Duńska wersja książki "Wszyscy ludzie prezydenta". Śledzimy dziennikarskie śledztwo na styku mediów i polityki, towarzyszymy aferze, w którą uwikłani być mogą politycy z pierwszych stron gazet.Afera, jeśli wyjdzie na jaw, może zatrząść w posadach losami demokracji, Danii i całej Unii Europejskiej.
Ale to nie są tamte czasy, to nie Watergate i nie Hollywood, tutaj jest samo życie, mediami rządzi plotka, to są cyfrowe lata dwudzieste XXI wieku. Czy będzie happy end?

Duńska wersja książki "Wszyscy ludzie prezydenta". Śledzimy dziennikarskie śledztwo na styku mediów i polityki, towarzyszymy aferze, w którą uwikłani być mogą politycy z pierwszych stron gazet.Afera, jeśli wyjdzie na jaw, może zatrząść w posadach losami demokracji, Danii i całej Unii Europejskiej.
Ale to nie są tamte czasy, to nie Watergate i nie Hollywood, tutaj jest samo...

Dwie śmierci na początek, później długo, długo nic z kryminału. Choć i tak interesująco - opowieść o ideałach dziennikarstwa i smutnym bezrobociu, wzbogacana wieloma interesującymi spostrzeżeniami o elitach politycznych i rozgrywkach między nimi.
Dziwne, że dla ukrycia tajemnic jednych zamordowano, tego, który w końcu dotarł do ostatnich drzwi - jedynie - dla zastraszenia - pobito.
Smutna konstatacja finałowa - wolne dziennikarstwo może i istnieje, czy jednak nie jedynie w mitach, w praktyce prawda przegrywa z zależnościami politycznymi; gdy szef redakcji pakuje swoje rzeczy na ostatnie wyjście z redakcji, jego dziennikarz zostaje na lodzie, i tu, i gdziekolwiek indziej jego materiał nie znajdzie publikacji.
Trochę odmienne od optymistycznych teorii o potędze prasy... Ale interesujące.

Dwie śmierci na początek, później długo, długo nic z kryminału. Choć i tak interesująco - opowieść o ideałach dziennikarstwa i smutnym bezrobociu, wzbogacana wieloma interesującymi spostrzeżeniami o elitach politycznych i rozgrywkach między nimi.
Dziwne, że dla ukrycia tajemnic jednych zamordowano, tego, który w końcu dotarł do ostatnich drzwi - jedynie - dla zastraszenia...

Jeszcze jedna bardzo dobra nowość z rynku skandynawskiego (tym razem Dania).
Pewnie nie wszystkim przypadnie do gustu, bo większość czytelników ma polityki powyżej kokardy. A tutaj polityka jest treścią i nawet morderstwa to tylko instrumenty w rękach ludzi, dla których wpływ na władzę jest wszystkim.
Mamy tu skomplikowane intrygi polityczne i pokrętne układanki wyborcze, ale to tylko fasada, z której nawet nie zdają sobie sprawy rządzący krajem. W rzeczywistości za wszystkie sznurki pociąga głęboko zakonspirowana grupa dawnych oficerów wywiadu, której macki sięgają daleko poza Danię, a której celem jest zakonserwowanie układu sił politycznych w Europie gwarantującego zachowanie dotychczasowych wpływów.
Szczególną uwagę zwraca wątek dotyczący sposobu fałszowania wyników wyborów powszechnych. Nawet jeśli nie jest to aż tak proste, jak w tej powieści, to mam poważne wątpliwości, czy jest możliwa skuteczna obrona przed zorganizowanym atakiem najlepszych hakerów. Jest nad czym się zadumać.
Jeśli czegoś mi zabrakło, to może jedynie pomysłu na logiczne, autorskie (nawet kontrowersyjne) zakończenie.
To jest to czym dla mnie skandynawski “kryminał” góruje nad konkurencją - oprócz dobrej rozrywki zwykle daje dużo do myślenia.
Warto przeczytać.

Jeszcze jedna bardzo dobra nowość z rynku skandynawskiego (tym razem Dania).
Pewnie nie wszystkim przypadnie do gustu, bo większość czytelników ma polityki powyżej kokardy. A tutaj polityka jest treścią i nawet morderstwa to tylko instrumenty w rękach ludzi, dla których wpływ na władzę jest wszystkim.
Mamy tu skomplikowane intrygi polityczne i pokrętne układanki...

Inteligentnie napisana historia z morderstwem w tle. Tak naprawdę, w odróżnieniu od przykładowego kryminału, nie zabójstwo jest tu najważniejsze. Ba, po kilku rozdziałach schodzi na plan dalszy, ustępując miejsca sprawom na skalę międzynarodową. Można powiedzieć, że śmierć młodego urzędnika jest jedynie punktem wyjścia do snucia dalszej opowieści.

