Czasem bywa tak że kiedy się spróbowało czegoś cudownego to chciało by się więcej… Tak miałem z fantastycznym Siewca wiatru… Ta książka i sześć lat temu i dziś jest wyśmienita… Doprawiona i wyrafinowana w każdym względzie. Niestety Zbieracz burz jest źle przyprawiony żeby nie powiedzieć że kiepsko przyrządzony… Zniknął gdzieś kunsztowny język Kossakowskiej, to COŚ co zapierało dech w piersiach. Na początku myślałem cholera na pewno mnie się wydaje, tak Siewca tez taki był ale nie. Skończyłem Zbieracza i od reki zacząłem czytać Siewce żeby sprawdzić czy to co myślałem o tej książce to tylko moje imaginacje. Nic takiego nie zaszło, długi okres czasu nie wypaczył wspomnień o Siewcy, on jest doskonały w każdym akapicie.
Zbieracz jak dla mnie to tylko przerysowana kontynuacja. Stosunkowo ciekawa ale to już nie TO. Przepadł gdzieś kunsztowny język w jego miejsce pojawiły się jakieś dziwne “coś”. Wszystko jest jakieś takie nie Kossakowskie tak jakby książka nie była kontynuacją Siewcy. Postaci straciły swój szlif, gdy czytałem o poszczególnych postaciach czekałem tylko aż Rafael zostanie psychopatycznym morderca albo zabijaką który broni uciskanych. Magia zawarta w słowach została zastąpiona po prostu jakąś dziwaczną codziennością i bolesna prostotą.
Innymi słowy tak długo oczekiwany przeze mnie i nie tylko przeze mnie Zbieracz burz jest dla mnie porażka i ewidentnie słabą książką.

Czasem bywa tak że kiedy się spróbowało czegoś cudownego to chciało by się więcej… Tak miałem z fantastycznym Siewca wiatru… Ta książka i sześć lat temu i dziś jest wyśmienita… Doprawiona i wyrafinowana w każdym względzie. Niestety Zbieracz burz jest źle przyprawiony żeby nie powiedzieć że kiepsko przyrządzony… Zniknął gdzieś kunsztowny język Kossakowskiej, to COŚ co...