Książka "Dziewczyna z pomarańczami" to bardzo intymne i otwarte zwierzenia nieżyjącego ojca do piętnastoletniego syna w formie listu zza światów.Historia niezwykła.
Oto pewnego dnia nastoletni Georg odnajduje adresowany do siebie list od ojca,który zmarł na raka.Chłopak z racji tego,że ojciec zmarł kiedy on był małym dzieckiem praktycznie go nie pamięta. Jedyny "obraz" rodzica jaki ma w pamięci wynika z opowiadań rodziny i zdjęć jakie pozostały po ojcu.Tym większe jest zaskoczenie piętnastolatka, kiedy okazuje się,że ojciec świadom nieuchronności swej śmierci postanowił opisać w liście historię Dziewczyny z Pomarańczami mając nadzieję,że syn odnajdzie i przeczyta ten niecodzienny list kiedy będzie już na tyle dorosły by móc zrozumieć znaczenie tej jakże pięknej,wzruszającej,romantycznej, pełnej miłości opowieści.
Miłości chciałoby się powiedzieć baśniowej.
Jednak książka nie traktuje wyłącznie o miłości lecz również w swej treści zawiera wiele refleksji oraz egzystencjalnych pytań o życiu i śmierci.Autor pyta w prost:*"Co byś wybrał,gdybyś miał taką szansę? Zdecydowałbyś się żyć na Ziemi przez krótką chwilę,aby po kilkudziesięciu krótkich latach zostać wyrwanym z tego świata i nigdy już tu nie powrócić?(...)Takie bowiem są reguły.Jeśli wybierasz życie, wybierasz także śmierć".

Książkę zdecydowanie polecam.Zapewniam,że kiedy już raz zdecydujecie się ją przeczytać z pewnością sięgniecie po nią po raz kolejny.Na długo pozostanie ona w waszej pamięci.
Mimo to jednak,że książka wywarła na mnie ogromne wrażenie oceniam ją tylko na dobrą, gdyż bardzo dużo czasu zajęło mi jej przeczytanie może dlatego,że chwilami czułam się przytłoczona lekturą.
7/10
* Cytat pochodzi z książki.

Pozdrawiam,
Agnieszka Kaniuk

Książka "Dziewczyna z pomarańczami" to bardzo intymne i otwarte zwierzenia nieżyjącego ojca do piętnastoletniego syna w formie listu zza światów.Historia niezwykła.
Oto pewnego dnia nastoletni Georg odnajduje adresowany do siebie list od ojca,który zmarł na raka.Chłopak z racji tego,że ojciec zmarł kiedy on był małym dzieckiem praktycznie go nie pamięta. Jedyny "obraz"...