To, że koty są niezależne, chadzają sobie tylko znanymi ścieżkami i wykorzystują dziewięć żyć, wiemy wszyscy, ale czy ktoś z nas wie, że domowy mruczek może mieć wiele wspólnego z proroctwem dzikich kotów? Sięgając po pierwszą powieść z cyklu „Wojownik” nie spodziewałam się takiej mnogości członków kocich klanów, jednak spodobał mi się ten koci klimat. Oczywiście, przy takiej liczbie kotów i ich różnorodnych charakterach, często dochodzi do głośnych i zażartych wojen o terytoria łowieckie i ochronę siedlisk. Na ich tle wplecione są pasjonujące losy głównego bohatera - Rdzawego. Czytelnik już od pierwszej strony książki przekonuje się, że bardzo wiele się w kocim świecie dzieje.

Rudy kocurek, wiodący wygodne życie wśród ludzi, ewidentnie się nudzi, bo cóż ciekawego może być w przewidywalnych dniach, kiedy codziennie wieczorem dostaje się miskę tej samej suchej i bezsmakowej karmy, nie ma się żadnych obowiązków, ciekawych zajęć, porozmawiać można tylko z jednym przyjacielem, obserwowany świat ogranicza się jedynie do niewielkiego przydomowego ogródka, a zapach myszy można poczuć tylko we śnie. Nie takiego życia pragnie Rdzawy. Marzy o wolności, szerokich przestrzeniach, polowaniach, ekscytujących przygodach. Chce żyć jak prawdziwy dziki kot, a nie jak pozbawiony energii domowy pupil. I jak to z wytrwałymi kotami bywa, Rdzawy stawia na swoim, korzysta z nadarzającej się okazji i przyłącza się do klanu dzikich kotów.

Rdzawy, wśród dzikich kotów zwany Ognista Łapa, szybko przysposabia się do funkcjonowania w stadzie, współżycia z innymi, odpowiedzialności za członków społeczności, stawiania potrzeb rodziny nad własnymi. Szkoląc się na wojownika dzielnie stawia czoło trudnym wyzwaniom, walczy z wrogami. Uczy się miłości, przyjaźni, opiekuńczości, lojalności. Poznaje konsekwencje złamania surowych zasad klanu, smak odrzucenia, spisku, zdrady i śmierci bliskich. Pozostaje wierny swoim marzeniom i wreszcie czuje się szczęśliwy. Utkwiła mi w pamięci walka Ognistej Łapy z Żółtym Kłem, niezwykła mieszanka litości i szacunku wobec starszego.

Ognista Łapa nie jest idealny, i to właśnie sprawia, że tak bardzo się z nim utożsamiamy. Jest nam bliski ponieważ ma swoje wady, słabości, walczy z nimi i staje się wartościowym członkiem stada. Drugoplanowi bohaterowie są prawdziwi i wyraziści, o silnych charakterach i postawach. Poznajemy koty płochliwe i waleczne, sympatyczne i złośliwe, mądre i mniej mądre, lojalne i zdradzieckie. Wzruszająca jest scena nadania nowego imienia Ognistej Łapie - Ogniste Serce, ale o tym musicie już sami przeczytać…

Język powieści jest ciepły i plastyczny. Czyta się ją piorunem, jak przystało na przygody członka Klanu Pioruna. Ciekawa i przemyślana fabuła wciąga, niecierpliwie śledzimy jej rozwój. Bardzo przydatne są, zamieszczone na początku książki zwięzłe opisy członków, hierarchii i terytoriów dominacji klanów. Książka zachwyci młodego czytelnika i zainteresuje starszych miłośników fantastyki. Piękna okładka zachęca do podróży w krainę kocich opowieści. Wielotomowy cykl będzie niezwykle prezentował się na półce z ulubionymi książkami.

Czy jestem ciekawa dalszych losów Ognistego Serca i Klanu Pioruna? Jak najbardziej tak, czekam z niecierpliwością na drugi tom cyklu. A jak zapowiada Wydawnictwo Nowa Baśń, premiera „Ognia i lodu” już w listopadzie.

bookendorfina.blogspot.com

To, że koty są niezależne, chadzają sobie tylko znanymi ścieżkami i wykorzystują dziewięć żyć, wiemy wszyscy, ale czy ktoś z nas wie, że domowy mruczek może mieć wiele wspólnego z proroctwem dzikich kotów? Sięgając po pierwszą powieść z cyklu „Wojownik” nie spodziewałam się takiej mnogości członków kocich klanów, jednak spodobał mi się ten koci klimat. Oczywiście, przy...