Autor fantastycznie charakteryzuje bohaterów. Postać główna, podstarzały dziennikarz, rozpaczliwe poszukujący swojego miejsca, skrycie marzący o powtórzeniu sukcesów młodości, jest jednocześnie tragiczna i heroiczna. Mimo upływu lat, kiedy sytuacja tego wymaga, staje na wysokości zadania deklasując młodszych kolegów. Pisarz świetnie ukazuje jego relacje z żoną, córką, zięciem, dawnymi i nowymi kolegami z redakcji, z napotkanymi osobami. Bogate życie wewnętrzne i mądre przemyślenia są okazją dla czytelnika do zastanowienia się nad fundamentalnymi kwestiami.

Jedynym minusem jest dla mnie nagromadzenie szczegółów politycznych. Wielokrotne długie rozmowy bohaterów o metodach walki z władzą, sposobach wpływania na społeczeństwo i polityków, organizacjach podziemnych; bywały nużące. Zdarzało się, że niewiele z tych wywodów wynosiłam. Doskonale rozumiem powód umieszczenia ich w treści, niemniej jednak mogą stanowić zaporę nie do pokonania dla niektórych czytelników.

Minus jedna gwiazdka także za zakończenie. Kiedy czytasz kilka dni, wciągasz się w historię i brniesz do przodu, oczekujesz satysfakcjonującego finału. Tego mi zabrakło.

Mimo kilku wad, książka jest dobra i godna polecenia. Ukazuje kulisy pracy dziennikarskiej, demaskuje zachowania osób publicznych, skłania do refleksji na demokracją i jej przedstawicielami. Polecam.

Inteligentnie napisana historia z morderstwem w tle. Tak naprawdę, w odróżnieniu od przykładowego kryminału, nie zabójstwo jest tu najważniejsze. Ba, po kilku rozdziałach schodzi na plan dalszy, ustępując miejsca sprawom na skalę międzynarodową. Można powiedzieć, że śmierć młodego urzędnika jest jedynie punktem wyjścia do snucia dalszej opowieści.

Autor fantastycznie...

Co wspólnego ma śmierć młodego urzędnika z nadchodzącymi wyborami? Czego dowiedział się mężczyzna, że musiał zostać uciszony w ten sposób?

“Strefa mroku” to niepokojąca i mroczna mieszanka, stanowiąca połączenie mocnych i interesujących tematów. To opowieść, która być może ze względu na swoją tematykę nie przypadnie do gustu każdemu, ale trochę dobrych chęci, zaangażowania i czasu pozwoli nam znaleźć w tej książce sporo rozrywki i pola dla własnych refleksji. Już pierwszy rozdział wskazuje na to, że w powieści będzie się sporo działo, a będąc już po lekturze mogę stwierdzić, że rzeczywiście się przy tym tytule nie nudziłam.

Książka Kjaera to przewrotny i satysfakcjonujący w swojej formie thriller polityczny, poruszający ważne, ale też ciekawe zagadnienia. Nie zabrakło w tym przypadku morderstwa, które jest w mojej ocenie istotnym elementem każdej ponurej historii. Tym jednak co zatrzymuje przy książce jest sposób szukania winnego, nieco inny niż te, jakie zwykle się czytelnikowi oferuje. Tym razem bowiem poszukujemy sprawcy podążając tropem dziennikarza, dla którego ta sprawa, ze względu na długą przerwę w karierze, ma dużą wartość.

Mimo że podczas lektury nie poczułam znużenia, to muszę uczciwie przyznać, że czasami tempo akcji zwalniało, a całość nabierała trochę sennego charakteru. Niemniej, polityczny wymiar książki zdawał się tego właśnie potrzebować. Co ciekawe, te spokojniejsze fragmenty akcji nie odbierały nic atmosferze napięcia, całość dalej przypominała cisze przez burzę i nęciła tajemniczym obliczem.

Moją uwagę szybko zwróciła postać głównego bohatera. To mężczyzna, którego łatwo można polubić, a przeszkody pojawiające się ze strony losu, sprawiają, że ta nasza nić sympatii staje się jeszcze silniejsza. Być może wynika to z faktu, że bohater ten ma bardzo ludzkie oblicze, jego realizm i autentyczność mogą nam przypominać nas samych, a przynajmniej odbicie lepszych i gorszych momentów.

Książkę czyta się przyjemnie, choć tak jak już wspomniałam, spodoba się ona przede wszystkim osobom lubującym się w podobnej tematyce. Nie bez znaczenia pozostaje w tym przypadku także fakt, że autor powieści zawodowo zajmuje się dziennikarstwem, co przełożyło się na spójność, pomysłowość i dopracowanie historii.

Co wspólnego ma śmierć młodego urzędnika z nadchodzącymi wyborami? Czego dowiedział się mężczyzna, że musiał zostać uciszony w ten sposób?

