych rytuałów, ale jeszcze bardziej podobała mi się autorefleksja bohatera i jego zdecydowane dążenie do uszanowania i zrozumienia kultury innej niż własna.
Cieszę się, że świat mi przyniósł tę książkę, zdecydowanie chciałam ją przeczytać.

Dwie krótkie powieści w jednej książce. Obie są o szacunku, o próbie otwierania głowy na to, co inne, o przełamywaniu schematów myślenia.
"Czas przemian" poruszył mnie przede wszystkim uważnym i troskliwym podejściem do języka, do poszczególnych słów i konstrukcji. Wiem, że w dużym stopniu jesteśmy tym, co i jak mówimy - było dla mnie ważnym przeżyciem czytelniczym...

"W dół, do ziemi" to bardzo dobra powieść sci-fi, w której autor świetnie opisuje obce rasy i różnice w mentalności między nimi a ludzkością. Nie jest to wcale proste zadanie; wielu pisarzy fantastyki poległo właśnie na kreacji obcych ras, które poza wyglądem niczym się omal od człowieka nie różniły. Silverberg wyszedł z tej próby obronną ręką, były nawet fragmenty, które przypominały mi lekturę "Z milczącej planety" C.S. Lewisa, która to powieść należy do klasyki literatury science-fiction. "W dół, do ziemi" otrzymuje zatem ode mnie zasłużone 7/10 gwiazdek - książka bardzo dobra.

Niestety, kolejna powieść zawiodła moje oczekiwania, choć zapowiadała się naprawdę świetnie. "Czas przemian" napisany jest w narracji pierwszoosobowej, która o dziwo nie tylko nie drażniła mnie, ale od pierwszych stron wciągnęła mnie w lekturę. Pomysł społeczeństwa, w którym słowa "ja" i "moje" są traktowane jako wulgaryzmy, był naprawdę ciekawy. Niestety im dalej w las, tym gorzej, autor wiele stracił w moich oczach przez nobilitowanie narkotyków oraz kiepskiej jakości wstawki erotyczne, które budziły we mnie mieszankę zażenowania, politowania oraz obrzydzenia. Z powodu tych mankamentów "Czas przemian" otrzymuje ode mnie zaledwie 5/10 gwiazdek.

Średnia z obu tych ocen - 6/10, dobrze wyraża moje mieszane odczucia po zakończeniu lektury. Silverberg ma lekkie pióro i świetne pomysły; niestety jest też okropnym szowinistą, a jego warsztat jest nierówny i miejscami pozostawia wiele do życzenia. Szkoda, bo mogło być dużo, dużo lepiej.

"W dół, do ziemi" to bardzo dobra powieść sci-fi, w której autor świetnie opisuje obce rasy i różnice w mentalności między nimi a ludzkością. Nie jest to wcale proste zadanie; wielu pisarzy fantastyki poległo właśnie na kreacji obcych ras, które poza wyglądem niczym się omal od człowieka nie różniły. Silverberg wyszedł z tej próby obronną ręką, były nawet fragmenty, które...

Znakomite s-f. Niesamowita książka o winie i odkupieniu, niezwykły świat.

Znakomite s-f. Niesamowita książka o winie i odkupieniu, niezwykły świat.

Bardzo ciekawe opowiadania, dość podobne do siebie, bo o przemianach zachodzących w człowieku, lecz rażące błędy typu: wziąść czy patrzałem, są nie do zaakceptowania...

Bardzo ciekawe opowiadania, dość podobne do siebie, bo o przemianach zachodzących w człowieku, lecz rażące błędy typu: wziąść czy patrzałem, są nie do zaakceptowania...