Rewelacyjny, mroczny kryminał. Powieść zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Brutalna przeszłość powraca w postaci żądnej krwi strzygi. Byłam mocno przekonana, kto nią jest, jednak zostałam sprowadzona na manowce. Pokrętna, niejednoznaczna intryga, dynamiczna akcja, duszny klimat powieści skutecznie przykuwają uwagę. Szybko sięgam po kolejny tom.

Rewelacyjny, mroczny kryminał. Powieść zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Brutalna przeszłość powraca w postaci żądnej krwi strzygi. Byłam mocno przekonana, kto nią jest, jednak zostałam sprowadzona na manowce. Pokrętna, niejednoznaczna intryga, dynamiczna akcja, duszny klimat powieści skutecznie przykuwają uwagę. Szybko sięgam po kolejny tom.

„Zmartwychwstanie nie zawsze cieszy wszystkich, bo nie wszystkim wieszczy dobra nowinę. Zwłaszcza, gdy wygrzebujesz się z dna piekła…”

Zaintrygowana klimatycznym „Bebokiem”, sięgnęłam po ciąg dalszy świetnie zapowiadającej się serii.
„Strzyga” to historia nadbużańskiego upiora na gościnnych występach we Wrocławiu. Ktoś, kto w poprzednim życiu doznał zatrważającej krzywdy – powraca, by wymierzyć sprawiedliwość, zrobić swoje i rozpłynąć się we mgle wyprowadzając wszystkich w pole.. Przynajmmniej taki jest plan..
Na zapleczu jednego z klubów we Wrocławiu zostają znalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą..
Tak zaczyna się zagadka kryminalna z do samego końca nieodgadnionym finałem. Bo oto wkraczamy na wyboistą ścieżkę lansu i biznesu, brudnych pieniędzy i ludzi nieuznających półśrodków, katów i ofiar bytujących na zbyt małej powierzchni, by współistnieć..
A ktoś, kogo życie od wielu lat po brzegi wypełnione jest nienawiścią doczekał dnia zemsty. Takiej na zimno, na trzeźwo, bezwzględnie, umyślnie, precyzyjnie zaplanowanej krok po kroku.. To wewnętrzne samozaparcie i nieugięte dążenie do jedynego słusznego celu utkane jest z bólu pod każdą postacią, wydrapane pazurami w strachu i złości, okupione udręką, upokorzeniem, samotnością w dławiącej niemocy.. Tu nie ma miejsca na sentymenty. Każdy nosi wysztukowaną maskę, a pod nią tę prawdziwą twarz..
W wyłowieniu prawdy z bagna tajemnic i kłamstw swój niebagatelny udział ma Tomasz Radwan, pisarz i jak się okazuje dziennikarz śledczy wprawiony w boju jeśli chodzi o skomplikowane i niecodzienne łamigłówki..
„Strzyga” to druga po „Beboku” część kryminalnego cyklu z Tomaszem Radwanem. To nieoczywista i porywająca powieść kryminalna, która działa na wyobraźnię, zaciekawia, dotyka przestrzeni ”obok,, , rozwarstwia się i niesie uniwersalne przesłanie mające indywidualny wydźwięk w odniesieniu do każdego zauważającego ją odbiorcy.
Polecam I.. no cóż, teraz już nie ma wyjścia, pora na „Utopca”.

„Zmartwychwstanie nie zawsze cieszy wszystkich, bo nie wszystkim wieszczy dobra nowinę. Zwłaszcza, gdy wygrzebujesz się z dna piekła…”

Zaintrygowana klimatycznym „Bebokiem”, sięgnęłam po ciąg dalszy świetnie zapowiadającej się serii.
„Strzyga” to historia nadbużańskiego upiora na gościnnych występach we Wrocławiu. Ktoś, kto w poprzednim życiu doznał zatrważającej krzywdy –...

Chciałoby się powiedzieć, że kontynuacja "Beboka" trzyma jego poziom, jednak w moim odczuciu nie byłaby to do końca prawda. Widać, że autorka zaczyna się wyrabiać, wzbijając się kolejną częścią kryminalnej serii dużo ponad poziom swojej poprzedniczki - widać dość zauważalnie dużo lepsze kryminalne "zacięcie" z mnóstwem intryg, zagadek i tropów, które potrafiły zmylić nie tylko mnie ale i głównych bohaterów. Po raz kolejny mamy tutaj nawiązania do dawnych słowiańskich tradycji, wierzeń i przesądów, z wyszczególnieniem motywu demonów. Tym razem, po śląskim demonie porywającym dzieci, przyszła kolej na strzygę - słowiańskie wcielenie demonicznej kobiety z dwiema duszami, szukającej zemsty za wyrządzone za życia krzywdy. Aż mnie korci, żeby od razu złapać za trzecią część serii bo bardzo mnie ciekawi, jakiego kolejnego demona upatrzyła już sobie autorka do następnej części...

