,,Anoreksja prowadzi do wyniszczenia organizmu, często nieodwracalnych zmian fizycznych i psychicznych, a nieleczona nawet do śmierci.'' Gdy tylko przeczytałam te kilka zdań wiedziałam, że książka nie będzie należała do najłatwiejszych. Widać jak autorka otworzyła się przed nami, pokazała świat do którego nieczęsto mamy dostęp. Przedstawia jak choroba kawałek po kawałeczku zaczyna brać nad nią kontrolę, jak powoli niszczy jej w miarę normalne życie. Czytając tę powieść mamy wrażenie jakby bohaterka siedziała na wprost nas i opowiadała wydarzenia jakie miały miejsce w czasie walki. Poznajemy jej emocje, przemyślenia, zaglądamy w głąb jej psychiki, widzimy otaczający świat w którym się obraca, często powracamy do wcześniejszych lat bohaterki, poznajemy jej bolesną przeszłość, a także niełatwej teraźniejszości w której się znalazła.

Podziwiam Karolinę, że zechciała się podzielić z czytelnikami jaki koszmar przeżyła z tą okropną chorobą. Nie każdy znalazłby w sobie tyle odwagi by pokazać jaka to jest ciężka walka. Jasno opisuje swoje lęki związane z anoreksją i strach przed życiem bez niej. Z łatwością można zauważyć ile potrzebowała czasu by dojrzeć do takiej postawy.

,,Dieta (nie) życia'' to nie tylko poruszająca historia młodej dziewczyny, która od wielu lat walczy z chorobą, ale też jest to ważny przekaz dla innych, który może pomóc osobom chorym nie radzącym sobie z anoreksją, ich bliskim, a także terapeutom. Może dzięki tej publikacji lepiej zrozumieją bardzo skomplikowaną strukturę zaburzeń odżywiania się. Widać, że Karolina posiada umiejętność opowiadania o rzeczach niezwykle trudnych dla wielu osób i pomimo, że nie należy do najłatwiejszych obrazuje ją z taką łatwością, jest szczera, niczego przed nami nie ukrywa. Towarzyszymy bohaterce przez odmęty zmagań z chorobą, kibicujemy jej z całego serca by w końcu jej walka dobiegła końca, by była szczęśliwa, radosna, by nie odczuwała już bólu, cierpienia.

Powieść jest lekka, szybko się ją czyta pomimo poruszanego tematu, emocje wylewają się tu strumieniami, dlatego z łatwością odczuwamy wszystko to co przeżywa sama bohaterka. Możemy się dowiedzieć wielu interesujących rzeczy, poznać ich znaczenie, historię, jesteśmy w stanie zrozumieć, dlaczego Karolina kierowała się taką drogą, a nie inną. Książka nie tylko pozytywnie mnie zaskoczyła, ale także wiele nauczyła, wylała na mnie wiadro zimnej wody uświadamiając, że ta choroba to nie przelewki i jak będzie trzeba zainterweniuję, gdy ktoś niebezpiecznie będzie dążył do anoreksji. Polecam.

,,Anoreksja prowadzi do wyniszczenia organizmu, często nieodwracalnych zmian fizycznych i psychicznych, a nieleczona nawet do śmierci.'' Gdy tylko przeczytałam te kilka zdań wiedziałam, że książka nie będzie należała do najłatwiejszych. Widać jak autorka otworzyła się przed nami, pokazała świat do którego nieczęsto mamy dostęp. Przedstawia jak choroba kawałek po kawałeczku...