Każde ferie zimowe w podstawówce spędzałem na wsi u dziadka...i babci.. Nie brałem nic do czytania, bo wiedziałem, że będzie przecież Ona, czyli "Królestwo Bajki". I tak przez kilka lat, co roku, kiedy śnieg za oknem, przenosiłem się do książkowego królestwa. Rewelacja. Szczególnie Pan Polikarp był odlotowy.

Każde ferie zimowe w podstawówce spędzałem na wsi u dziadka...i babci.. Nie brałem nic do czytania, bo wiedziałem, że będzie przecież Ona, czyli "Królestwo Bajki". I tak przez kilka lat, co roku, kiedy śnieg za oknem, przenosiłem się do książkowego królestwa. Rewelacja. Szczególnie Pan Polikarp był odlotowy.

Oparta łokciami o stół w pokoju dziadków czytam. Mam tylko 6 lat, ale ksiażka wciąga mnie bez pamięci. Ledwo kończę jedną historię zaraz zaczynam drugą. Śledzę z zapartym tchem losy Znajduszka. Las wciąga mnie w swoje wnętrze. Od tamtej pory las będzie zawsze dla mnie niezwykłym miejscem. A kwiaty z Ogrodu króla Marcina przemówią do mnie często ludzkim głosem.

Oparta łokciami o stół w pokoju dziadków czytam. Mam tylko 6 lat, ale ksiażka wciąga mnie bez pamięci. Ledwo kończę jedną historię zaraz zaczynam drugą. Śledzę z zapartym tchem losy Znajduszka. Las wciąga mnie w swoje wnętrze. Od tamtej pory las będzie zawsze dla mnie niezwykłym miejscem. A kwiaty z Ogrodu króla Marcina przemówią do mnie często ludzkim głosem.

Wielce żałuję, że dziś się już tak nie pisze dla dzieci. Pani Ewa Szelburg-Zarembina to talent wielkiej rangi. W "Królestwie Bajki" wysnuła trzy opowieści, a każda piękniejsza i mądrzejsza od drugiej. Pierwsza prawi o rodzeństwie i ich babuni. Jawi im się Królestwo Bajki właśnie, w obronie którego mają odwagę stanąć nawet do walki. W drugiej poznajemy starego dziada i małego Znaj-duszka, który uczy innych szacunku do lasu. W trzeciej w ogrodzie pod nieobecność człowieka panoszą się wstrętne wiedźmy Pokrzywy. Książka jest naprawdę cudowna. Śmiem twierdzić nawet, że gdyby matka "najwybitniejszego" z naszych ministrów środowiska, czytała mu tę książkę w dzieciństwie, może nie wyciąłby połowy Puszczy... ;-)

Wielce żałuję, że dziś się już tak nie pisze dla dzieci. Pani Ewa Szelburg-Zarembina to talent wielkiej rangi. W "Królestwie Bajki" wysnuła trzy opowieści, a każda piękniejsza i mądrzejsza od drugiej. Pierwsza prawi o rodzeństwie i ich babuni. Jawi im się Królestwo Bajki właśnie, w obronie którego mają odwagę stanąć nawet do walki. W drugiej poznajemy starego dziada i...

Opinia w całości do przeczytania tutaj: http://kaginbooks.blogspot.com/2017/07/126-krolestwo-bajki-ewa-szelburg.html

Baśnie. Któż z nas za dziecka nie lubił się z nimi odciąć od całego świata, zapomnieć o wszystkim i po prostu zanurzyć się w świat wyobraźni? Mamy baśnie Braci Grimm (nie zawsze łagodne - oryginały były dość... hm. Krwawe),baśnie Andersena... ale i nasze rodzime podwórko nie ustępuje niczym zagranicznym opowieściom dla najmłodszych. Wspaniały - ale rozczarowująco krótki - jest zbiorek baśni pod tytułem "Królestwo Bajki", które przeczytałam jednym tchem. I absolutnie się zachwyciłam...
[...]
Opinia w całości do przeczytania tutaj: http://kaginbooks.blogspot.com/2017/07/126-krolestwo-bajki-ewa-szelburg.html

Opinia w całości do przeczytania tutaj: http://kaginbooks.blogspot.com/2017/07/126-krolestwo-bajki-ewa-szelburg.html

Baśnie. Któż z nas za dziecka nie lubił się z nimi odciąć od całego świata, zapomnieć o wszystkim i po prostu zanurzyć się w świat wyobraźni? Mamy baśnie Braci Grimm (nie zawsze łagodne - oryginały były dość... hm. Krwawe),baśnie Andersena... ale i nasze...