Książka z klasą, morałem, i totalnie nieoczywistą zagadką kryminalną. Byłam pewna, że rozwiązanie mam dosłownie tuż pod nosem i właściwe czekałam już tylko na potwierdzenie swoich domysłów. Bardziej już chyba nie mogłam się pomylić - w życiu bym na takie rozwiązanie nie wpadła.

P. S. Spotkałam się gdzieś z opinią (nie pamiętam już gdzie) że drugą część serii można czytać bez znajomości pierwszej. Nie zgadzam się. Faktem jest, że obie części dotyczą całkiem innych śledztw, jednak "Bebok" rozpoczyna co najmniej dwa wątki, które mają swoją kontynuację w "Strzydze" dlatego zachęcam, żeby czytać tę serię po kolei.

Chciałoby się powiedzieć, że kontynuacja "Beboka" trzyma jego poziom, jednak w moim odczuciu nie byłaby to do końca prawda. Widać, że autorka zaczyna się wyrabiać, wzbijając się kolejną częścią kryminalnej serii dużo ponad poziom swojej poprzedniczki - widać dość zauważalnie dużo lepsze kryminalne "zacięcie" z mnóstwem intryg, zagadek i tropów, które potrafiły zmylić nie...

"Strzyga" autorstwa Aldony Reich to druga część cyklu z Tomaszem Radwanem.
W jednym z wrocławskich klubów zostają odnalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą. Kiedy Duńczyk zostaje odsunięty od prowadzenia tej sprawy ponownie prosi o pomoc Tomasza Radwana. Jeszcze wtedy nikt nie zdaje sobie sprawy, że ta sprawa ma charakter międzynarodowy. Tomasz Radwan przy pomocy Duńczyka oraz Trolla rozpoczyna swoje prywatne dziennikarskie śledztwo. Żeby rozwiązać tą sprawę trzeba będzie cofnąć się w czasie i jeszcze raz przeanalizować pewne wydarzenia. Jak złapać mordercę kiedy wokół jest tyle niewiadomych? Jak uporać się ze strzygą, która szuka zemsty za wyrządzoną w poprzednim życiu krzywdę. Sięgnijcie po książkę i przekonajcie się sami.

"Strzyga" autorstwa Aldony Reich to druga część cyklu z Tomaszem Radwanem.
W jednym z wrocławskich klubów zostają odnalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą. Kiedy Duńczyk zostaje odsunięty od prowadzenia tej sprawy ponownie prosi o pomoc Tomasza Radwana. Jeszcze wtedy nikt nie zdaje sobie sprawy, że ta sprawa ma charakter międzynarodowy. Tomasz Radwan przy pomocy...

W jednym z wrocławskich klubów zostają znalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą. Duńczyk zostaje odsunięty od sprawy i prosi o pomoc Tomasza Radwana. Nikt nie spodziewa się tego, że sprawa zabójstwa zaczyna się w innym miejscu i zupełnie w innym czasie. Nikt w tej sprawie nie mówi prawdy i ukrywa kim tak naprawdę jest.

„Strzyga” to zupełnie inaczej prowadzony thriller/kryminał niż „Bebok”. Akcja jest powolniejsza przez co - bardzo za to przepraszam - książka trochę męczy i nie ma takiego efektu wow jak pierwsza część. Mocną stroną jest wprowadzenie „opowieści mordercy” - ciekawy zabieg, który pozwala trochę odpocząć i przemyśleć to, z czym mieliśmy do czynienia w poprzednim rozdziale. Doprowadził on także do tego, że zamiast kibicowaniu głównemu bohaterowi zaczęłam kibicować złu. W ogóle wydaje mi się, że połączenie Tomasza z Leną jest lekkim nieporozumieniem - po co? Dla mnie osobiście jest to zupełnie niepotrzebna informacja. Główny bohater ogólnie bardzo mi „zbrzydł” w tej części, zrobił się nudny, przewidywalny. Ale żeby nie było - bardzo spodobało mi się to, że książka krąży wokół postaci kobiecych i to one są jakby na pierwszym planie, mimo, że nie do końca jest to od razu widoczne. Żyję nadzieją, że kolejna część będzie tak dobra jak pierwsza i znacznie ciekawsza jak druga. Trzymam kciuki i czekam.

