Tylko ja sama
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2004-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2004-01-01
- Liczba stron:
- 412
- Czas czytania
- 6 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 83-08-03646-5
- Tagi:
- wojna obóz romans
Książka Romy Ligockiej to - zamknięta czasowo w ramy jednego roku - opowieść łącząca historię dojrzałej kobiety ze wspomnieniami z dzieciństwa. Bezpośrednim impulsem do napisania książki stał się - opublikowany przez polski dziennik - artykuł i wysuwane w nim oskarżenia wobec ojca Romy - rzekomo kapo w obozie koncentracyjnym.
Autorka dokonuje prywatnego śledztwa, dociera do prawdy o ojcu, jego obozowej przeszłości, rekonstruuje historię jego niesprawiedliwego oskarżenia i uwięzienia po wojnie. Drugi wątek powieści to przeżywany przez autorkę współcześnie, w wieku dojrzałym, romans. Dawida bohaterka poznaje w Krakowie, na Festiwalu Kultury Żydowskiej. Jest on - tak jak Roma - ocalonym dzieckiem Holokaustu. Życie obojga toczy się między Warszawą, Monachium, Niceą, Rzymem i Krakowem. Podróżują wspólnie do miejsc z przeszłości, na pogranicze polsko-ukraińskie, odnajdują w sobie towarzyszy dziecięcych zabaw, którzy zginęli podczas wojny. Przywoływane przez Romę Ligocką wspomnienia z dzieciństwa dotyczą wydarzeń dotąd przez nią nie ujawnianych, autorka dotyka w nich bardzo osobistych, niekiedy intymnych przeżyć i traumatycznych doświadczeń (uwięzienie ojca, nędza lat powojennych) - wydarzenia z czasów tuż powojennych rysują się w wyobraźni czytelnika jako obraz wyjątkowo wstrząsający. Każdy rozdział powieści to zapis wydarzeń z poszczególnego miesiąca, co nadaje książce szczególnie charakterystyczny, intymny ton.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
W poszukiwaniu prawdy, miłości i zrozumienia
Trzy książki w twórczości Romy Ligockiej zajmują miejsce wyjątkowe. Dziewczynka w czerwonym płaszczyku, Tylko ja sama i Dobre dziecko stanowią osobistą trylogię kobiety, która należy do pokolenia żydowskich dzieci Holokaustu. Tysiące małych chłopców i dziewczynek wyznania mojżeszowego dzięki szaleństwu Hitlera i założeniom faszyzmu przeżyło piekło na ziemi i to na samym początku życia. Zwykle czas dzieciństwa powinien być okresem beztroskiego szczęścia, poznawania świata i cieszenia się rodzinnym ciepłem. Pokoleniu Romy Ligockiej nie było to dane. Ich najwcześniejsze wspomnienia związane są z wojną, śmiercią najbliższych w komorach gazowych, osieroceniem, gettem i ukrywaniem się.
Ligocka miała szczęście dotrwać w ukryciu do końca wojny wraz z matką. Jej ojciec Dawid Liebling przeżył pobyt w obozie koncentracyjnym. Po szczęśliwym powrocie do żony i córeczki wydawałoby się, że już nic nie zakłóci ich szczęścia i spokoju. A jednak fałszywe oskarżenie spowodowało uwięzienie i mocne zarzuty, za które groziła kara śmierci. Dawida Lieblinga podejrzewano o kolaborację z Niemcami, bycie okrutnym kapo w obozie i znęcanie się nad współwięźniami. Ponad rok w surowych warunkach więziennych dotkliwie odbił się na i tak już mocno podupadłym zdrowiu. Liebling trafił do szpitala, a potem do domu, gdzie wkrótce po przebytym udarze zmarł.
Jak widać z powyższych zdarzeń koszmar dziewczynki w czerwonym płaszczyku nie skończył się z datą wyzwolenia z rąk okupanta. Roma straciła tatę, a jej matka boleśnie przeżywała śmierć męża. Te koszmary z dzieciństwa położyły się cieniem na życie dorosłej Romy. W książce „Tylko ja sama” Ligocka to już dojrzała kobieta mającą dorosłego syna. Odniosła spory sukces zawodowy. Jest uznaną malarką i pisarką, której książki wydawane są na całym świecie. Ligocka podróżuje, promuje swoje publikacje, spotyka się z czytelnikami. Ale bolesna przeszłość wciąż nie daje jej spokoju. Pewnego dnia ktoś znów wywleka oskarżenia wobec jej taty i pisze o jego niechlubnej obozowej przeszłości. Zmarły nie może się bronić. Ciężar dowiedzenia niewinności spoczywa więc na córce, która za wszelką cenę chce dowiedzieć się prawdy. Rozpoczyna poszukiwania dowodów. Ponadto w jej życiu pojawia się mężczyzna. Żonaty, którego małżeństwo jest jednak fikcją i tak samo zraniony jak Roma, z bogatym bagażem przeżyć żydowskiego dziecka wojny.