Moja ukochana książka z dzieciństwa, pożyczana z biblioteki. Po latach kupiłam na Allegro i mam. Przymierzamy się z dziećmi do głośnego jej przeczytania

Moja ukochana książka z dzieciństwa, pożyczana z biblioteki. Po latach kupiłam na Allegro i mam. Przymierzamy się z dziećmi do głośnego jej przeczytania

Dostałam ja na Boże Narodzenie. Mama chcąc oderwać latorośl od kryminałów serwowanych przez dziadka rozpoczęła batalię sprowadzenia dziecka na "właściwą" drogę.Przepiękne wydanie z ilustracjami Marii Orłowskiej-Gabryś (pewnie już mało kto pamięta jej rysunki do książek -Maria Orłowska-Gabryś (ur. 1925, zm. 1988) – polska ilustratorka, grafik. Wykonała ilustracje do ponad stu książek, są to m.in.: "Bajarka opowiada" Marii Niklewiczowej, "Czarna owieczka" Jana Grabowskiego, "Chłopcy z Placu Broni" Ferenca Molnára, "Kichuś majstra Lepigliny" Janiny Porazińskiej, "Królestwo bajki" Ewy Szelburg-Zarembiny, cykl fantastyczno-przygodowy Edith Nesbit ("Pięcioro dzieci i coś", "Feniks i dywan", "Historia amuletu"),Ogródek Marii Kownackiej, "Szkolne przygody Pimpusia Sadełko" Marii Konopnickiej, także powieści Astrid Lindgren – "Mio, mój Mio" oraz "Rasmusa i włóczęgę"-Wikipedia).
Latem dałam ja wnuczkom ,cóż wyrosłam z bajek, ale na zawsze będę pamiętać : królewicza Bezimiennego, Babunię-Milunię ( jej śniadanka z miodem i nowalijkami dla wnuczków :-) ulubiona postać Leśnego Duszka ,Pana Polikarpa i Panią Bajkę .Cudowne opowieści w ciepłych kolorach , gdzie dobro zwycięża ....Polecam !

Dostałam ja na Boże Narodzenie. Mama chcąc oderwać latorośl od kryminałów serwowanych przez dziadka rozpoczęła batalię sprowadzenia dziecka na "właściwą" drogę.Przepiękne wydanie z ilustracjami Marii Orłowskiej-Gabryś (pewnie już mało kto pamięta jej rysunki do książek -Maria Orłowska-Gabryś (ur. 1925, zm. 1988) – polska ilustratorka, grafik. Wykonała ilustracje do ponad...

Książka dzieciństwa. Atmosfera tajemniczości, przygoda czai się za rogiem, w powietrzu wisi niebezpieczeństwo, a wszystko otula mgła tajemniczości. Tak to pamiętam z perspektywy czytelnika lat 7/8.

Książka dzieciństwa. Atmosfera tajemniczości, przygoda czai się za rogiem, w powietrzu wisi niebezpieczeństwo, a wszystko otula mgła tajemniczości. Tak to pamiętam z perspektywy czytelnika lat 7/8.

Nie wiem, co się stało z książką, którą zresztą dostałam jako (wyraźnie) używaną, ale do tej pory pamiętam podstępne pokrzywy, cykorię podróżnika albo czarny parasol! ...

Nie wiem, co się stało z książką, którą zresztą dostałam jako (wyraźnie) używaną, ale do tej pory pamiętam podstępne pokrzywy, cykorię podróżnika albo czarny parasol! ...

Jedna z moich najukochańszych książek. Polecam!

Jedna z moich najukochańszych książek. Polecam!

Niezwykle smakowita pozycja. Tak przemawiała do mojej wyobraźni w dzieciństwie, że każdemu powrotowi do jej lektury towarzyszył dreszcz szczęścia.

Niezwykle smakowita pozycja. Tak przemawiała do mojej wyobraźni w dzieciństwie, że każdemu powrotowi do jej lektury towarzyszył dreszcz szczęścia.