W jednym z wrocławskich klubów zostają znalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą. Duńczyk zostaje odsunięty od sprawy i prosi o pomoc Tomasza Radwana. Nikt nie spodziewa się tego, że sprawa zabójstwa zaczyna się w innym miejscu i zupełnie w innym czasie. Nikt w tej sprawie nie mówi prawdy i ukrywa kim tak naprawdę jest.

„Strzyga” to zupełnie inaczej prowadzony...

Z treści książki niezbicie wynika, że pewien człowiek został zabity. Mówi o tym wprost sam zabójca, ma wyrzuty sumienia, rozmyśla, że zabity mógłby spokojnie dożyć swoich lat. Na koniec okazuje się, że zabity żyje. Kompletna konsternacja. Gdyby nie te bezsensowne nieścisłości i zero wskazówek, kto został w końcu zabity i po co zabójca wmawiał czytelnikowi, że zabił tego konkretnego człowieka, książka byłaby całkiem niezła. Kompletnie nie pamiętam pierwszej części, ale widzę w mojej opinii na LC, że tamto zakończenie również nie było dla mnie satysfakcjonujące.

Z treści książki niezbicie wynika, że pewien człowiek został zabity. Mówi o tym wprost sam zabójca, ma wyrzuty sumienia, rozmyśla, że zabity mógłby spokojnie dożyć swoich lat. Na koniec okazuje się, że zabity żyje. Kompletna konsternacja. Gdyby nie te bezsensowne nieścisłości i zero wskazówek, kto został w końcu zabity i po co zabójca wmawiał czytelnikowi, że zabił tego...

Juz dawno nic mnie tak nie wciagneło:) jestem w trakcie czytania Utopca, Bebok i Strzyga za mną, bardzo polubiłam Pana Tomka, super sie czyta. Ulubione słowa autorki to "uważny " i "nieuważny" chyba, nie wiem czy tylko ja to zauważyłam ale powtarza sie tak często , że w pewnym momencie wywołuje uśmiech za każdym razem:))

Juz dawno nic mnie tak nie wciagneło:) jestem w trakcie czytania Utopca, Bebok i Strzyga za mną, bardzo polubiłam Pana Tomka, super sie czyta. Ulubione słowa autorki to "uważny " i "nieuważny" chyba, nie wiem czy tylko ja to zauważyłam ale powtarza sie tak często , że w pewnym momencie wywołuje uśmiech za każdym razem:))

Kontynuacja śledztw Tomasza Radwana. Na początku trochę zniechęcał watek przekrętów gospodarczych, ale potem akcja wciągnęła bez reszty. "Strzyga" pokazuje siłę zemsty, moc krzywdy wyrządzonej handlem ludźmi, okrutnym traktowaniem. Radwan w tej części jest trochę zagubiony życiem prywatnym i trochę bezczelny w rozmowach z podejrzanymi typami :) Polecam.

Kontynuacja śledztw Tomasza Radwana. Na początku trochę zniechęcał watek przekrętów gospodarczych, ale potem akcja wciągnęła bez reszty. "Strzyga" pokazuje siłę zemsty, moc krzywdy wyrządzonej handlem ludźmi, okrutnym traktowaniem. Radwan w tej części jest trochę zagubiony życiem prywatnym i trochę bezczelny w rozmowach z podejrzanymi typami :) Polecam.

