Lubię te serię, jest bardzo przyjemna. Ciekawa jak pierwsza część, polecam!

Lubię te serię, jest bardzo przyjemna. Ciekawa jak pierwsza część, polecam!

Jakiś czas temu opowiadałam Wam o "Wilczym bracie", młodzieżówce, której akcja toczy się w prehistorii. Jako że postanowiłam przeczytać całą tę serię, to już niedługo potem w moje ręce trafił tom drugi "Kronik pradawnego mroku", czyli właśnie "Wędrujący duch".

Po walce z niedźwiedziem Torak znajduje dom w klanie Kruków. Spokój klanów zostaje przerwany przez pojawienie się przerażającej choroby. Zaraza przenosi się na coraz to nowsze tereny i nikt nie jest w stanie jej zapobiec ani tym bardziej jej zwalczyć. Torak postanawia znaleźć przyczynę epidemii, trafia także na pewien trop związany z lekarstwem na chorobę...

Akcja powieści toczy się, tak jak wspominałam, w czasach prehistorycznych, ale problem, z jakim muszą zmierzyć się klany, jest zaskakująco aktualny ;) Jest to ciekawe tym bardziej, że powieść powstała już ładnych parę lat temu. Dlatego książka ta zainteresowała mnie tak mocno - po prostu musiałam się dowiedzieć, co było przyczyną zarazy.

"Wędrujący duch" jest o wiele, wiele lepszy niż "Wilczy brat". Nie ma aż tylu dziwnych zbiegów okoliczności, przeszkody są realne, nie ma też naginania czasoprzestrzeni. Autorka dała tu prawdziwy popis umiejętności, więc jestem bardzo mile zaskoczona :) Czuję, że gdybym była młodsza, po prostu przepadłabym w tej powieści. Mimo wszystko uważam, że jest to naprawdę dobra książka dla młodszego czytelnika. Jest tu bowiem ciekawy bohater, niesamowity klimat, wartka akcja i dużo przygód.

Bardzo mnie ucieszyło także, że możemy w tym tomie poznać zwyczaje innych klanów, tym razem morskich. Dowiadujemy się więcej o obyczajach panujących w wykreowanym przez autorkę świecie, porównujemy życie klanów wędrownych i takich, które osiedliły się w jednym miejscu. Mamy tu też szczyptę magii - i już nie mogę się doczekać, jakie sekrety odkryjemy w następnym tomie. Jestem pewna, że będzie się działo!

Jako dowód, że powieść ta rzeczywiście wciąga w swój świat, powiem jeszcze, że po przewróceniu ostatniej strony tak bardzo nie chciałam kończyć, że zaczęłam oglądać na youtubie filmiki o orkach ;)

Czy wspominałam już, że nie mogę doczekać się następnego tomu? Chyba tak. Ale powtórzę to raz jeszcze: to jedna z lepszych książek młodzieżowych, jakie poznałam.

http://arnikaczyta.blogspot.com/2021/10/gdy-nastaje-zaraza-michelle-paver.html

Jakiś czas temu opowiadałam Wam o "Wilczym bracie", młodzieżówce, której akcja toczy się w prehistorii. Jako że postanowiłam przeczytać całą tę serię, to już niedługo potem w moje ręce trafił tom drugi "Kronik pradawnego mroku", czyli właśnie "Wędrujący duch".

Po walce z niedźwiedziem Torak znajduje dom w klanie Kruków. Spokój klanów zostaje przerwany przez pojawienie się...

Książka, która rozwija się szybciej od poprzedniej książki, wszystko dzieje się bowiem od początku, a świat wykreowany w utworze przez autorkę rozbrzmiewa z dużą ilością epitetów. I bardzo dobrze.

Książka, która rozwija się szybciej od poprzedniej książki, wszystko dzieje się bowiem od początku, a świat wykreowany w utworze przez autorkę rozbrzmiewa z dużą ilością epitetów. I bardzo dobrze.

Po ciężkich zmaganiach z Pożeraczem Dusz Torak ma trochę wytchnienia. Przygarnął go klan Kruków, ale jego Wilczy Brat powędrował do swojego stada. Z jednej strony blisko jest Renn i Fin-Kedinn, z drugiej chłopiec czuje się opuszczony i męczą go tajemnice dotyczące jego ojca.

Spokój nie może jednak trwać wiecznie, w Lesie pojawia się zaraza. Ludzie popadają w obłęd i umierają w męczarniach. Torak postanawia uratować klan Kruków i wyrusza w drogę, by znaleźć lekarstwo. Czuje się odpowiedzialny za to, że choroba opanowała Las. Wolałby co prawda mieć u boku Wilka i Renn, ale nie może narażać dziewczynki na niebezpieczeństwo, a Wilk ma swoje wilcze sprawy.

Tym razem nie pradawna puszcza będzie miejscem akcji, ale wyspa i ogromne morze. Bo to czarodziej z Klanu Fok może znaleźć lekarstwo, by pomóc Krukom i innym leśnym klanom. Torak dzielnie stawi czoło wszelkim niebezpieczeństwo i próbom, a i przyjaciele nie opuszczą go w potrzebie.