Przeczytałam całą trylogię Romy Ligockiej i jestem nią zachwycona. Proza tej autorki jest niesamowita. Bardzo osobista i poruszająca za serce. Ligocka niczego przed czytelnikami nie ukrywa. Można rzec, iż pisze sercem i bez cienia skrytości zwierza się tym, którzy sięgną po jej książki z najintymniejszych sekretów swojej duszy. Ligocka i jej pokolenie przeszło w życiu bardzo wiele, wycierpiało mnóstwo, przelało ogrom łez. I co chyba równie tragiczne jak okres wojny koszmary nie znikły wraz z wyzwoleniem. Zagnieździły się na trwałe w umyśle i wracały, a ich powroty wywoływały sny, złe skojarzenia, plotki. W trudnej sytuacji uporania się z bolesną przeszłością pomaga autorce pisanie i spotkanie Dawida. Człowieka, który ma podobny bagaż życiowy. On rozumie ją bez słów. Rozwija się uczucie i nić porozumienia. Nić bezcenna dla ludzi pokroju Romy.
„Tylko ja sama” to książka, która jest czymś pomiędzy autobiografią a osobistym dziennikiem. To lektura, która uświadamia piekło Holokaustu znacznie lepiej niż najrzetelniej i najdokładniej napisany podręcznik historii. To publikacja świadcząca o piekle jakie ludzie zgotowali innym ludziom. Ligocka wspaniale uświadamia jak wiele bólu zadano pokoleniu żydowskich dzieci, istot niewinnych. Rodzi się pytanie dlaczego?
Książka Ligockiej to także relacja z życia kobiety sukcesu, znanej pisarki, która podróżuje, promuje swoją twórczość i spogląda w bardzo swoisty sposób na otaczający ją świat, a potem swoimi spostrzeżeniami dzieli się z czytelnikami. To lektura pełna emocji, którą z całego serca podobnie jak i całą trylogię tę autorki gorąco polecam.
Bernardeta Łagodzic-Mielnik
Oceny
Książka na półkach
- 886
- 326
- 135
- 32
- 11
- 9
- 8
- 8
- 7
- 7
Opinia
Wiem, że jest to miejsce na opinię, ale mimo to nie napiszę jej, liczba gwiazdek na nią wskazuje, zwrócę się natomiast do autorki.
Pani Romo!
Zawsze uważałam, że my pokolenie, któremu DO TEJ PORY los oszczędził wojny, przenikającego zimna i przeraźliwego głodu nie możemy oceniać zachowania ludzi, którzy żyli i doświadczyli ekstremalnych warunków getta i obozów koncentracyjnych.
Pani tato był niewinny, co udowodniła Pani z wielkim poświęceniem, przeżywając od nowa traumę wojny i czasów stalinowskich.
Jednak, czy można powiedzieć, że ktoś był winny kiedy cała jego rodzina szła do gazu, kiedy dorosły człowiek ważył 25 kilo i męczyła go uporczywa, wycieńczająca biegunka, kiedy chłód nie dawał żyć, a wszy nie pozwalały na odrobinę snu?
Ale Pani to wszystko wie. Nie wiedział za to pismak, który "rzucił kamieniem", bo uznał, że tak może.
Pani natomiast mimo przebytej traumy, nie tylko tej wojennej jest jak oszlifowany diament dla czytelników Pani książek i felietonów, dla koneserów Pani malarstwa, oraz miłośników sztuk teatralnych z Pani udziałem, jako scenografa, dramaturga, twórcy kostiumów.
Jednak przede wszystkim jest Pani niezwykle wartościowym człowiekiem o dobrej i wrażliwej duszy.
Wiem, że jest to miejsce na opinię, ale mimo to nie napiszę jej, liczba gwiazdek na nią wskazuje, zwrócę się natomiast do autorki.
więcej Pokaż mimo toPani Romo!
Zawsze uważałam, że my pokolenie, któremu DO TEJ PORY los oszczędził wojny, przenikającego zimna i przeraźliwego głodu nie możemy oceniać zachowania ludzi, którzy żyli i doświadczyli ekstremalnych warunków getta i obozów...