Zastanawiam się zawsze czy autor udźwignął ciężar wysoko postawionej poprzeczki.
Myślę, że każdy z pisarzy czuje obawę po napisaniu dalszych losów bohaterów, bo przecież kolejna część, to jak powrót do starych znajomych, u których czuliśmy się doskonale, w nadziei, że kolejna wizyta będzie równie dobra.
Sięgnęłam po Strzygę z taką właśnie niepewnością. Bebok był świetny, pamietam skrawki czasu jaki miałam na wrocławskim urlopie. Zamiast odpoczywać, czytałam! Bo nie mogłam odłożyć tej ksiqzki. Jak było ze Strzygą?
Myślałam, że tego nie napiszę... ale...Strzyga jest jeszcze lepsza!
Może dlatego, że tym razem demon miał kobiecą twarz?
Bo w tej książce zemsta jest kobietą...
Bo przeszłość dla wielu bohaterów znowu powróciła w najmniej oczekiwanym momencie.
Bo w każdym z nas tkwi potrzeba wyrównania rachunków, wynagrodzenia krzywd.
Uwielbiam pióro autorki. Cenię ją za to, że każdy motyw jest doskonale przemyślany, że koniec książki jest spójny, że bohaterowie są wyraziści a każdy wątek czy to obyczajowy czy kryminalny wciąga mnie bez reszty. Za to, że nie boi się w swoich książkach trudnych tematów.
Podczas czytania pozwalała mi błądzić, snuć domysły, by ostatecznie w idealny sposób powiązać ze sobą wszystkie wątki i wyjaśnić tajemnicę morderstwa.
Na dodatek w sposób jakiego najmniej się spodziewałam. A samo zakończenie? No cóż.. Uwielbiam!
Polecam książkę każdemu, szczególnie jeśli jestescie już po lekturze Beboka.

Zastanawiam się zawsze czy autor udźwignął ciężar wysoko postawionej poprzeczki.
Myślę, że każdy z pisarzy czuje obawę po napisaniu dalszych losów bohaterów, bo przecież kolejna część, to jak powrót do starych znajomych, u których czuliśmy się doskonale, w nadziei, że kolejna wizyta będzie równie dobra.
Sięgnęłam po Strzygę z taką właśnie niepewnością. Bebok był świetny,...

Strzygi, beboki i utopce. Ludzkie demony rodzące się z ludzkiego nieszczęścia. Na pozór może się wydawać to absurdalne, ale często jesteśmy świadkami ich życia oraz zbrodniczej działalności. W "Strzydze" rodzi się upiorna diablica. Karmi się nienawiścią- coraz silniejszą, bo codziennie umiejętnie podsycaną. Ta jedna emocja wypełnia po brzegi jej życie. I pozwala działać- zimno, trzeźwo i bezwzględnie. Nie tak łatwo się ze strzygą uporać... Misterna układanka, którą funduje otoczeniu, staje się nie lada wyzwaniem, przed którym staje Radwan i jego przyjaciel- Duńczyk. I żeby nie było- nie będzie po cichu, czysto i elegancko. To będzie niczym "patolski performance", który sprawi, że Radwan nieraz poczuje się jak "guano", czyli nad wyraz przygnębiająco. W tle wybrzmiewa wątek obyczajowy- dosyć skomplikowana relacja bohatera z Leną, która determinuje go w ten sposób, by jednak nie stać ciągle w tym "życiowym rozkroku"...
.
Autorka w swoim stylu snuje opowieść o tym, jak to jest "wygrzebać się z dna piekła". Zmartwychwstać, ale nie po, by wszystkim "wieścić dobrą nowinę". Wątek kryminalny łączy się ze społecznym i obyczajowym, a całość tworzy zgrabną całość, którą czyta się z wielkim zainteresowaniem. To nie będzie "psychosomatyczna uczta", po której trzeba uregulować rachunek w postaci moralnego kaca. To nie będzie też jazda, pełna mrocznych kryminalnych niedorzeczności, powodujących "epicki ubaw po pachy". To nie ta bajka... Ale ta bajka, jak to określa sama Autorka, która jest kombinacją kryminału, psychologii i tematu społecznego, nieodmiennie intryguje, ekscytuje i zmusza do refleksji. Całą serię konsumuje się potężnymi łykami, niczym aromatyczną kawę... Czarną, jak dusza demona w ludzkiej skórze oraz gorzką, jak gorzki jest los tych, którzy musieli wydostać się ze swojego grobu...
.
Polecam. Jest z klasą, przesłaniem, nieoczywistą zagadką kryminalną. I demonami, które spotykamy, a często nawet o tym nie wiemy...

Strzygi, beboki i utopce. Ludzkie demony rodzące się z ludzkiego nieszczęścia. Na pozór może się wydawać to absurdalne, ale często jesteśmy świadkami ich życia oraz zbrodniczej działalności. W "Strzydze" rodzi się upiorna diablica. Karmi się nienawiścią- coraz silniejszą, bo codziennie umiejętnie podsycaną. Ta jedna emocja wypełnia po brzegi jej życie. I pozwala działać-...