Z jednej strony „Wędrujący Duch” jest napisany dość prostym językiem, z drugiej strony powieść ta jest bardzo mroczna i niepokojąca. Michelle Paver potrafi minimalnymi środkami zbudować nastrój grozy. A jednak uważam, że jest to świetna lektura dla młodzieży, która pięknie pokazuje siłę przyjaźni. Torak, Renn i Wilk muszą pokonać swoje ograniczenia i słabości, ale nie wahają się, gdy w grę wchodzi dobro przyjaciela. Torak poznaje kolejne fakty dotyczące jego rodziców i musi zaakceptować fakt, że jest Wędrującym Duchem…Co to dokładnie oznacza? Ogromną zachętę do sięgnięcia po kolejny tom „Kronik Pradawnego Mroku”.

Po ciężkich zmaganiach z Pożeraczem Dusz Torak ma trochę wytchnienia. Przygarnął go klan Kruków, ale jego Wilczy Brat powędrował do swojego stada. Z jednej strony blisko jest Renn i Fin-Kedinn, z drugiej chłopiec czuje się opuszczony i męczą go tajemnice dotyczące jego ojca.

Spokój nie może jednak trwać wiecznie, w Lesie pojawia się zaraza. Ludzie popadają w obłęd i...

Torak, Wilk oraz Renn tym razem odwiedzili morskie klany i odkryli nie tylko tajemnicę groźnej choroby, ale także istotne fakty na temat samego Toraka. Wartka akcja, zagadki i rozterki postaci gwarantowały ciekawą lekturę.

Torak, Wilk oraz Renn tym razem odwiedzili morskie klany i odkryli nie tylko tajemnicę groźnej choroby, ale także istotne fakty na temat samego Toraka. Wartka akcja, zagadki i rozterki postaci gwarantowały ciekawą lekturę.

Urocza książka dla młodzieży. Cieszę się, że poznałam tę serię.

Urocza książka dla młodzieży. Cieszę się, że poznałam tę serię.

Jak w przypadku pierwszej części - niesamowita historia, do tego prowadzona, głównie w morskim krajobrazie - wróciłam do dzieciństwa - kiedy wyobrażałam sobie, że w stawie koło domu żyje wieloryb.
Pobudza wyobraźnię, pozwala poczuć pierwotną naturę i za nią zatęsknić.
Do tego stawia też pytania o naturę zła, więc trafi - tak jak poprzednia do szerokiego grona czytelników.

Jak w przypadku pierwszej części - niesamowita historia, do tego prowadzona, głównie w morskim krajobrazie - wróciłam do dzieciństwa - kiedy wyobrażałam sobie, że w stawie koło domu żyje wieloryb.
Pobudza wyobraźnię, pozwala poczuć pierwotną naturę i za nią zatęsknić.
Do tego stawia też pytania o naturę zła, więc trafi - tak jak poprzednia do szerokiego grona czytelników.

Świetna kontynuacja pierwszej części. Autorka po raz kolejny pokazała, że świetnie zna się narzeczy i pięknie potrafi przedstawić obraz człowieka oraz natury. Potrafi złączyć te dwa światy. Książka wciąga. Nawet nie zdążyłem się obejrzeć a już znajdowała się w dziale "przeczytane"! :)

Świetna kontynuacja pierwszej części. Autorka po raz kolejny pokazała, że świetnie zna się narzeczy i pięknie potrafi przedstawić obraz człowieka oraz natury. Potrafi złączyć te dwa światy. Książka wciąga. Nawet nie zdążyłem się obejrzeć a już znajdowała się w dziale "przeczytane"! :)

Książka adresowana jest do dzieci i młodzieży ale dorośli też mogą ją czytać z zainteresowaniem. Według mnie tom drugi jest najlepszy z całej serii.

Książka adresowana jest do dzieci i młodzieży ale dorośli też mogą ją czytać z zainteresowaniem. Według mnie tom drugi jest najlepszy z całej serii.

Bezkresne Morze, Pradawna Matka. Majestatyczni i groźni Myśliwi(budzący moją grozę za każdym razem). Torak zawitał do bardzo pięknej, a zarazem groźnej krainy, sprawiającej, że przeszywa mnie dreszcz. Jeżeli w świecie Pradawnego Mroku miałabym wybrać swój klan, z pewnością byłby to Klan Foki.
A gdybym miała wybrać moją ulubioną część serii z pewnością postawiłabym na tą książkę.

Bezkresne Morze, Pradawna Matka. Majestatyczni i groźni Myśliwi(budzący moją grozę za każdym razem). Torak zawitał do bardzo pięknej, a zarazem groźnej krainy, sprawiającej, że przeszywa mnie dreszcz. Jeżeli w świecie Pradawnego Mroku miałabym wybrać swój klan, z pewnością byłby to Klan Foki.
A gdybym miała wybrać moją ulubioną część serii z pewnością postawiłabym na tą...