Od publikacji książki upłynęło już kilkanaście lat, nie wpłynęło to wcale na aktualność zagadnień tu poruszanych. Tischner wraz z Żakowskim poruszają problematykę dwóch katechizmów: w nurcie trydenckim oraz w duchu II Soboru Watykańskiego, określonym przez księdza filozofa "rewolucyjnym". Katechizm Kościoła Katolickiego staje się pretekstem do refleksji na temat Kościoła i wiary, którą głosi. Tischner z wyrozumiałością przygląda się historii Kościoła, akcentując dobre rozwiązania, a także nie ukrywając błędów. Podoba mi się przekonanie, że wiara to akt osobisty oraz przedstawienie wszystkich konsekwencji tego aktu mogącego prowadzić na manowce przez niewłaściwe zrozumienie Boga.
Wiele myśli prezentowanych w książce zasługuje na uwagę. Otwiera oczy każdemu wierzącemu na to co w co wierzy. Polecam ją również niewierzącym i krytykom, by bardziej poznali to co krytykują lub z czym walczą. Na koniec puenta dla wszystkich: "Jeżeli ktoś jest niezdolny do tego, aby ufać ludziom, jeśli nie doświadczył nigdy zaufania, to nie zrozumie chrześcijaństwa."

Od publikacji książki upłynęło już kilkanaście lat, nie wpłynęło to wcale na aktualność zagadnień tu poruszanych. Tischner wraz z Żakowskim poruszają problematykę dwóch katechizmów: w nurcie trydenckim oraz w duchu II Soboru Watykańskiego, określonym przez księdza filozofa "rewolucyjnym". Katechizm Kościoła Katolickiego staje się pretekstem do refleksji na temat Kościoła i...