“Strefa mroku” to niepokojąca i mroczna mieszanka, stanowiąca połączenie mocnych i interesujących tematów. To opowieść, która być może ze względu na swoją tematykę nie przypadnie do gustu każdemu, ale trochę dobrych chęci,...

"Strefa mroku" to książka, która mnie przyciągnęła do siebie opisem. Często przeglądam zapowiedzi wydawnicze i kiedy coś wpada mi w oko już, chociażby dzięki okładce, to muszę sprawdzić, czy jest warte uwagi. Jakież było moje zdziwienie, kiedy odkryłam, że nie ma recenzji ani na lubimy czytać, ani na stronach księgarń! Gdzie są wszyscy fani political fiction i dobrej sensacji?!

Przejdźmy do szczegółów. Zaczniemy tradycyjnie od tego, o czym ta powieść jest. Poznajemy Ulrika, głównego bohatera, dziennikarza. Niestety, nastał moment zwolnień i on także został bezrobotnym, na zasiłku. To nie jest tak, że to kilka dni czy miesiąc, niestety, to się ciągnie już kilka lat. I pewnego dnia przez urząd pracy zostaje skierowany na coś a'la staż/praktyki. Trafia do dziennika, gdzie pierwszym temat, jaki zostaje mu narzucony dotyczy morderstwa. Akurat w tym samym czasie dzieje się tyle w polityce, że wolałby pisać artykuły właśnie w tym temacie, ale nie jest mu to dane. Wszak jest tylko na praktykach.

Mimo że Ulrik Torp jest doświadczonym dziennikarzem, każe mu się startować niemal od zera. Jednak sprawa morderstwa okazuje się mieć głębsze dno. Dlatego wraz ze stażystą z dziennika, starają się ją rozwikłać. Zamordowany został urzędnik, który być może odkrył wielkie oszustwo i stąd nagle zniknął ze świata żywych.

A teraz przejdźmy do mojej opinii, bo co znajdziecie w fabule, już wiecie.

Głównego bohatera polubiłam od razu. Miałam poczucie, że to taki poczciwy przyjaciel, któremu w życiu nie dopisało szczęście i kiedy do tego dokładano jeszcze gorzkie słowa, które zamiast go podnieść na duchu, nieco jednak wbijały w podłogę, to było mi go ogromnie szkoda. No bo komu z nas byłoby miło gdyby jego partner stwierdził, że szuka pracy już pięć lat więc za moment będzie musiał wziąć cokolwiek, niekoniecznie w swoim zawodzie? Do tego dochodzą niesnaski rodzinne, które także są przykrywane uprzejmością, ale jednak widać, że każdy kolejny cios jest coraz gorszy. Na szczęście, kiedy tylko Ulrik łapie porządną sprawę w swoje ręce i może przeprowadzić śledztwo... dosłownie ożywa na nowo. Tylko jak długo to może trwać? Musicie sami sprawdzić :)

Akcja jest niespieszna i choć często na takową narzekam, to tym razem było naprawdę świetnie. To taki kawałek sensacji, który obija się o politykę i dziennikarstwo więc nic dziwnego, że nie leci to wszystko na złamanie karku, tylko toczy się powoli, swoim tempem. Ja takie tempo poznałam w "House of cards" i je polubiłam. W tym miejscu muszę zaznaczyć, że każdy fan tego serialu, czy książek, zatopi się w "Strefie mroku" z przyjemnością!

Do tego wszystkiego dochodzi fakt, że autor jest dziennikarzem. Wykładał też dziennikarstwo polityczne więc cóż się dziwić, że wiedział, o czym pisze i stworzył historię, nad którą można śmiało zacząć się zastanawiać czy ma coś wspólnego z rzeczywistością.

Także podsumowując, polecam! Po kilkudziesięciu stronach włożyłam zakładkę, przymknęłam książkę i powiedziałam "Boże, jakie to jest dobre"! I tak oto nieznane mi wcześniej nazwisko pisarza ląduje na liście "muszę mieć w dniu premiery, koniecznie". Moje absolutne odkrycie.

Ode mnie 10/10 gwiazdek. Zaczęłam ją czytać w grudniu, skończyłam w styczniu więc jest to bardzo dobrze rozpoczęty czytelniczo rok. Wydawnictwu Sonia Draga dziękuję za egzemplarz!

"Strefa mroku" to książka, która mnie przyciągnęła do siebie opisem. Często przeglądam zapowiedzi wydawnicze i kiedy coś wpada mi w oko już, chociażby dzięki okładce, to muszę sprawdzić, czy jest warte uwagi. Jakież było moje zdziwienie, kiedy odkryłam, że nie ma recenzji ani na lubimy czytać, ani na stronach księgarń! Gdzie są wszyscy fani political fiction i dobrej...

Ciekawy, trzymający w napięciu thriller polityczny. Rozczarowująca, przewidywalna końcówka.

Ciekawy, trzymający w napięciu thriller polityczny. Rozczarowująca, przewidywalna końcówka.